ΆλλαΣχετικά άρθρα
Γράφει ο Κοντοβαζαινίτης Παναγιώτης, Ορθοπαιδικός, Διευθυντής Δ’ Ορθοπαιδικής Κλινικής Αθλητικών Κακώσεων & Αρθροπλαστικών Γόνατος και Ισχίου (MIS), ΜΗΤΕΡΑ
Ο πρόσθιος χιαστός είναι ένας από τους πιο σημαντικούς συνδέσμους του γόνατος, συνδέει τον μηρό με την κνήμη και η λειτουργία του είναι να σταθεροποιεί το γόνατο σε προθιοπίσθιες και στροφικές κινήσεις. Ο τραυματισμός (ρήξη) του πρόσθιου χιαστού συνήθως συμβαίνει κατά τις αθλητικές δραστηριότητες: μπορεί να συμβεί με ή χωρίς επαφή, κατά την απότομη αλλαγή κατεύθυνσης ή μετά από στροφική κάκωση. Συνοδεύεται από πόνο και πρήξιμο στο γόνατο, ενώ σε μερικές περιπτώσεις ο ασθενής αισθάνεται ή ακούει και έναν ήχο σαν ¨ποπ¨. Ο πόνος είναι έντονος και δεν μπορεί να συνεχιστεί η δραστηριότητα, ενώ το έντονο οίδημα εμφανίζεται πολύ σύντομα μετά τον τραυματισμό.
Η ρήξη πρόσθιου χιαστού συνδέσμου διαγιγνώσκεται από τον ορθοπαιδικό χειρουργό τόσο με την κλινική εξέταση όσο και με τη χρήση μαγνητικής τομογραφίας. Η μαγνητική τομογραφία συγκεκριμένα μπορεί να εντοπίσει και πιθανούς συνοδούς τραυματισμούς (στο μηνίσκο ή στον αρθρικό χόνδρο) οι οποίοι μπορεί να χρήζουν αντιμετώπισης.
Αν μία ρήξη χιαστού δεν αντιμετωπιστεί εγκαίρως, συνήθως συνοδεύεται από χρόνια αστάθεια της άρθρωσης και ο ασθενής δεν έχει εμπιστοσύνη στο γόνατό του σε αλλαγή πορείας, στροφικές κινήσεις, σκάλες κτλ. Η χρόνια ρήξη χιαστού μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς και στις υπόλοιπες δομές του γόνατος με την πάροδο του χρόνου, να οδηγήσει σε ρήξη μηνίσκου, βλάβες των χόνδρων και τελικά σε πρόωρη φθορά της άρθρωσης (εκφύλιση).
Η αντιμετώπιση αυτού του τραυματισμού είναι χειρουργική και συγκεκριμένα με αρθροσκοπική τεχνική. Η αρθοσκοπική αποκατάσταση γίνεται με τη λήψη μοσχεύματος από δότρια περιοχή του ασθενή όπως η περιοχή των οπίσθιων μηριαίων, ο τένοντας της επιγονατίδος ή του τετρακέφαλου.
Τα υπολείμματα του χιαστού καθαρίζονται, οι συνοδοί τραυματισμοί (αν υπάρχουν αντιμετωπίζονται) και τοποθετείται νέο μόσχευμα στη θέση του αυτόχθονα συνδέσμου.
Η τεχνική All-Inside αποτελεί μια τεχνική μικρής επεμβατικότητος με σημαντικά πλεονεκτήματα όπως:
• Λιγότερο παρεμβατική μέθοδος γιατί η λήψη του μοσχεύματος γίνεται από την έσω περιοχή του γόνατος (μικρότερη ουλή, λιγότερο άλγος, καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα).
• Χρήση ενός μόνο τένοντα για τη δημιουργία ιδιαιτέρως επαρκούς σε διάμετρο μοσχεύματος, συνήθως 8.5-9mm.
• Δημιουργία μικρότερης έκτασης τούνελ στην κνήμη με παραμονή περισσότερου οστού στη θέση του άρα ταχύτερη και πιο ισχυρή ενσωμάτωση του μοσχεύματος στη κνήμη.
• Σε περίπτωση μελλοντικού χειρουργείου, δεν χρειάζεται να παρακαμφθούν τα ευμεγέθη οστικά τούνελ των παραδοσιακών τεχνικών.
• Σε περίπτωση επέμβασης σε σκελετικά ανώριμους ασθενείς-παιδιά δεν επηρεάζεται καθόλου ο αυξητικός χόνδρος.
Συνοψίζοντας, με την παραπάνω τεχνική πετυχαίνουμε:
1. Εξαιρετική σταθερότητα του γόνατος και ανατομική θέση του μοσχεύματος
2. Λιγότερο πόνο και γρήγορη ενσωμάτωση του μοσχεύματος στα οστά
3. Επέμβαση σε παιδιά και εφήβους χωρίς κίνδυνο στην ανάπτυξή τους
Μετά την επέμβαση, ο ασθενής μπορεί να εξέλθει από το νοσοκομείο την ίδια ή την επομένη μέρα περπατώντας, με ικανοποιητικό εύρος κίνησης γόνατος και να φορτίσει το πόδι του κανονικά. Η επιστροφή του σε αθλητικές δραστηριότητες ανταγωνιστικού επιπέδου λαμβάνει χώρα σε 6μήνες μ.ο.
Σε κάθε περίπτωση οποιαδήποτε τεχνική, όσα πλεονεκτήματα και να παρουσιάζει, δεν υποκαθιστά μια καλή και έμπειρη χειρουργική ομάδα .
Πηγή: skai.gr
