Η απόφαση του Μακρόν να πάει σε βουλευτικές εκλογές αποτελεί τεράστια έκπληξη για τη χώρα και παράλληλα τεράστιο κίνδυνο για τον ίδιο
Ο Εμανουέλ Μακρόν συγκέντρωσε το βράδυ της Κυριακής όλα τα φώτα πάνω του αλλά για αρνητικό λόγο. Η μεγάλη νίκη της αντιπάλου του Μαρίν Λεπέν και το κόμμα της Εθνική Συσπείρωση, τον ανάγκασε να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές αργότερα αυτόν τον μήνα. Μια απόφαση που αποτελεί τεράστια έκπληξη για τη χώρα και παράλληλα τεράστιο κίνδυνο για τον ίδιο τον Μακρόν, σύμφωνα με το BBC.
Το ακροδεξιό κόμμα κέρδισε περίπου το 32% των ψήφων, υπερδιπλάσιο ποσοστό από το κόμμα της Αναγέννησης του Μακρόν με αποτέλεσμα ο Γάλλος πρόεδρος να ζητήσει τη διάλυση του κοινοβουλίου. Οι εκλογές θα διεξαχθούν σε δύο γύρους στις 30 Ιουνίου και στις 7 Ιουλίου, λίγες εβδομάδες μόνο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Ο Μακρόν πήρε τη δραματική και αιφνιδιαστική αυτή απόφαση σε τηλεοπτική ομιλία του από το Μέγαρο των Ηλυσίων, μία ώρα μετά το κλείσιμο της κάλπης και αφότου ο 28χρονος Ζορντάν Μπαρντελά, ηγέτης της «Εθνικής Συσπείρωσης» ζήτησε από τον Μακρόν να κηρύξει βουλευτικές εκλογές. «Άκουσα το μήνυμά σας», είπε ο πρόεδρος στους Γάλλους ψηφοφόρους, «και δε θα το αφήσω να περάσει χωρίς απάντηση».
Δύο χρόνια μετά τη δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος, ο Μακρόν δεν έχει την απαιτούμενη πλειοψηφία στο γαλλικό κοινοβούλιο και παρόλο που οι εκλογές αυτές θεωρητικά δεν έχουν καμία σχέση με την εθνική πολιτική, αποφάσισε ξεκάθαρα ότι η συνέχιση της θητείας του χωρίς νέα λαϊκή διαβούλευση θα έδινε υπερβολική πίεση στο σύστημα.
Η Μαρίν Λεπέν από την άλλη, η οποία έχει ηττηθεί δύο φορές από τον Μακρόν στις προεδρικές εκλογές, αντέδρασε αμέσως, λέγοντας ότι το κόμμα της είναι «έτοιμο να ασκήσει την εξουσία, έτοιμο να βάλει τέλος στη μαζική μετανάστευση».
Ο Εμανουέλ Μάκρον όμως σίγουρα θα μπορούσε και να είχε αντιδράσει διαφορετικά.Θα μπορούσε να αγνοήσει τους αριθμούς και το κάλεσμα του Ζορντάν Μπαρντελά και να συνεχίσει κανονικά, εξηγώντας τη μαζική νίκη της ακροδεξιάς ως ευρωπαϊκή παρέκκλιση που θα διορθωνόταν στις επόμενες εθνικές εκλογές. Θα μπορούσε να επικεντρωθεί στο επικείμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στη Γερμανία και κυρίως στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού για να κρατήσει το μυαλό του κόσμου μακριά από την πολιτική για μερικούς μήνες. Αλλά μπορεί κανείς μόνο να υποθέσει ότι ο Μακρόν διαισθανόταν εδώ και καιρό την καταστροφή που ερχόταν για το κόμμα του και είχε σχεδιάσει την απάντησή του εκ των προτέρων.
Σίγουρα το αποτέλεσμα ήταν ένα σχεδόν ακριβές αντίγραφο των δημοσκοπήσεων, οπότε θα είχε άφθονο χρόνο για να εξετάσει τις επιλογές του. Χωρίς πλειοψηφία, η λήψη οποιουδήποτε νομοσχεδίου από την Εθνοσυνέλευση είναι ένας αγώνας. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της χώρας είναι πλέον τόσο ξεκάθαρο εναντίον του, οποιαδήποτε νέο νομοσχέδιο για παράδειγμα ο επικείμενος προϋπολογισμός – θα μπορούσε να αποδειχθεί εκρηκτικός. Οπότε η κίνησή του αυτή ίσως και να ήταν τελικά μονόδρομος.
Σίγουρα ο Μακρόν ελπίζει ότι το κόμμα του θα μπορέσει να αντεπιτεθεί στις επερχόμενες εκλογές ελπίζοντας επίσης ότι και τα άλλα κόμματα θα τα πάνε καλύτερα. Πρέπει όμως να εκτιμήσει ότι οι πιθανότητες ευνοούν μια ακόμη νίκη του κόμματος της Εθνικής Συσπείρωσης. Ίσως, όχι τόσο σαρωτικό όσο το αποτέλεσμα της Κυριακής, αλλά αρκετό για να γίνει το μεγαλύτερο κόμμα στο κοινοβούλιο. Και κάπως έτσι η Γαλλία θα μπορούσε κάλλιστα να έχει πρωθυπουργό την Μαρίν Λεπέν, ή τον Τζόρνταν Μπαρντέλα.
