Γαλλία: «Πραγματικά ισόβια» σε βάρος της δολοφόνου της 12χρονης Λολά

Η Αλγερινή Νταμπία Μπενκιρέντ καταδικάστηκε σε πραγματικά ισόβια κάθειρξη από τη γαλλική δικαιοσύνη για τη δολοφονία της 12χρονης Λολά Νταβιέ, την οποία βίασε και βασάνισε. Πρόκειται για την πρώτη φορά που αυτή η μέγιστη ποινή επιβάλλεται σε γυναίκα στη Γαλλία.

Ο γενικός εισαγγελέας είχε ζητήσει την επιβολή της ισόβιας κάθειρξης χωρίς δυνατότητα μείωσης, με στόχο, όπως τόνισε, τη διασφάλιση της προστασίας της κοινωνίας, την πρόληψη νέων εγκλημάτων και την αποκατάσταση της κοινωνικής ισορροπίας.

Ο πρόεδρος του δικαστηρίου, ανακοινώνοντας την ετυμηγορία μετά από τέσσερις ώρες σύσκεψης, υπογράμμισε τη σκληρότητα των εγκληματικών πράξεων, κάνοντας λόγο για «πραγματικά βασανιστήρια». Όπως επεσήμανε, το δικαστήριο έλαβε υπόψη την ανείπωτη ψυχολογική βλάβη που προκλήθηκε στο θύμα και την οικογένειά του, σε συνθήκες ιδιαίτερα βίαιες και σχεδόν απερίγραπτες.

Η «πραγματική ισόβια κάθειρξη» καθιερώθηκε στη Γαλλία το 1994 και μέχρι σήμερα είχε επιβληθεί μόνο σε τέσσερις άνδρες, σε υποθέσεις κοινού ποινικού δικαίου.

Η εξάμηνη ακροαματική διαδικασία δεν κατάφερε να αποσαφηνίσει τα ακριβή κίνητρα της Μπενκιρέντ ή τις διεργασίες που την οδήγησαν στη διάπραξη του εγκλήματος. Η Μπενκιρέντ, τότε 24 ετών, ζούσε κατά διαστήματα με την αδελφή της στο Παρίσι, αντιμετωπίζοντας κοινωνική ανασφάλεια. Στις 14 Οκτωβρίου 2022, παρέσυρε με τη βία τη Λολά, κόρη των θυρωρών της πολυκατοικίας, στο διαμέρισμά της. Μέσα σε 97 λεπτά, βίασε, βασάνισε και τελικά σκότωσε το παιδί, φράζοντας τις αναπνευστικές οδούς της με κολλητική ταινία. Στη συνέχεια, προσπάθησε να διαφύγει, μεταφέροντας το σώμα της 12χρονης σε μια μεγάλη βαλίτσα.

Στη διάρκεια της δίκης, τρεις ειδικοί ψυχίατροι απέκλεισαν την ύπαρξη σοβαρής παθολογίας που θα μπορούσε να εξαιρέσει την κατηγορούμενη από την ποινική ευθύνη, παρά τα «ψυχοπαθολογικά» χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς της. Ο γενικός εισαγγελέας, στην τελική αγόρευσή του, τόνισε ότι «καμία φαρμακευτική αγωγή δεν θα μετάλλασε θεμελιωδώς την προσωπικότητα της Μπενκιρέντ. Όταν δεν υπάρχει νόσος, δεν υπάρχει θεραπεία».

Από την πλευρά της υπεράσπισης, δόθηκε έμφαση στα 24 πρώτα χρόνια της ζωής της Μπενκιρέντ, με αναφορές σε τραυματικές εμπειρίες από μικρή ηλικία, οικογενειακή βία, βιασμούς, χρήση κάνναβης και φαρμάκων, καθώς και πορνεία. Ωστόσο, τίποτα από αυτά δεν έχει επισήμως εξακριβωθεί ή αποκλειστεί πλήρως από την έρευνα.

Πηγή: skai.gr