Τι ήταν οι φυλακές του Αλκατράζ, ποιοι κρατούνταν και γιατί έκλεισαν – Οι διοικήσεις της φυλακής ισχυρίζονται ότι κανένας κρατούμενος δεν δραπέτευσε επιτυχώς
Λένε ότι ήταν αδύνατο να δραπετεύσει κανείς ζωντανός (με ίσως μία διάσημη εξαίρεση). Τώρα, ο Ντόναλντ Τραμπ θέλει να ξανανοίξει τις φυλακές του Αλκατράζ και να τις γεμίσει με τους «πιο αδίστακτους» εγκληματίες της Αμερικής.
Έχουν περάσει δεκαετίες από τότε που ο τελευταίος κρατούμενος μεταφέρθηκε εκτός του νησιού-φυλακή, το οποίο πλέον αποτελεί σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο με περισσότερους από ένα εκατομμύριο επισκέπτες τον χρόνο.
Ωστόσο, ο Ντόναλντ Τραμπ δηλώνει ότι θέλει το Αλκατράζ να «επεκταθεί σημαντικά και να ξαναχτιστεί» ώστε να λειτουργήσει ως «σύμβολο του νόμου, της τάξης και της δικαιοσύνης» στη δική του Αμερική.
Τι είναι οι φυλακές του Αλκατράζ και δραπέτευσε ποτέ κανείς;
Οι φυλακές βρίσκονται στο νησί Αλκατράζ στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, λίγο περισσότερο από 1,5 χλμ. από την πόλη, και χρονολογούνται από τα μέσα του 19ου αιώνα.
Το συγκρότημα αποτελείται από ένα τριώροφο κτίριο με τέσσερις βασικές πτέρυγες κελιών, καθώς και έναν φάρο με θέα στον κόλπο.
Τα ισχυρά ρεύματα και τα παγωμένα νερά γύρω από το νησί καθιστούσαν σχεδόν αδύνατη μια επιτυχημένη απόδραση αν και κάποιοι κατάφεραν να κολυμπήσουν ως την ακτή.
Οι διοικήσεις της φυλακής ισχυρίζονται ότι κανένας κρατούμενος δεν δραπέτευσε επιτυχώς, εννοώντας προφανώς ότι κανείς δεν επέζησε ώστε να απολαύσει την ελευθερία του.
Στην πιο διάσημη απόπειρα, οι Τζον Άνγκλιν, ο αδελφός του Κλάρενς και ο Φρανκ Μόρις κατάφεραν να βγουν από τη φυλακή και να μπουν στο νερό.
Πιστεύεται ότι πνίγηκαν, αλλά οι σοροί τους δεν βρέθηκαν ποτέ, γεγονός που έχει οδηγήσει σε θεωρίες ότι επιβίωσαν — μια ιστορία που αφηγείται η ταινία του Χόλιγουντ Escape from Alcatraz.
Πώς ήταν η ζωή μέσα στο Αλκατράζ;
Παρόλο που φιλοξενούσε διάσημα ονόματα όπως τον Αλ Καπόνε και τον Τζορτζ «Machine-Gun» Κέλι, οι περισσότεροι κρατούμενοι στο Αλκατράζ προέρχονταν από άλλες φυλακές λόγω παραβάσεων του κανονισμού ή επειδή θεωρούνταν βίαιοι, επικίνδυνοι ή ύποπτοι για απόδραση.
Ο μέσος αριθμός κρατουμένων ήταν μόλις 260–275 — λιγότερο από το 1% του συνόλου των ομοσπονδιακών κρατουμένων.
Οι κρατούμενοι διέμεναν πάντα σε ατομικά κελιά και ακολουθούσαν μια αυστηρά δομημένη, μονότονη καθημερινότητα σχεδιασμένη για να διδάσκει υπακοή σε κανόνες και πειθαρχία.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στο νησί, οι κρατούμενοι είχαν μόνο τέσσερα βασικά δικαιώματα: τροφή, ένδυση, στέγη και ιατρική περίθαλψη. Όλα τα υπόλοιπα θεωρούνταν προνόμια που έπρεπε να κερδίζονται, από την εργασία έως την αλληλογραφία με την οικογένεια.
Παρά την αυστηρότητα, αρκετοί κρατούμενοι ζητούσαν να μεταφερθούν στο Αλκατράζ, θεωρώντας πως οι συνθήκες διαβίωσης ήταν καλύτερες εκεί απ’ ό,τι σε άλλες φυλακές.
Γιατί έκλεισε το Αλκατράζ
Παρά τη φήμη και την ασφάλειά του, το Αλκατράζ έκλεισε τον Μάρτιο του 1963, μετά από 29 χρόνια λειτουργίας, λόγω κόστους.
Μόνο για τη συντήρηση και αποκατάστασή του απαιτούνταν 3–5 εκατομμύρια δολάρια (31–52 εκατομμύρια δολάρια σε σημερινές τιμές).
Η λειτουργία του ήταν επίσης εξαιρετικά ακριβή, κοστίζοντας περισσότερο από τρεις φορές το ημερήσιο κόστος ανά κρατούμενο σε σχέση με άλλη φυλακή στην Ατλάντα.
Επειδή βρισκόταν σε νησί, έπρεπε να τροφοδοτείται εξ ολοκλήρου με τρόφιμα και καύσιμα μέσω πλοίων. Δεν είχε καν δική του πηγή πόσιμου νερού και έπρεπε να μεταφέρεται.
Τι θέλει να κάνει ο Τραμπ
Η ανακοίνωση ήρθε, όπως συχνά συμβαίνει, μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του Αμερικανού προέδρου: «Δίνω εντολή στο Γραφείο Ομοσπονδιακών Φυλακών, σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης, το FBI και το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας, να ξανανοίξουν ένα ουσιαστικά διευρυμένο και ανακατασκευασμένο ΑΛΚΑΤΡΑΖ, για τη φιλοξενία των πιο αδίστακτων και βίαιων εγκληματιών της Αμερικής.»
Είναι το πιο πρόσφατο βήμα στην προσπάθειά του να αναδιαμορφώσει τον τρόπο και τον τόπο κράτησης ομοσπονδιακών κρατουμένων και μεταναστών.
Το άνοιγμα ξανά της φυλακής θα ήταν πιθανότατα μια εξαιρετικά σύνθετη και δαπανηρή επιχείρηση.
Όμως ο Ντόναλντ Τραμπ λέει ότι το Αλκατράζ θα λειτουργήσει ως «σύμβολο του νόμου, της τάξης και της δικαιοσύνης» και ίσως η απόφαση αυτή να έχει περισσότερο συμβολική σημασία, παρά καθαρά πρακτική.
Εκπρόσωπος του Ομοσπονδιακού Γραφείου Φυλακών δήλωσε ότι η υπηρεσία «θα συμμορφωθεί με όλες τις Προεδρικές Εντολές».
Πηγή: skai.gr