Ένα εξειδικευμένος φυσικός μηχανισμός κρύβεται πίσω από το τραγούδι των φαλαινών, σύμφωνα με έρευνα

Οι φάλαινες τραγουδούν αρκετά δυνατά ώστε τα τραγούδια τους να ταξιδεύουν στον ωκεανό, αλλά η γνώση του μηχανισμού πίσω από αυτή την ικανότητά τους παρέμενε ένα μυστήριο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν τώρα ότι έχουν ένα πρώτο εύρημα και είναι κάτι που δεν φαίνεται σε άλλα ζώα: ένα εξειδικευμένο «φωνητικό κουτί».

Οι ειδικοί λένε ότι η ανακάλυψη, αν και βασίζεται σε μια μελέτη που είναι πολύ μικρή για να είναι οριστική, θα κατευθύνει τη μελλοντική έρευνα στον τρόπο επικοινωνίας των φαλαινών.

Σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στο περιοδικό Nature, ο Coen Elemans από το Πανεπιστήμιο της Νότιας Δανίας και οι συνεργάτες του μελέτησαν τα φωνητικά κουτιά ή λάρυγγες, από τρεις νεκρές.

Στο εργαστήριο, οι επιστήμονες φύσηξαν αέρα μέσα από τα φωνητικά κουτιά σε ελεγχόμενες συνθήκες για να δουν ποιοι ιστοί θα μπορούσαν να δονηθούν. Οι ερευνητές δημιούργησαν επίσης μοντέλα υπολογιστών με τις φωνές της φάλαινας Sei και τα ταίριαξαν με ηχογραφήσεις παρόμοιων ήχων φαλαινών που τραβήχτηκαν στη φύση.

Οι πρόγονοι των φαλαινών ήταν κάτοικοι της γης πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια πριν μεταβούν στο νερό. Ο Elemans είπε ότι τα ζώα προσάρμοσαν τα φωνητικά κουτιά τους για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια για να κάνουν ήχους κάτω από το νερό.

Σε αντίθεση με τους ανθρώπους και άλλα θηλαστικά, οι φάλαινες δεν έχουν δόντια ή φωνητικές χορδές. Αντίθετα, στα φωνητικά τους κουτιά, έχουν έναν ιστό σε σχήμα U που τους επιτρέπει να αναπνέουν τεράστιες ποσότητες αέρα και ένα μεγάλο «μαξιλάρι» λίπους και μυών που δεν φαίνεται σε άλλα είδη ζώων. Οι φάλαινες τραγουδούν πιέζοντας τον ιστό πάνω στο λίπος και το μυϊκό μαξιλάρι, είπε ο Elemans.

«Αυτή είναι η πιο ολοκληρωμένη και σημαντική μελέτη μέχρι σήμερα για το πώς παράγουν δυνατούς ήχους οι φάλαινες, που παρέμενε  μυστήριο για πολλά χρόνια στο πεδίο των ερευνών», δήλωσε ο Jeremy Goldbogen, αναπληρωτής καθηγητής ωκεανών στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, ο οποίος δεν συμμετείχε στη νέα έρευνα.

Σημείωσε ότι πρέπει να μελετηθούν περισσότερα «δεδομένων των εξαιρετικά διαφορετικών ακουστικών ρεπερτορίων» των φαλαινών. Οι φάλαινες-καμπούρες, για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι συνθέτουν περίτεχνα τραγούδια που ταξιδεύουν σε ωκεανούς και κοπάδια  φαλαινών.

Όσο δυνατά κι αν είναι τα τραγούδια των φαλαινών, η μοντελοποίηση υποδηλώνει ότι οι καμπούρες και τα σχετικά είδη δεν μπορούν να παράγουν ήχους πιο δυνατούς από τη ναυτιλιακή βιομηχανία, είπε ο Elemans.

«Επηρεάζονται πραγματικά από το θόρυβο της ναυτιλίας και μειώνει σημαντικά την ικανότητά τους να επικοινωνούν», είπε. «Απλώς δεν υπάρχει τρόπος να παράγουν πιο δυνατούς ήχους».

Επειδή μερικές φάλαινες τραγουδούν ως κάλεσμα ζευγαρώματος, η διακοπή αυτών των τραγουδιών από τη ναυτιλιακή βιομηχανία είναι δυνητικά ανησυχητική, δήλωσε ο Michael Noad, διευθυντής του Κέντρου Θαλάσσιας Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία. Δεν ήταν μέρος της μελέτης της Φύσης.

«Για πληθυσμούς φαλαινών που είναι πραγματικά διασκορπισμένοι, όπως οι μπλε φάλαινες της Ανταρκτικής, μπορεί να μην μπορούν να βρουν συντρόφους σε ένα θορυβώδες ωκεάνιο περιβάλλον», είπε, σημειώνοντας ότι είδη φαλαινών όπως οι καμπούρες που συγκεντρώνονται σε μεγάλους αριθμούς είναι πιο πιθανό να μην επηρεαστούν από την ηχορύπανση.

Τα φωνητικά κουτιά φαλαινών που δοκιμάστηκαν ήταν από ανήλικους, όχι από ενήλικα αρσενικά, που τραγουδούν. Εξαιτίας αυτού, είπε ο ειδικός στις φάλαινες Joy Reidenberg, χρειάζονται περαιτέρω πειράματα σε ενήλικα αρσενικά για να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα της μελέτης.

Αλλά ο Reidenberg, ο οποίος εργάζεται για το Κέντρο Ανατομίας και Λειτουργικής Μορφολογίας στην Ιατρική Σχολή Icahn στο Όρος Σινά στη Νέα Υόρκη, σημείωσε ότι η εργαστηριακή έρευνα είναι πιθανώς περισσότερο από ποτέ κοντά στο να αποκαλύψει τον μηχανισμό πίσω από το τραγούδι των φαλαινών.

Πηγή: skai.gr