
Ένας καταπληκτικός τραγουδιστής, ιδιαίτερα αγαπητός στον καλλιτεχνικό χώρο λόγου του ήπιου χαρακτήρα του, αλλά και της δύναμης ψυχής που τον συνόδευε, πέθανε σε ηλικία 74 ετών, σκορπώντας τη θλίψη στους απανταχού φίλους του σε όλον τον κόσμο. Ο Chris Rea, κατάφερε να φτάσει σε αυτή την ηλικία, ενώ είχε διαγνωστεί με καρκίνο στο πάγκρεας πριν από 24 χρόνια, λάμβανε καθημερινά 34 χάπια και δεχόταν επτά ενέσεις, ταλαιπωρούταν από διαβήτη, ενώ το 2016 είχε «χτυπηθεί» από εγκεφαλικό, το οποίο του παρέλυσε τα ακροδάκτυλα, χωρίς ωστόσο αυτό το γεγονός να τον εμποδίσει από το να συνεχίσει τις περιοδείες του.
Ο Chris Rea γεννήθηκε το 1951 στο Μίντλεσμπρο, από πατέρα ιταλικής καταγωγής και μητέρα ιρλανδικής. Σε ηλικία 22 ετών εντάχθηκε στο συγκρότημα Magdalene, από το οποίο είχε περάσει στο παρελθόν και ο David Coverdale (μετέπειτα των Deep Purple) και τότε ήταν που από ερασιτέχνης μουσικός, ξεκίνησε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα. Ακολούθησε η συμμετοχή του στους Beautiful Losers, πριν ξεκινήσει σόλο καριέρα, όταν του προτάθηκε δισκογραφικό συμβόλαιο.
Το 1974 κυκλοφόρησε το πρώτο του single με τίτλο So Much Love, σηματοδοτώντας την αρχή μιας μακράς και επιτυχημένης προσωπικής διαδρομής στη διεθνή μουσική σκηνή.Στη διάρκεια της πορείας του κυκλοφόρησε 25 στούντιο άλμπουμ, συνδυάζοντας στοιχεία blues, pop, soul και soft rock. Ανάμεσα στις μεγαλύτερες επιτυχίες του συγκαταλέγονται το The Road to Hell – τίτλος και τραγούδι από άλμπουμ που έφτασε στο Νο 1 των βρετανικών charts – καθώς και το Driving Home for Christmas, που έχει καθιερωθεί ως διαχρονικό χριστουγεννιάτικο άκουσμα. Ιδιαίτερη απήχηση γνώρισαν επίσης τραγούδια όπως τα On the Beach και Josephine, τα οποία απέκτησαν δημοφιλία και στη χορευτική σκηνή των Βαλεαρίδων. Συνολικά, οι πωλήσεις των άλμπουμ του ξεπέρασαν τα 30 εκατομμύρια παγκοσμίως.
Η συλλογή New Light Through Old Windows του 1988 περιλάμβανε τη μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Chris Rea, το Driving Home for Christmas, το οποίο είχε ηχογραφηθεί αρχικά το 1986. Αν και κατά την πρώτη του κυκλοφορία πέρασε σχεδόν απαρατήρητο, το ήπιο και νοσταλγικό τραγούδι, αφιερωμένο στη συλλογική χαρά του χριστουγεννιάτικου ταξιδιού προς το σπίτι, γνώρισε σταδιακά ολοένα και μεγαλύτερη απήχηση, φτάνοντας έως τη θέση Νο 11 των βρετανικών charts το 2019 και το 2020.
Η εμπορική παρουσία του Rea στα charts άρχισε να φθίνει τη δεκαετία του 2000, όταν, ξεκινώντας από το άλμπουμ Dancing Down the Stony Road το 2002, απομακρύνθηκε από τον ποπ ήχο και επέστρεψε στις ρίζες του, υιοθετώντας το Delta blues που είχε καθορίσει τις πρώτες μουσικές του επιρροές.
Σε πλήρη αντιστοιχία με τη θεματολογία των τραγουδιών του, στα οποία κυριαρχούσαν οι δρόμοι και τα αυτοκίνητα, ο Chris Rea υπήρξε ένθερμος φίλος του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Αγωνίστηκε σε διοργανώσεις με μοντέλα Ferrari και Lotus, ενώ το 1993 συμμετείχε στο British Touring Car Championship. Το 1995 εντάχθηκε στην ομάδα της Jordan στη Formula 1, εργαζόμενος ως μηχανικός στα πιτ. «Δεν ήθελα καθόλου τον ρόλο του VIP, έτσι είχα αναλάβει το πίσω δεξί ελαστικό του Eddie Irvine», είχε δηλώσει χαρακτηριστικά.
Σε πολιτικό επίπεδο, υποστήριζε το Εργατικό Κόμμα και το 2017 έγραψε ένα τραγούδι (το οποίο δεν κυκλοφόρησε) υπέρ του Jeremy Corbyn, με τίτλο What’s So Wrong With a Man Who Tells the Truth?
Κατά τη διάρκεια της ζωής του αντιμετώπισε σοβαρά προβλήματα υγείας. Το 2001 διαγνώστηκε με καρκίνο στο πάγκρεας και υποβλήθηκε σε εκτεταμένη χειρουργική επέμβαση, κατά την οποία αφαιρέθηκαν το πάγκρεας καθώς και τμήματα του στομάχου και του λεπτού εντέρου, γεγονός που τον κατέστησε διαβητικό.
Το 2016 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, το οποίο περιέγραψε ως «μια εξαιρετικά τρομακτική στιγμή», εξηγώντας ότι αρχικά πίστεψε πως είχε χάσει την αίσθηση της τονικότητας στη μουσική του. «Χρειάστηκε πολλή πειθώ από τους γύρω μου για να καταλάβω ότι δεν υπήρχε πρόβλημα σε ό,τι έπαιζα», είχε αναφέρει. Έναν χρόνο αργότερα, το 2017, κατέρρευσε επί σκηνής κατά τη διάρκεια συναυλίας στην Οξφόρδη και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου ανάρρωσε.
Ο Κρίς Ρία θεωρείται από τους καλύτερους κιθαρίστες όλων των εποχών, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στο ελληνικό κοινό στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν το MTV τον έφερε στα ελληνικά σπίτια, την εποχή του video clip.
Πηγή: skai.gr













