Μπροστά στον κίνδυνο να χάσουν ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της προετοιμασίας τους ενόψει των αγωνιστικών τους υποχρεώσεων βρίσκονται οι αθλητές και οι αθλήτριες της Κρήτης που προπονούνται στο Παγκρήτιο Στάδιο.
Το γεγονός ότι το Στάδιο παραμένει ήδη τρεις μέρες κλειστό και όλα δείχνουν ότι το κεντρικό στάδιο δύσκολα θα ανοίξει στο άμεσο μέλλον μετά την αποκόλληση τμήματος της λαμαρίνας στο ανατολικό σκέπαστρο, δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για τους αθλητές.
Στο άκουσμα της είδησης οι άμεσα εμπλεκόμενοι αθλητές και αθλήτριες ένοιωσαν αρχικά ένα μούδιασμα που σιγά, σιγά μετατράπηκε σε αγανάκτηση καθώς θεωρούσαν ότι θα είχε προβλεφθεί η συντήρηση του σκέπαστρου από τη στιγμή που το 2015 είχε δημιουργηθεί ακριβώς το ίδιο πρόβλημα στο δυτικό στέγαστρο.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Η ιστοσελίδα runbeat.gr επικοινώνησε με την Ειρήνη Βασιλείου, μία αθλήτρια που πρωταγωνιστεί τα τελευταία χρόνια στα 400μ. και 800μ., και ξαφνικά βρέθηκε άστεγη να αναζητά χώρους προπόνησης. «Δε φανταζόμουν ότι θα συνέβαινε ξανά το ίδιο. Θεώρησα ότι θα έπρεπε να το είχαν προβλέψει και να είχαν κάνει την κατάλληλη συντήρηση. Το στάδιο είναι εκτεθειμένο σε αέρα και θάλασσα και κάποια στιγμή θα συνέβαινε. Έπρεπε να είχε συντηρηθεί σωστά. Δεν είμαι ειδικός, αλλά θεωρώ ότι έπρεπε να είχε προβλεφθεί και να είχε αποτραπεί», είπε αρχικά η Ελληνίδα πρωταθλήτρια την οποία πετύχαμε καθοδόν για τις Μοίρες όπου πήγε για να πραγματοποιήσει τη σημερινή της προπόνηση.
«Βρισκόμαστε ξανά στο ίδιο έργο θεατές και δυστυχώς οι μόνοι που το πληρώνουν είναι οι αθλητές. Κανείς δε νοιάζεται για το που θα κάνουμε την προπόνησή μας. Με εμένα δεν επικοινώνησε κανείς. Το να χάσει ένας αθλητής για 2-3 μέρες την προπόνησή του το κόστος είναι μεγάλο. Κι εγώ και τα υπόλοιπα παιδιά θα βρούμε τον τρόπο να προπονηθούμε. Εγώ πάω στις Μοίρες, κάποιοι πήγαν στο Αρκαλοχώρι κάποιο κάπου αλλού. Όλο αυτό, όμως, είναι πολύ δύσκολο και ψυχοφθόρο.
Έχουμε το στάδιο στα πόδια μας μπροστά και δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε. Το Στάδιο Ελευθερίας επίσης βρίσκεται σε πολύ άσχημη κατάσταση. Είναι μεγάλη ταλαιπωρία για εμάς. Ούτε καν την κλειστή αίθουσα του Παγκρητίου δε μας δίνουν για προπόνηση. Αναγκαστικά εγώ πάω στις Μοίρες για προπόνηση και θα συνεχίσω να το κάνω μέχρι το Σάββατο που φεύγω».
Για καλή της τύχη, η Ειρήνη Βασιλείου είχε προγραμματίσει να φύγει το προσεχές Σάββατο για την Αφρική, όπου θα συνεχίσει την προετοιμασία της, όμως σκέφτεται και τους υπόλοιπους αθλητές.
«Το Σάββατο φεύγουμε για Αφρική. Τα υπόλοιπα παιδιά όμως θα μείνουν πίσω. Είμαστε ουσιαστικά άστεγοι. Οι προπονητές ψάχνουν λύσεις γιατί ξέρουμε όλοι ότι το κεντρικό στάδιο θα μείνει κλειστό για πολύ καιρό. Το πιθανότερο είναι να δοθεί το βοηθητικό και η κλειστή αίθουσα για χρήση».
Ακόμα, όμως, και πριν την αποκόλληση της λαμαρίνας στο στέγαστρο οι αθλητές και οι αθλήτριες που προπονούνται στο Παγκρήτιο Στάδιο αντιμετώπιζαν αρκετά προβλήματα με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι δεν έχουν τον απαιτούμενο σεβασμό. Όπως εξομολογείται η Ειρήνη Βασιλείου, «το χορτάρι στο κεντρικό γήπεδο είναι δύο μήνες κλειστό, ενώ πολλές φορές αναγκαζόμαστε να αλλάξουμε την προπόνησή μας επειδή φιλοξενείται κάποιο αγώνας ποδοσφαίρου. Στην κλειστή αίθουσα του στίβου επικρατεί παγωνιά. Αντί να υπάρχει θέρμανση, ανοίγουν τα παράθυρα και η προπόνησή μας γίνεται με δυσκολία. Δε μιλάμε, δε μιλάμε, αλλά δε γίνεται να συνεχιστεί αυτό .
Δεν είμαι υπερβολική. Θέλω να με σέβονται όπως τους σέβομαι εγώ!».
Το πρόβλημα του σκέπαστρου έβγαλε στην επιφάνεια και το πόσο εύκολο θα ήταν τελικά να έχουμε κάποιο σοβαρό ατύχημα εάν η αποκόλληση γινόταν την ώρα που κόσμος προπονούνταν στο Στάδιο. Περίπου 2000 άνθρωποι μπαίνουν και βγαίνουν καθημερινά στο Παγκρήτιο Στάδιο και οι περισσότεροι πληρώνουν ένα αξιοσέβαστο ποσό για να προπονηθούν.
Σύμφωνα με την Ειρήνη Βασιλείου, «είμαστε τυχεροί που δεν έγινε κάποιο ατύχημα. Θα μπορούσε να φύγει κάποια λαμαρίνα και να χτυπήσει κάποιος αθλούμενος. Το Παγκρήτιο φιλοξενεί πάρα πολύ κόσμο. Θα έπρεπε οι υπεύθυνοι να ήταν κατάλληλα προετοιμασμένοι να αποφύγουν περιστατικά όπως αυτό που συνέβη με το σκέπαστρο».
Το άρθρο “Ειρ. Βασιλείου: «Είμαστε άστεγοι και κανείς δε νοιάζεται. Θέλω να με σέβονται όπως τους σέβομαι»“, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο CRETA24.
