Η Ευρώπη προετοιμάζει τους πολίτες για ένα τέτοιο σενάριο καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να προσπαθήσει να πιέσει περαιτέρω την Ήπειρο
Οδηγοί επιβίωσης, ασκήσεις αποθήκευσης αποθεμάτων και μαζικές εκκενώσεις. Η Ευρώπη προσπαθεί να προετοιμάσει τους πολίτες της σε περίπτωση πολέμου καθώς οι συγκρούσεις έχουν φτάσει σχεδόν στο κατώφλι της.
Πρωταρχικός της στόχος ωστόσο είναι η ανάγκη αλλαγής της νοοτροπίας του πληθυσμού της ώστε να είναι έτοιμος για πόλεμο. Όπως είπε ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε σε εμπειρογνώμονες ασφαλείας στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο: «Είναι καιρός να στραφούμε σε μια νοοτροπία εν καιρώ πολέμου».
Η Ευρώπη προετοιμάζει τους πολίτες για ένα τέτοιο σενάριο καθώς οι Ευρωπαίοι ηγέτες φοβούνται ότι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, ενθαρρυμένος από τα κέρδη του στην Ουκρανία, θα μπορούσε να προσπαθήσει να πιέσει περαιτέρω την Ήπειρο, ενώ ο μακροχρόνιος και ισχυρός σύμμαχος της Ευρώπης, οι Ηνωμένες Πολιτείες, υιοθετεί μια πιο εχθρική στάση για τη διατήρηση της ευρωπαϊκής ασφάλειας, εγείροντας αμφιβολίες για το πόσο θα ήταν πρόθυμος να επέμβει σε περίπτωση εισβολής σε μια χώρα του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το πόσο αποτελεσματικά θα ήταν πραγματικά αυτά τα σχέδια έκτακτης ανάγκης της Ευρώπης και – επιπλέον – εάν οι άμαχοι θα λάβουν την καθοδήγηση στα σοβαρά.
«Πηγαίνετε σε εσωτερικούς χώρους, κλείστε όλα τα παράθυρα και τις πόρτες»
Στα τέλη Μαρτίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσίασε το σχέδιο Στρατηγικής Ετοιμότητας της ΕΕ για την πρόληψη και την αντιμετώπιση νέων αναδυόμενων κρίσεων και απειλών, όπως πόλεμοι, πλημμύρες ή πυρκαγιές. Προέτρεψε όλους τους πολίτες να αποθηκεύουν αρκετά τρόφιμα και άλλες βασικές προμήθειες για να τους συντηρούν για τουλάχιστον 72 ώρες σε περίπτωση κρίσης. Στην οδηγία, η επιτροπή τόνισε την ανάγκη να καλλιεργήσει η Ευρώπη μια κουλτούρα «ετοιμότητας» και «ανθεκτικότητας».
Αυτό συνέβη διότι υπήρξαν χώρες που έθεσαν επίσης τη δική τους καθοδήγηση για καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων.
Τον περασμένο Ιούνιο, η Γερμανία ενημέρωσε την Οδηγία Πλαίσιο για τη Γενική Άμυνα, δίνοντας οδηγίες για το τι πρέπει να γίνει σε περίπτωση που ξεσπάσει σύγκρουση στην Ευρώπη. Το έγγραφο προβλέπει τον πλήρη μετασχηματισμό της καθημερινής ζωής για τους Γερμανούς πολίτες σε περίπτωση πολέμου.
Η Σουηδία εξέδωσε επίσης έναν οδηγό επιβίωσης με τίτλο «Αν έρθει κρίση ή πόλεμος». Το φυλλάδιο διανεμήθηκε σε εκατομμύρια νοικοκυριά τον Νοέμβριο, αφού ενημερώθηκε για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια λόγω των αυξανόμενων επιπέδων στρατιωτικής απειλής.
Για τη Φινλανδία – η οποία μοιράζεται τα σύνορά της μήκους 1.340 χιλιομέτρων (830 μίλια) με τη Ρωσία, το μεγαλύτερο από όλα τα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ – η υπεράσπιση της κυριαρχίας της έναντι της Μόσχας αποτελεί εδώ και καιρό μέρος της ψυχής της χώρας. Η χώρα προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο μιας σύγκρουσης με τη Ρωσία εδώ και δεκαετίες. Από τη δεκαετία του 1950, η κατασκευή καταφυγίων βομβών κάτω από πολυκατοικίες και κτίρια γραφείων θεωρείται υποχρεωτική.
Θα ακούσει ο κόσμος;
Ενώ τα έθνη έχουν δώσει σαφείς οδηγίες για την πολιτική προστασία, αμφίβολο θεωρείται αν οι πολίτες θα πρέπει να δώσουν την προσοχή που απαιτείται.
Η Claudia Major, ανώτερη αντιπρόεδρος για τη διατλαντική ασφάλεια στο German Marshall Fund, δήλωσε στο CNN ότι οι συμβουλές από τις χώρες πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη. Η Major επεσήμανε την ανάγκη να προετοιμαστούμε όχι μόνο για μια άμεση στρατιωτική απειλή από τη Ρωσία, αλλά και για αυτό που αποκάλεσε «γκρίζα ζώνη» μεταξύ πολέμου και ειρήνης – που περιλαμβάνει χαμηλότερα επίπεδα επιθετικότητας και υβριδικού πολέμου.
Ωστόσο, πρόσθεσε: «Η λεπτή γραμμή για να περπατήσετε προφανώς είναι να αυξήσετε την ετοιμότητα χωρίς να μπείτε σε συναγερμό και καταστροφές. Θέλουμε οι άνθρωποι να γνωρίζουν, δεν θέλουμε να φρικάρουν».
Για ορισμένες χώρες, ιδιαίτερα εκείνες που βρίσκονται στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας, η απειλή από τη Ρωσία είναι πιο απτή. Για άλλους, είναι πιο δύσκολο να το καταλάβουν.
Η Major ανέφερε την Πορτογαλία, την Ιταλία και το Ηνωμένο Βασίλειο ως χώρες όπου η απειλή από τη Ρωσία είναι λιγότερο παρούσα στην εθνική συνείδηση. Η Ιταλία, λέει, ανησυχεί περισσότερο για την απειλή από την τρομοκρατία και την αστάθεια από εύθραυστα κράτη κοντά στα νότια σύνορα της χώρας. Η τελευταία εισβολή επίσης που δέχτηκε το Ηνωμένο Βασίλειο από ξένη δύναμη ήταν το 1066, ενώ για πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, η τελευταία φορά που βίωσαν τον πόλεμο ήταν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Πηγή: skai.gr
