«Τα κομμάτια από συντρίμμια είναι για μένα κειμήλια», λέει ο ξάδελφος του Άγγελου Βενετσάνου – Ρίγη συγκίνησης στην επιμνημόσυνη δέηση των δύο σμηναγών
Επιμνημόσυνη δέηση, 56 χρόνια μετά το δυστύχημα της Πολεμικής Αεροπορίας, στο οποίο έχασαν τη ζωή τους στις βουνοκορφές της Πίνδου 2 σμηναγοί, τελέστηκε το πρωί στον ιερό ναό Γέννησης της Θεοτόκου στην Ελάτη της ορεινής Άρτας, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Άρτας κ.κ. Καλλινίκου.
Την τελετή μνήμης τίμησε αντιπροσωπεία από την αεροπορική Μονάδα Υποστήριξης του Ακτίου, τοπικοί φορείς και κάτοικοι όλων των κοντινών χωριών που έζησαν την τραγωδία, ως παιδιά τότε.
Ήταν ένα δύσκολο χειμωνιάτικο πρωινό Παρασκευής, Φλεβάρης του 1968. Είχε ομίχλη στα κορφοβούνια της νότιας Πίνδου. Δύο διαδοχικοί απροσδιόριστοι δυνατοί κρότοι που έφτασαν από το βουνό στα χωριά, αναστάτωσαν τους κατοίκους.
Δύο σμηναγοί, εν ώρα καθήκοντος, συνάντησαν τη μοίρα τους. Ήταν ο Άγγελος Βενετσάνος ετών 32, από την Καλαμάτα και ο Γεώργιος Κουθουρίδης ετών 29, από το Κιλκίς.
Το πρωί, ο Παναγιώτης Βενετσάνος, εξάδελφος και μοναδικός εν ζωή συγγενής του άτυχου σμηναγού, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρια του. Μπορεί να πέρασαν 56 χρόνια από την τραγωδία της Πολεμικής Αεροπορίας, ωστόσο οι μνήμες παραμένουν ζωντανές για τις οικογένειες και τους ανθρώπους της περιοχής, που τους ακόμη τους στοιχειώνει το δυστύχημα.
Με συγκίνηση, ο Παναγιώτης Βενετσάνος μεταφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, τις δραματικές στιγμές που έζησε η οικογένειά του τότε. Δύο αδελφών παιδιά, μεγαλωμένα σαν αδέλφια, λέει. «Τα κακά νέα έφτασαν γρήγορα, γιατί στη Λάρισα τον περίμενε ο αδελφός μου, που υπηρετούσε σμηνίτης για να πάνε μαζί στην Αθήνα. Την επομένη το έμαθαν και οι γονείς του. Η οικογένεια βυθίστηκε στο πένθος. Δύσκολες εποχές. Δεν υπήρχε ακριβής πληροφόρηση. Μάθαμε πως έπεσε το αεροπλάνο του, κάπου στην Πίνδο. Δεν πήραμε απαντήσεις, ούτε για το σημείο, ούτε για τις συνθήκες, ή για το πώς έγινε η τραγωδία. Τα χρόνια πέρασαν. Το αφιέρωμα του ΑΠΕ-ΜΠΕ στην τραγωδία, τον Φεβρουάριο του 2023, μας έδωσε το σημείο της συντριβής. Ήταν ανακούφιση, έστω και μετά από 56 χρόνια. Σήμερα «συναντώ εδώ τον ξάδελφο μου».
Στο αρχονταρίκι του ιερού ναού μετά το μνημόσυνο, τα κομμάτια από τα συντρίμμια των 2 μαχητικών αεροπλάνων σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης.
«Τα κομμάτια από συντρίμμια είναι για μένα κειμήλια». Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος της Αδελφότητας Πηγιωτών Άρτας, Χρήστος Καπερώνης, παρουσίασε στους παρευρισκομένους, ό,τι από παιδί μάζευε στο βουνό στον Κοκκινόλακο, στο σημείο της τραγωδίας.
Το αεροπλάνο του σμηναγού Γεώργιου Κουθουρίδη, έπεσε πάνω από την Ελάτη στα 1550 μέτρα, στη δυτική πλαγιά του Κοκκινόλακου.
Ο πρόεδρος της Κοινότητας, Λάιος Κυριάκος, παιδάκι τότε, θυμάται τις μέρες της τραγωδίας. Χιόνι και χαμηλή νέφωση. Μετά τη σύγκρουση έκαιγε η πλαγιά πάνω στο χιόνι. Ακόμη υπάρχουν στο βουνό, όπως λέει, απομεινάρια από τους κινητήρες, τα οποία θεωρούμε αντικείμενα συναισθηματικής αξίας. Μάλιστα, στην προθέσεις της κοινότητας είναι να στηθεί μνημείο στο σημείο της συντριβής, εκεί όπου υπάρχουν ακόμη τμήματα από τους κινητήρες των δύο αεροπλάνων και αποτελούν «ζωντανούς μάρτυρες» της τραγωδίας.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
