
Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γιορτάζει τα 75 χρόνια ζωής – σε μία περίοδο που δέχεται όμως ολοένα μεγαλύτερες πιέσεις.Πριν από λίγες ημέρες, αρχές Νοεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) έκλεισε 75 χρόνια ζωής.
Την τήρηση της ΕΣΔΑ εποπτεύει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Με την πάροδο των ετών όμως πληθαίνουν οι περιπτώσεις όπου οι αποφάσεις του Δικαστηρίου συναντούν αντίσταση.
Πολλές χώρες επικρίνουν το ΕΔΔΑ για τη νομολογία του, ενώ αρκετές αποφάσεις του Δικαστηρίου απλώς δεν εφαρμόζονται ποτέ. Κι όμως η ΕΣΔΑ συνιστά τη νομική κατοχύρωση θεμελιωδών δικαιωμάτων – όπως είναι το δικαίωμα στη ζωή, η απαγόρευση των βασανιστηρίων και η ελευθερία της έκφρασης.
Τον περασμένο Μάιο εννέα αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων – μεταξύ αυτών της Δανίας, Ιταλίας, Αυστρίας και Πολωνίας – ήρθαν σε ανοιχτή αντιπαράθεση με το Δικαστήριο. Σε κοινή επιστολή κατηγόρησαν το ΕΔΔΑ ότι περιορίζει υπερβολικά την ελευθερία δράσης των κρατών στις υποθέσεις μετανάστευσης.
Η Μπέατε Ρούντολφ, διευθύντρια του Γερμανικού Ινστιτούτου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (DIMR), σχολίασε ως «ανησυχητικές για το κράτος δικαίου» αυτές τις εξελίξεις. Οι χώρες μπορούν φυσικά να ασκούν κριτική, «όχι όμως μέσω δημόσιας πίεσης, αλλά μονάχα διά της συμμετοχής στις δικαστικές διαδικασίες».
Η Ελλάδα στο μικροσκόπιο του ΕΔΔΑ
Η Ντάνα Σμαλτς, ειδικός στο Δίκαιο της Μετανάστευσης και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Ινστιτούτο Max Planck για το Διεθνές Δίκαιο, θεωρεί πως θα έπρεπε να γίνεται πιο λεπτομερής και νηφάλια συζήτηση αναφορικά με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου.
Όπως εξηγεί, κάποιοι το κατηγορούν για «ακτιβισμό» και διατείνονται ότι προστατεύει υπερβολικά τους μετανάστες, ενώ άλλοι ότι έχει «παρεκκλίνει» και δεν υπερασπίζεται πλέον τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Για καμία από αυτές τις ακραίες θέσεις δεν υπάρχουν πραγματικά στοιχεία», υπογραμμίζει η νομικός.
Πιο συχνή από τις λεκτικές επιθέσεις είναι ωστόσο η «σιωπηλή αδιαφορία για τις αποφάσεις» του Δικαστηρίου, μία συνθήκη που καταλήγει να υπονομεύσει την ίδια τη Σύμβαση.
Όπως σημειώνει η Σμαλτς, το Δικαστήριο διαπιστώνει συχνά παραβιάσεις της ΕΣΔΑ στα προσφυγικά κέντρα της Ελλάδας, αλλά «τίποτα δεν αλλάζει». Η ίδια φοβάται πως με αυτόν τον τρόπο σταδιακά μειώνεται η αποτελεσματικότητα και το κύρος του θεσμού: «Με κάθε απόφαση που τα κράτη της ΕΕ αγνοούν, ροκανίζεται και λίγο περισσότερο το κύρος του Δικαστηρίου».
46 κράτη δεσμεύονται από τη Σύμβαση
Η διευθύντρια του DIMR, Ρούντολφ, ζητά από τα κράτη ξεκάθαρη δέσμευση υπέρ του Δικαστηρίου: «Πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για το ότι έχουμε στην Ευρώπη ένα δικαστήριο που αποφασίζει δεσμευτικά και τελεσίδικα για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από κράτη», δήλωσε. «Αυτό είναι ένα επίτευγμα 75 ετών».
Στον απόηχο των φρικιαστικών γεγονότων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος τα πρώτα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης – ανάμεσά τους η Γαλλία και η Γερμανία – υπέγραψαν στις 4 Νοεμβρίου 1950 τη Σύμβαση, η οποία τέθηκε σε ισχύ το 1953.
Σήμερα η ΕΣΔΑ δεσμεύει 46 κράτη του Συμβουλίου της Ευρώπης. Και κατ’ επέκταση οι πολίτες αυτών των κρατών, δηλαδή περισσότεροι από 600 εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν τη δυνατότητα να προσφύγουν κατά των κρατών τους ενώπιον του ΕΔΔΑ για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Μάλιστα, σε ορισμένα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως η Τουρκία ή το Αζερμπαϊτζάν, η προσφυγή στο ΕΔΔΑ μπορεί να είναι «η μόνη ελπίδα» για έναν πολίτη, «όταν το ίδιο το κράτος δεν λειτουργεί πια επαρκώς με βάση το κράτος δικαίου», επισημαίνει ο Στέφαν φον Ράουμερ, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρόεδρος του Γερμανικού Δικηγορικού Συλλόγου.
Η Ρωσία παραμένει υπό παρακολούθηση
Μετά την εισβολή στην Ουκρανία το 2022 η Ρωσία αποκλείστηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης – ωστόσο παραμένει υπόλογη για παραβιάσεις που συντελέστηκαν προτού αποκλειστεί.
Στα μέσα Οκτωβρίου το ΕΔΔΑ καταδίκασε τη Ρωσία να καταβάλει πάνω από 253 εκατομμύρια ευρώ στη Γεωργία, κρίνοντας ότι μετά τον πόλεμο μεταξύ των δύο κρατών το 2008 η Ρωσία παραβίασε τα δικαιώματα των κατοίκων των περιοχών που αποσχίστηκαν.
Βέβαια, είναι απίθανο η Μόσχα να πληρώσει την αποζημίωση. Η ρωσική κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει πλέον τις αποφάσεις του Δικαστηρίου ως δεσμευτικές.
Επιμέλεια: Γιώργος Πασσάς
Πηγές: dpa, afp, SWR
Πηγή: Deutsche Welle












