
Ο Γάλλος πρόεδρος, Εμανουέλ Μακρόν, βλέπει για δεύτερη φορά μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο την κυβέρνησή του να καταρρέει, σε μια Γαλλία βυθισμένη στη δίνη της πολιτικής παράλυσης και με τα δημόσια οικονομικά να αιμορραγούν.
Ο Γάλλος πρωθυπουργός Φρανσουά Μπαϊρού έχασε την ψήφο εμπιστοσύνης στην Εθνοσυνέλευση, τερματίζοντας τη θητεία του μετά από μόλις εννέα μήνες.
Ο 74χρονος Μπαϊρού ήταν ο τέταρτος πρωθυπουργός μέσα σε δύο χρόνια υπό τον πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, του οποίου η δεύτερη θητεία έχει επισκιαστεί από πολιτική αστάθεια.
Η απερχόμενη κυβέρνηση μειοψηφίας είχε εισηγηθεί περικοπές ύψους 44 δισ. ευρώ για την αντιμετώπιση του διογκούμενου δημόσιου χρέους της Γαλλίας.
Ακολουθούν κάποιες από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή τη νέα πολιτική κρίση, αλλά και με τις επιλογές που έχει ο Γάλλος πρόεδρος.
Πώς οδηγήθηκε η Γαλλία στην κρίση
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν πήρε ένα ρίσκο τον Ιούνιο του 2024.
Μετά τη βαριά ήττα του κόμματός του στις ευρωεκλογές, προκήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές ελπίζοντας ότι θα πετύχει μια καθαρή πλειοψηφία.
Αντί γι’ αυτό, προέκυψε ένα κατακερματισμένο κοινοβούλιο που δυσκολεύει κάθε πρωθυπουργό να συγκεντρώσει την αναγκαία στήριξη για την ψήφιση νόμων και προϋπολογισμών.
Ο Μακρόν διόρισε τον Μισέλ Μπαρνιέ τον Σεπτέμβριο, αλλά μέσα σε τρεις μήνες ο άνθρωπος που διαπραγματεύτηκε το Brexit για την ΕΕ αποχώρησε, σημειώνοντας τη συντομότερη θητεία στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας.
Ο Φρανσουά Μπαϊρού είχε την ίδια τύχη, παραμένοντας στην πρωθυπουργία λιγότερο από εννέα μήνες μετά την ανάληψη καθηκόντων του τον Δεκέμβριο. Την Τρίτη θα υποβάλει επισήμως την παραίτησή του.
Ορισμένα κόμματα – κυρίως της άκρας δεξιάς και της άκρας αριστεράς – συνεχίζουν να πιέζουν για πρόωρες προεδρικές εκλογές.
Ο Μακρόν, ωστόσο, έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί πριν από τη λήξη της θητείας του το 2027.
Αντ’ αυτού, καλείται να επιλέξει ανάμεσα στον διορισμό πέμπτου πρωθυπουργού μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια – που θα βρεθεί αντιμέτωπος με την ίδια αντιπολίτευση ή την προκήρυξη νέων βουλευτικών εκλογών με τον κίνδυνο μιας ακόμη πιο εχθρικής Εθνοσυνέλευσης.
Οι επιλογές του προέδρου είναι περιορισμένες, ενώ οι συνέπειες του ρίσκου του Ιουνίου 2024 εξακολουθούν να ταλανίζουν τη χώρα.
Κεντρικό ζήτημα του Μπαϊρού υπήρξε η κρίση χρέους της Γαλλίας και, όπως είπε, η ανάγκη για δραστικές περικοπές δαπανών ώστε να αποφευχθεί μια καταστροφή για τις επόμενες γενιές.
Γιατί η Γαλλία βρίσκεται σε κρίση χρέους
Με απλά λόγια, η γαλλική κυβέρνηση δαπανά εδώ και δεκαετίες περισσότερα από όσα εισπράττει. Ως αποτέλεσμα, αναγκάζεται να δανείζεται για να καλύπτει τα ελλείμματα του προϋπολογισμού.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το δημόσιο χρέος ανήλθε στις αρχές του 2025 στα 3,345 τρισ. ευρώ, ή στο 114% του ΑΕΠ. Πρόκειται για το τρίτο υψηλότερο ποσοστό χρέους στη ζώνη του ευρώ μετά την Ελλάδα και την Ιταλία, ποσό που αντιστοιχεί σε σχεδόν 50.000 ευρώ για κάθε Γάλλο πολίτη.
Το περσινό έλλειμμα διαμορφώθηκε στο 5,8% του ΑΕΠ και φέτος αναμένεται να αγγίξει το 5,4%. Αυτό σημαίνει ότι το δημόσιο χρέος θα συνεχίσει να αυξάνεται όσο η Γαλλία δανείζεται για να καλύψει το έλλειμμα.
Όπως πολλές ανεπτυγμένες χώρες, η Γαλλία αντιμετωπίζει και το δημογραφικό βάρος της γήρανσης του πληθυσμού: λιγότεροι εργαζόμενοι που φορολογούνται και περισσότεροι συνταξιούχοι που λαμβάνουν κρατική σύνταξη.
