«Ο μόνος δρόμος προς την ειρήνη είναι πολιτικός», υποστήριξε ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Σάιμον Χάρις
Η μέρα που ο πόλεμος στη Γάζα θα τερματιστεί μοιάζει σαν μυθιστόρημα ωστόσο, ολοένα και περισσότερες χώρες εστιάζουν στην επόμενη μέρα και στο τι θα μπορούσε και θα πρέπει να συμβεί εάν και όταν τα όπλα σιωπήσουν.
Οι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ θα συζητήσουν ακριβώς αυτό στις Βρυξέλλες αύριο Δευτέρα, στις συνομιλίες που θα έχουν με ομολόγους τους από την Ιορδανία, την Αίγυπτο, το Κατάρ, τη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, μαζί με τον Γενικό Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου.
Σύμφωνα με την ανάλυση του BBC, σε όλη τη Μέση Ανατολή και μεταξύ των δυτικών χωρών διεξάγονται συνομιλίες και καταρτίζονται διάφορα σχέδια για την επόμενη μέρα. Αν και πολλοί ήλπιζαν ότι αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί πριν τις αμερικανικές εκλογές τον ερχόμενο Νοέμβριο, τώρα βλέπουν αυτή την ελπίδα να εξανεμίζεται. Ελάχιστα έχουν συμφωνηθεί για το τι πρέπει να συμβεί και πότε.
Για τα τρία ευρωπαϊκά έθνη που θα αναγνωρίσουν επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης αυτή την εβδομάδα – τη Νορβηγία, την Ισπανία και την Ιρλανδία– το επίκεντρο είναι να αναζωογονηθεί η συζήτηση για μια λύση δύο κρατών. Ελπίζουν ότι η συζήτηση για μια πολιτική «επόμενη μέρα» θα ανοίξει το δρόμο προς την κατάπαυση του πυρός και την απελευθέρωση των ομήρων.
«Ο μόνος δρόμος προς την ειρήνη είναι πολιτικός», υποστήριξε ο πρωθυπουργός της Ιρλανδίας Σάιμον Χάρις.
Τους Βρετανούς υπουργούς, αυτό που τους απασχολεί είναι πώς θα υποστηρίξουν με τον καλύτερο τρόπο την Παλαιστινιακή Αρχή ώστε να μπορεί η χώρα ενδεχομένως να βοηθήσει στη διακυβέρνηση της μεταπολεμικής Γάζας. Ο υπουργός Εξωτερικών, Ντέιβιντ Κάμερον, είπε στη Βουλή των Λόρδων αυτή την εβδομάδα ότι ασκεί πιέσεις στο Ισραήλ ώστε να σταματήσει να παρακρατεί χρήματα από την Παλαιστινιακή Αρχή.
Υπάρχουν όμως φωνές και από το εσωτερικό του Ισραήλ. Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Γιόαβ Γκάλαντ κατήγγειλε την άρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου να εκπονήσει ένα μεταπολεμικό σχέδιο.
«Η “μέρα μετά τη Χαμάς” θα επιτευχθεί μόνο με τις παλαιστινιακές οντότητες να παίρνουν τον έλεγχο της Γάζας, συνοδευόμενες από διεθνείς παράγοντες, εγκαθιδρύοντας μια εναλλακτική κυβέρνηση έναντι της κυριαρχίας της Χαμάς», είπε.
Ο Μπένι Γκαντζ, κεντρώο μέλος του τριμελούς Πολεμικού Υπουργικού Συμβουλίου του Ισραήλ, προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, απειλώντας να παραιτηθεί από την κυβέρνηση, εκτός εάν ο Νετανιάχου συμφωνήσει σε ένα σχέδιο έξι σημείων έως τις 8 Ιουνίου. Αυτό περιελάμβανε μια αποστρατιωτικοποιημένη Γάζα και τη δημιουργία μιας κοινής αμερικανικής, ευρωπαϊκής, αραβικής και παλαιστινιακής διοίκησης.
