Άρης Σερβετάλης: Δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την άμβλωση

Να τοποθετηθεί εκ νέου, επιμένοντας στις θέσεις του κατά της άμβλωσης, επέλεξε μέσω μιας εκτενούς ανάρτησης στο facebook ο ηθοποιός Άρης Σερβετάλης, μετά το σάλο που προκάλεσαν οι δηλώσεις του περί του ότι είναι προτιμότερο ένα παιδί να γεννιέται και να «πεταχθεί» ή να δοθεί σε ορφανοτροφείο παρά να διακοπεί μια εγκυμοσύνη.

Μάλιστα υπογράμμισε ότι, δε χρειάζεται να είναι γυναίκα για να κρίνει την άμβλωση αφού κρίνει την πράξη και όχι τα πρόσωπα που την κάνουν.

Προβάλλοντας δε για ακόμη μια φορά τις πεποιθήσεις του που ταυτίζονται με αυτές τις Εκκλησίας, υποστήριξε πως ο άνθρωπος έχει ψυχή απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψης του καθώς «αυτό είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, το έμβρυο δεν είναι ένας αριθμός κυττάρων, είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μια εικόνα Θεού».

Παράλληλα, αναφερόμενος στην επιλογή του να μιλήσει περί «πετάγματος» δήλωσε πως η σκέψη που υπάρχει πίσω απ’ τη φράση αυτή είναι ότι ακόμα και μια τόσο σκληρή πράξη είναι προτιμότερη από το «να πεθάνει αυτό το παιδί» αφού «υπάρχει η πρόνοια του Θεού».

«Δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να διαγράψει τη δική του διαδρομή στη ζωή. Στην άλλη περίπτωση καταδικάζεται», είπε μεταξύ άλλων.

Αναλυτικά η ανάρτησή του στο Facebook:

“Πετάω. Η σκέψη που υπάρχει πίσω απ’ τη φράση “να το πετάξει” είναι ότι ακόμα κι ένα τόσο σκληρό γεγονός όπως το ν’ αφήσει κανείς ένα παιδί στο δρόμο, ή σε κάποιον άλλο ή σε κάποιο ορφανοτροφείο είναι προτιμότερο απ’ το να πεθάνει αυτό το παιδί. Υπάρχει η πρόνοια του Θεού που αναλαμβάνει να το σκεπάζει, δίνεται η ευκαιρία στο παιδί να διαγράψει την δική του διαδρομή στη ζωή. Στην άλλη περίπτωση καταδικάζεται.

Ο άνθρωπος έχει ψυχή απ’ την πρώτη στιγμή της σύλληψης του, αυτό είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, το έμβρυο δεν είναι ένας αριθμός κυττάρων, είναι ένας ολοκληρωμένος άνθρωπος, μια εικόνα Θεού. Η διαφορά είναι πως στην εποχή μας δίνουμε σημασία μόνο στο σώμα, αδιαφορούμε γι’ αυτή την ψυχή. Αυτή όμως υπάρχει, φωνάζει.

Είναι μια άποψη που διατυπώνω με αφορμή μια σχετική ερώτηση που μου έγινε έξω από το θέατρο μετά την παράσταση. Με όλον αυτό τον θόρυβο που προκλήθηκε, αναρωτιέμαι αν αυτός που κάνει την ερώτηση είναι έτοιμος ν’ ακούσει μια απάντηση. Αναρωτήθηκα γιατί ενδιαφέρει κάποιον η άποψη μου πάνω σ’ αυτό το ζήτημα, γιατί να απαντήσω σε μια τέτοια ερώτηση έξω απ’ το θέατρο μετά από μια παράσταση, πόσο μπορεί να ενδιαφέρει η άποψη ενός ηθοποιού.

Δεν αισθάνομαι ότι η άποψη μου έχει κάποια αξία εφόσον όμως ρωτήθηκα οι πεποιθήσεις μου και αυτά που πρεσβεύω είναι πάνω και πέρα από την ιδιότητα μου και το φύλο μου, δεν χρειάζεται να είμαι γυναίκα για να κρίνω την πράξη την άμβλωσης. Δεν κρίνω το πρόσωπο αλλά την πράξη. Η ελευθερία του λόγου λένε πως είναι μια αρχή, ένα δικαίωμα που έχει κατακτηθεί σ αυτή την πολιτισμένη κοινωνία, όπως ακριβώς το δικαίωμα να ορίζει κανείς το σώμα του αδιαφορώντας για την ψυχή του.

Τέλος, θα ήθελα να εκφράσω τον θαυμασμό μου για τον μηχανισμό των ΜΜΕ που αναπαράγουν, σχολιάζουν και αφιερώνουν τηλεοπτικό χρόνο και ενέργεια στην απάντηση ενός ανθρώπου με αφορμή μια ερώτηση που διατυπώθηκε μια χειμωνιάτικη νύχτα έξω από ένα θέατρο, την ίδια ακριβώς μέρα που γίνεται μια μεγαλειώδης συγκέντρωση στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα για μια άλλη χειμωνιάτικη νύχτα χωρίς οξυγόνο, έξω από ένα τούνελ, μέσα σε δυο τρένα, δοχεία μαρτυρίου τόσων ανθρώπων που ζητούν δικαιοσύνη”

Πηγή: skai.gr