«Ας κρατήσουν οι χοροί», θα ήθελε όλοι να τραγουδάνε τώρα, παρά τη θλίψη τους, ο Διονύσης Σαββόπουλος.
Ο σπουδαίος Έλληνας καλλιτέχνης, τραγουδοποιός, συνθέτης και στιχουργός, είναι πλέον ένα με τα σύννεφα και όπως πάντα συμβαίνει με αυτές τις προσωπικότητες, αφήνει πίσω του ένα τεράστιο έργο, μία μουσική παρακαταθήκη τόσο ιδιαίτερη και τόσο πρωτοπόρα.
[embedded content]
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη και την Φιλιππούπολη. Το 1963 εγκατέλειψε τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι και κατέβηκε στην Αθήνα. Άρχισε τη σταδιοδρομία του το 1964 και ήταν πολιτικά ενεργός σε όλη τη σταδιοδρομία, με εμφανίσεις σε νυχτερινά κέντρα μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοΐζο. Κατά τη διάρκεια της χούντας, φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1967.
Γνώρισε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες ημέρες του ως μουσικός και σύντομα έγινε πολύ δημοφιλής. Είχε συνδυάσει Μπομπ Ντίλαν και Φρανκ Ζάπα, δύο τεράστιες και ιδιαίτερες αμερικανικές φιγούρες, με τη μακεδονική λαϊκή μουσική και πάντα πρόσθετε πολιτικά διεισδυτικούς στίχους, Κατάφερε, μάλιστα, επί λογοκρισίας κάτι πολύ δύσκολο, να μεταδώσει πολιτικά μηνύματα ελευθερίας.
Το διαχρονικά κομμάτια του, συνήθως δικές του συνθέσεις μελωδικές και στιχουργικές, έγιναν αγαπητά στον κόσμο και παραμένουν ως και σήμερα.
Ας Κρατήσουν Οι Χοροί.
Συννεφούλα.
Μη μιλάς άλλο για αγάπη.
Ζεϊμπέκικο (Με αεροπλάνα και βαπόρια).
Και τι ζητάω;
Ντιρλάντα.
Σαν Τον Καραγκιόζη.
Τραγούδια απλά και συγκλονιστικά μαζί, που τραγουδιούνται ακόμη και σήμερα. Ο Διονύσης Σαββόπουλος έγραψε μουσική ιστορία, χωρίς να επιδιώκει την εμπορικότητα.
Στήριξε το ελληνικό τραγούδι όσο κανένας άλλος, σε μία εποχή που άρχισε – λόγω και της δορυφορικής τηλεόρασης που έμπαινε σιγά-σιγά στα ελληνικά σπίτια – να μεταδίδεται περισσότερο η ξένη μουσική. Ο Νιόνιος, εμπνεύστηκε τότε μία πρωτοποριακή μουσική εκπομπή με τίτλο «Ζήτω το ελληνικό τραγούδι». Στις εκπομπές του προσκαλούσε νεαρούς Έλληνες καλλιτέχνες και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως σχεδόν όλοι έκαναν θαυμάσια καριέρα μετά την παρουσία τους σε αυτή.
Το 1966, όταν ο συνθέτης ήταν μόλις 21 ετών, βγαίνει ο πρώτος του δίσκος «Το Φορτηγό» με ροκ, λαϊκά και φολκ στοιχεία και αμέσως κάνει αίσθηση.
«Η συννεφούλα», «Το φορτηγό», τα «Πουλιά της Δυστυχίας» είναι μόνο λίγα από τραγούδια του αξέχαστου πρώτου δίσκου.
Έκτοτε ακολούθησαν:To «Φορτηγό» (1966), «Το Περιβόλι του Τρελού» (1969), «Μπάλλος» (1971), «Βρώμικο Ψωμί» (1972), «Δέκα Χρόνια Κομμάτια» (1975), «Happy Day» (1976), «Αχαρνής – Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια» (1977), «Η Ρεζέρβα» (1979), «Τραπεζάκια Έξω» (1983), «Το Κούρεμα» (1989), «Μη Πετάξεις Τίποτα» (1994), «Παράρτημα Α’» (1995), «Το Ξενοδοχείο» (1998), «Ο Χρονοποιός» (2005), «Ο Σαμάνος» (2008).
Πηγή: skai.gr