Το επίκεντρο αυτών των δύο πρώην στρατηγών είναι περισσότερο στρατιωτικό παρά πολιτικό. Φοβούνται -και επιθυμούν να αποφύγουν τις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) να διαχειρίζονται τη Γάζα μακροπρόθεσμα, κάτι που ο Γκάλαντ χαρακτήρισε «επικίνδυνη πορεία» για την οποία το Ισραήλ θα πληρώσει βαρύ τίμημα σε «αιματοχυσία και θύματα». Οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμερίζονται αυτήν την άποψη του Γκάλαντ.
«Είναι επιτακτική ανάγκη όχι μόνο να τελειώσει η σύγκρουση στη Γάζα το συντομότερο δυνατό, αλλά και το Ισραήλ να παρουσιάσει ένα σαφές σχέδιο για το πώς η Γάζα θα κυβερνηθεί, θα διασφαλιστεί, θα αναπτυχθεί εκ νέου», είπε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών, Άντονι Μπλίνκεν αυτή την εβδομάδα. Χωρίς αυτό, είπε, το Ισραήλ θα αντιμετώπιζε απαράδεκτες επιλογές όπως μακροχρόνια στρατιωτική κατοχή και εξέγερση, επιστροφή της Χαμάς ή αναρχία και ανομία. «Πιστεύουμε ότι οι Παλαιστίνιοι πρέπει να κυβερνώνται μόνοι τους», τόνισε.
Οι ΗΠΑ ασκούν επίσης πίεση στα αραβικά κράτη να συμφωνήσουν σε μια διεθνή δύναμη που θα μπορούσε να δημιουργήσει την ασφάλεια στη Γάζα βραχυπρόθεσμα. Οι ΗΠΑ δε θα βάλουν τα δικά τους στρατεύματα στο έδαφος, αλλά θέλουν χώρες όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία, το Μαρόκο, το Μπαχρέιν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα να το κάνουν. Παρόλα αυτά όμως, διπλωμάτες έχουν ξεκαθαρίσει ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί μόνο εάν η Δύση αναγνώριζε το κράτος της Παλαιστίνης, αν υπήρχε συμφωνημένος δρόμος για λύση δύο κρατών και ερχόταν μετά από πρόσκληση μιας κάποιου είδους παλαιστινιακής ηγεσίας.
Ορισμένα αραβικά κράτη πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ έχουν επικεντρωθεί υπερβολικά στην προσπάθεια να εξασφαλίσουν μια συμφωνία για την εξομάλυνση των διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας. Πιστεύουν επίσης ότι οι ΗΠΑ πρέπει να σκεφτούν πιο σκληρά για την «επόμενη μέρα» για το Ισραήλ, εμπλέκοντας πιο στενά μετριοπαθείς φωνές που θα μπορούσαν να κερδίσουν τη λαϊκή υποστήριξη για μια παλαιστινιακή διακυβέρνηση της Γάζας. Γίνεται επίσης συζήτηση για το τι ρόλο θα μπορούσε να διαδραματίσει η Τουρκία, χρησιμοποιώντας τη μόχλευση της στη Χαμάς για να συμφωνήσει κάποιου είδους μεταπολεμική συμφωνία.
Η ανάλυση του BBC καταλήγει ότι τελικά, το βασικό εμπόδιο σε οποιαδήποτε συμφωνία είναι ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου ο οποίος αρνείται να το συζητήσει εκτός από το ότι αντιτίθεται κατηγορηματικά σε οποιοδήποτε ρόλο της Παλαιστινιακής Αρχής. Φοβάται να αναστατώσει τα ακροδεξιά μέλη της κυβέρνησής του που ευνοούν τη μακροχρόνια ισραηλινή κατοχή. Όμως η πίεση στον πρωθυπουργό αυξάνεται και μια μέρα μπορεί να χρειαστεί τελικά να διαλέξει.
