Αυστρία: Κυβέρνηση όλο… πρωτοτυπίες

Ακριβώς 155 ημέρες μετά από τη διενέργεια των εκλογών, η Αυστρία έχει πλέον κυβέρνηση. Πρόκειται για ένα ρεκόρ αναμονής, που δείχνει τη δυσκολία του εγχειρήματος. Πρωτοτυπία αποτελεί και ο τρικομματικός χαρακτήρας της κυβέρνησης, που συγκροτούν το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα (ÖVP), το Σοσιαλδημοκρατικό (SPÖ) και το Φιλελεύθερο NEOS. Αναμένεται λοιπόν με ενδιαφέρον να δείξουν τα τρία αρκετά διαφορετικά κόμματα ότι μπορούν τελικά να συνεργαστούν μεταξύ τους, από τη στιγμή που οι αρχικές τους διαπραγματεύσεις είχαν ναυαγήσει το περασμένο φθινόπωρο λόγω «ασυμφωνίας χαρακτήρων». Υπάρχει άλλωστε και το αρνητικό παράδειγμα της κατάρρευσης της τρίχρωμης κυβέρνησης στη γειτονική Γερμανία.

Επιστροφή στην Ευρώπ

Αυτή τη φορά όλοι μίλησαν με αισιοδοξία και στάθηκαν στον φιλοευρωπαϊκό και μεταρρυθμιστικό χαρακτήρα του επόμενου κυβερνητικού προγράμματος. Η σχέση με την Ευρώπη ήταν που μέτρησε στην απόφαση των συντηρητικών να διακόψουν τις συνομιλίες με το ακροδεξιό και λαϊκιστικό Κόμμα των Ελευθέρων (FPÖ) του Χέρμπερτ Κικλ, το οποίο υπενθυμίζεται ότι είχε καταλάβει την πρώτη θέση στις εκλογές της 29ης Σεπτεμβρίου του 2024. Φυσικά οι Ελεύθεροι μιλούν για μια «κυβέρνηση των χαμένων» και προεξοφλούν την αποτυχία της και τη σύντομη διεξαγωγή των επόμενων πρόωρων εκλογών. Η αρνητική τους στάση απέναντι στην ΕΕ προσελκύει ψήφους από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα, αλλά φοβίζει τους εκπροσώπους της οικονομίας, και αυτό πιθανώς έκανε και τα μέλη του NEOS να ψηφίσουν συντριπτικά υπέρ της συμμετοχής στην κυβέρνηση στο σχετικό εσωτερικό δημοψήφισμα.

Καγκελάριος από το… πουθενά

Πρωτοτυπία αποτελεί σίγουρα και το γεγονός ότι καγκελάριος ανακηρύσσεται ο Χριστιανοδημοκράτης Κρίστιαν Στόκερ, ένας μάλλον άχρωμος πολιτικός, ο οποίος όμως δεν ήταν καν υποψήφιος και πολλοί θεωρούσαν ότι θα είναι μεταβατικός στη θέση του προέδρου του ÖVP, μετά την παραίτηση του προηγούμενου καγκελάριου Καρλ Νέχαμερ. Οι συντηρητικοί καταλαμβάνουν άλλα πέντε υπουργεία, με σημαντικότερα εκείνα της Άμυνας, των Εσωτερικών και της Οικονομίας, οι Σοσιαλδημοκράτες έξι, με «βαρύτερα» των Οικονομικών, των Υποδομών και των Κοινωνικών και οι Φιλελεύθεροι δύο, εκ των οποίων και το Εξωτερικών.

Πολλές και μεγάλες προκλήσεις

Μετά την τελετή ορκωμοσίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αλεξάντερ φαν ντερ Μπέλεν, που έπαιξε τον δικό του σημαντικό ρόλο κατά τη διάρκεια των πολύμηνων διαπραγματεύσεων, αναφέρθηκε στα σημαντικότερα καθήκοντα των επόμενων ετών για την κυβέρνηση: Πρώτον, μια έξυπνη αμυντική πολιτική που να προστατεύει την ειρήνη. Δεύτερον, μια ισχυρή κοινή Ευρώπη. Τρίτον, ενίσχυση της φιλελεύθερης δημοκρατίας και της κοινωνικής συνοχής. Τέταρτον, οικονομική σταθερότητα. Πέμπτον, ψηφιακή επανάσταση με επενδύσεις. Έκτον, κλιματική αλλαγή. Έβδομον, μέτρα κατά της παράτυπης μετανάστευσης και μέτρα για την ένταξη.

Το κατά πόσον ο φόβος νέων εκλογών και νέας ανόδου της Ακροδεξιάς μπορεί να λειτουργήσει ως συγκολλητική ουσία για τη νέα κυβέρνηση είναι κάτι που θα φανεί τους επόμενους μήνες. Με εξαίρεση το NEOS, που είναι ένα σχετικά νέο κόμμα στην πολιτική σκηνή της χώρας και εισέρχεται στην κυβέρνηση με φιλοδοξίες και υποσχέσεις για νεωτερισμούς και μεταρρυθμίσεις, τα άλλα δύο κόμματα, που επί δεκαετίες κυριαρχούσαν και εναλλάσσονταν στην εξουσία, είναι σαφές ότι έχουν μπει σε μια σχέση από ανάγκη, που προκαλεί και αρκετές εσωτερικές γκρίνιες.