Για πρώτη φορά στα χρονικά, ένα ζευγάρι όρκων «πιάστηκε στα πράσα» να ανταλλάσσει τρυφερά φιλάκια, στόμα με στόμα, σε συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος και συγκεκριμένα στα παγωμένα νερά της βόρειας Νορβηγίας.
[embedded content]
Η σπάνια αυτή συμπεριφορά παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια μιας ερευνητικής παρακολούθησης της συμπεριφοράς των φαλαινών στα φιόρδ του Kvaenangen, περίπου 109 χλμ. βορειοανατολικά του Τρόμσο, τον Οκτώβριο του 2024.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 11 Ιουνίου στο επιστημονικό περιοδικό Oceans.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες που ήταν παρόντες στο… ρομαντικό τετ α τετ το ζευγαριού, οι φάλαινες όχι μόνο κόλλησαν απαλά τα στόματά τους αλλά ακόμη και δάγκωσαν παιχνιδιάρικα τις γλώσσες τους σε μια αλληλεπίδραση που διήρκεσε περίπου δύο λεπτά και περιλάμβανε τρεις γύρους… φιλιού.
Μετά τις αβρότητες τους, οι δύο όρκες απομακρύνθηκαν κολυμπώντας προς διαφορετική κατεύθυνση.
Πρώτη φορά με… «σκηνικό» τη φύση
Το φαινόμενο του «φιλιού των φαλαινών» έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν μόνο σε συνθήκες αιχμαλωσίας – πρώτη φορά το 1978 και ξανά το 2019 σε ζωολογικό κήπο στην Τενερίφη της Ισπανίας όπου και φιλοξενούνται όρκες.
«Η συμπεριφορά αυτή είναι εξαιρετικά σπάνια», ανέφερε στο Live Science ο Javier Almunia, που συνέβαλε στη συγγραφή της μελέτης και εργάζεται ως διευθυντής του Ιδρύματος Loro Parque.
«Είναι γνωστή σε αρκετούς φροντιστές όρκων, αλλά συμβαίνει τόσο σπάνια που μπορεί να περάσουν χρόνια χωρίς να παρατηρηθεί ξανά».
Ένα… φιλί δεν είναι απλώς φιλί
Στην άγρια φύση –όπως και στους ζωολογικούς κήπους– το φιλί είναι κάτι που συναντάται σε πολλά είδη και συχνά λειτουργεί ως κοινωνικό σήμα. Οι πίθηκοι για παράδειγμα φιλιούνται ή αγγίζουν τα χείλη τους ως ένδειξη εμπιστοσύνης, ενώ στους λύκους και στα σκυλιά, τα γλειψίματα στο στόμα δείχνουν υποταγή ή σεβασμό.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι όρκες ενδέχεται να το εξασκούν ως τρόπο ενίσχυσης των κοινωνικών δεσμών, και πρόκειται για παρόμοια συμπεριφορά με αυτή άλλων οδοντοφόρων φαλαινών όπως οι μπελούγκες.
Φιλί, παιχνίδι ή… καθαρισμός;
Ορισμένοι επιστήμονες, πάντως, διατηρούν επιφυλάξεις για την εν λόγω συμπεριφορά.
Ο Luke Rendall από το Πανεπιστήμιο St. Andrews της Σκωτίας δήλωσε ότι δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία για να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα.
«Ίσως πρόκειται για μια φιλική συμπεριφορά, ίσως για επαιτεία τροφής ή ακόμα και για κάποια μορφή προσπάθειας καλλωπισμού. Χωρίς συστηματική καταγραφή, όλα είναι εικασίες», εξηγεί.
Ορισμένοι ειδικοί υποστηρίζουν ακριβώς το ότι μια μεμονωμένη παρατήρηση δεν αρκεί για να στηρίξει ευρύτερα συμπεράσματα.
«Δεν υπάρχουν συγκριτικά δεδομένα, δεν υπάρχει στατιστική βάση για να στηρίξει τέτοιες γενικεύσεις», υπογραμμίζει ο Rendall.
Φυσική συμπεριφορά
Η παρατήρηση αυτή καταρρίπτει πάντως την άποψη ότι «το φιλί των φαλαινών» συμβαίνει μόνο στην αιχμαλωσία αφού για τους συντάκτες της μελέτης, το καρέ που αποτύπωσαν, αποτελεί απόδειξη του ότι τέτοιες συμπεριφορές είναι φυσικές και βαθιά ριζωμένες στο DNA του είδους.
Η μελέτη πάντως συνοψίζει ότι η συμπεριφορά αυτή θα μπορούσε να αποτελεί ένα είδος παιχνιδιού ή «τάσης» ανάμεσα στις όρκες, αντίστοιχο με άλλη αξιοπερίεργη συμπεριφορά που έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν – όταν και τοποθετούσαν νεκρά ψάρια στο κεφάλι τους σαν… καπέλα.
Το σίγουρο είναι ότι τα πολυδιάστατα αυτά θηλαστικά θα συνεχίζουν να μας εκπλήσσουν με τη νοημοσύνη και τις αντιδράσεις τους, ειδικά όταν, όπως εν προκειμένω μας δείχνουν μια… ζεστή τους πλευρά στα παγωμένα νερά της Αρκτικής.
Πηγή: skai.gr