Ο Φρανσουά Μπαϊρού ανήκει στους πολιτικούς που ζητούν δραστική μείωση του ελλείμματος μέσω αναδιάρθρωσης των γενναιόδωρων κοινωνικών προγραμμάτων, όπως οι συντάξεις. Στην ομιλία του στη Βουλή τη Δευτέρα μίλησε για μια χώρα «σε μηχανική υποστήριξη», εθισμένη στις δαπάνες.
Πριν από δύο χρόνια, η Γαλλία είχε αυξήσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη για όσους γεννήθηκαν το 1968 ή αργότερα. Ο Μπαϊρού έχει προειδοποιήσει ότι η αντίληψη πως οι Γάλλοι εργαζόμενοι μπορούν να σταματούν την εργασία στις αρχές της δεκαετίας των 60 είναι πλέον ξεπερασμένη.
Ωστόσο, η αντίδραση σε νέες περικοπές παραμένει έντονη. Η κυβέρνηση του προκατόχου του Μπαϊρού είχε καταρρεύσει τον περασμένο Δεκέμβριο μετά από ψήφο εμπιστοσύνης που αφορούσε το ίδιο θέμα.
Από την πλευρά της, η αριστερά ζητά αύξηση φόρων αντί για περικοπές δαπανών.
Οι επιλογές που έχει μπροστά του ο Μακρόν
Η Γαλλία εισέρχεται πιθανότατα σε μια ακόμη περίοδο αβεβαιότητας, στασιμότητας και εικασιών.
Ο Εμανουέλ Μακρόν ανακοίνωσε ότι θα διορίσει νέο πρωθυπουργό τις επόμενες ημέρες. Η απόφαση να κινηθεί γρήγορα για τον διορισμό νέου πρωθυπουργού είναι σαφώς προς το συμφέρον της χώρας, ωστόσο, η προηγούμενη εμπειρία έδειξε ότι αυτή η διαδικασία μπορεί να αποδειχθεί χρονοβόρα.
Ο Μακρόν πρέπει να βρει ένα πρόσωπο αρκετά αποδεκτό, ώστε να μην ανατραπεί από την αντιπολίτευση αμέσως. Οι δύο πρώτοι πρωθυπουργοί που διορίστηκαν σε αυτό το κατακερματισμένο κοινοβούλιο – ο Μπαρνιέ και ο Μπαϊρού – χρειάστηκαν εβδομάδες για να επιλεγούν. Η αναζήτηση του τρίτου αναμένεται ακόμη δυσκολότερη.
Στο μεταξύ, ο Μπαϊρού αναμένεται να παραμείνει ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός.
Πίεση ασκείται από ορισμένες πλευρές, κυρίως από το Εθνικό Συναγερμό της Μαρίν Λεπέν, για νέα διάλυση της Εθνοσυνέλευσης και πρόωρες εκλογές.
Άλλες φωνές, ωστόσο, εκτιμούν ότι μια νέα αναμέτρηση θα ήταν χάσιμο χρόνου, αφού δύσκολα θα άλλαζε τη σημερινή ισορροπία.
Στο μεταξύ, από την άκρα αριστερά ακούγονται και εκκλήσεις για παραίτηση του ίδιου του Μακρόν, σενάριο που θεωρείται εξαιρετικά απίθανο.
Ποιος μπορεί να διαδεχθεί τον Μπαϊρού
Θα ασκηθούν πιέσεις στον Μακρόν να ορίσει διάδοχο από την αριστερά. Οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί προέρχονταν από τη δεξιά και το κέντρο, ενώ η αριστερή συμμαχία αναδείχθηκε πρώτη στις εκλογές του 2024.
Μία πιθανότητα είναι ο Ολιβιέ Φορ, επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος, 57 ετών, με κοινοβουλευτική ομάδα 66 βουλευτών.
Άλλες επιλογές από τον χώρο της αριστεράς είναι ο πρώην πρωθυπουργός Μπερνάρ Καζνέβ και ο βετεράνος πρώην υπουργός Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος σήμερα ηγείται του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
Αν ο Μακρόν αποφασίσει να παραμείνει στο κέντρο και τη δεξιά, το πρώτο όνομα που προβάλλεται είναι εκείνο του Σεμπαστιάν Λεκορνί, 39 ετών, νυν υπουργού Άμυνας, στενού συνεργάτη του προέδρου και μέλους του κόμματος Αναγέννηση.
Μία ακόμη συντηρητική επιλογή είναι εκείνη της υπουργού Εργασίας και Υγείας Κατρίν Βοτρέν.
Στην κούρσα ακούγονται επίσης δύο ακόμη ονόματα από την κυβέρνηση: ο υπουργός Εσωτερικών Μπρουνό Ρεταγιό, που πλέον ηγείται των Ρεπουμπλικανών, και ο υπουργός Δικαιοσύνης Ζεράλντ Νταρμανέν.
Ωστόσο, με το βλέμμα στραμμένο στις προεδρικές εκλογές του 2027, παραμένει αμφίβολο αν ισχυρά κομματικά στελέχη θα θελήσουν να επωμιστούν τον «πολιτικό θάνατο» που πολλοί θεωρούν πως συνεπάγεται η θέση του επόμενου πρωθυπουργού του Μακρόν.
Πηγή: skai.gr












