Γερμανικές εκλογές: Το ευρωπαϊκό ξύπνημα του Σολτς

Τον κατηγόρησαν συχνά εντός και εκτός Γερμανίας για διστακτικότητα και έλλειψη πρωτοβουλίας όχι μόνο σε ό,τι αφορά στη λειτουργία της κυβέρνησής του στο εσωτερικό, αλλά και για την αδυναμία της Γερμανίας να ηγηθεί της Ευρώπης, η οποία έμοιαζε να σύρεται πίσω από τις επιλογές και υποδείξεις των Ηνωμένων Πολιτειών.

Όπως αναφέρει η Deutsche Welle, στο τέλος της θητείας του, ο Όλαφ Σολτς έδειξε σαν να ανακαλύπτει την αγάπη του για την Ευρώπη και να προσπαθεί να τη μετουσιώσει και σε ένα εργαλείο που θα του δώσει την πολυπόθητη προεκλογική ώθηση. Τακτική που ακολούθησαν και άλλα κόμματα. Οι δηλώσεις πίστης στην ΕΕ δεν έλειψαν σε αυτές τις εκλογές, αλλά παρέμειναν μάλλον ασαφείς.

Η Ευρώπη ως εθνικό συμφέρον;

«Η Ευρώπη είναι ισχυρή. Είμαστε ο μεγαλύτερος οικονομικός χώρος στον κόσμο. Από τη δική μου άποψη, ένα πράγμα είναι πολύ σαφές: και για την ίδια τη Γερμανία, η Ευρώπη είναι το σημαντικότερο εθνικό συμφέρον που έχουμε», είπε στην τελευταία παρουσία του στις Βρυξέλλες καγκελάριος.

Είναι μια φράση που θύμισε σε κάποιους την Άνγκελα Μέρκελ, αν και εκείνη επίσης συχνά είχε κατηγορηθεί για την απροθυμία της να ηγηθεί μαζί με τη Γαλλία μιας προσπάθειας απεξάρτησης από τις ΗΠΑ. Τώρα ο εμπορικός πόλεμος με τον οποίο απειλεί ο Ντόναλτ Τραμπ ανάγκασε τον Σολτς να απαντήσει στο πλαίσιο της τελευταίας συνόδου στις Βρυξέλλες: «Και οι δυο μας, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη, επωφελούμαστε από την ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών. Εάν η δασμολογική πολιτική το καθιστά τώρα αυτό δύσκολο, αυτό θα ήταν κακό για τις ΗΠΑ και κακό για την Ευρώπη. Είναι σαφές ότι μπορούμε να αντιδράσουμε στις δασμολογικές πολιτικές με δασμολογικές πολιτικές. Αυτό πρέπει και θα το κάνουμε ενίοτε, αλλά η προοπτική και ο στόχος πρέπει να είναι να προχωρήσουμε με τέτοιον τρόπο, ώστε τα πράγματα να καταλήξουν στη συνεργασία».

Καθυστερημένο «ξύπνημα»;

Από τη μια έκκληση για συνεργασία και από την άλλη δηλώσεις αυτοπεποίθησης απέναντι σε έναν απρόβλεπτο πλανητάρχη. Αρκεί αυτό για να μπορέσει η Ευρώπη να υψώσει ανάστημα απέναντι στον παραδοσιακό της προστάτη; Ψυχραιμία λοιπόν και ανασκούμπωμα απέναντι στα νέα δεδομένα. Για πολλούς, το ευρωπαϊκό «ξύπνημα» του Σολτς έρχεται με καθυστέρηση. Πολύ περισσότερο που οι προοπτικές του να παραμείνει καγκελάριος και μετά τις 23 Φεβρουαρίου μοιάζουν σχεδόν μηδαμινές. Αλλά τουλάχιστον στα λόγια παρόμοιες είναι οι απόψεις του Φρίντριχ Μερτς. Και αυτός μιλάει για μια ισχυρή Ευρώπη, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και επιστροφή στις φιλελεύθερές της ρίζες. Αλλά ως γνωστό ο δρόμος από τα λόγια στις πράξεις είναι σπαρμένος με λακούβες.

Πηγή: skai.gr