«Ημέρα των Ευχαριστιών» σήμερα στις ΗΠΑ: Η αληθινή ιστορία πίσω από την γιορτή

Με γαλοπούλες και οικογενειακά δείπνα, ταξίδια στο «πατρικό», παρελάσεις και μπαλόνια γιορτάζουν σήμερα οι Αμερικάνοι το Thanksgiving, σε ανάμνηση των πρώτων περίπου 100 εποίκων –  προσκυνητών που έφτασαν από το Mayflower της Αγγλίας στη Μασαχουσέτη και ίδρυσαν το Πλίμουθ, με αποκορύφωμα τη διάσημη παρέλαση του Macy’s στη Νέα Υόρκη.

Η «Ημερα των Ευχαριστιών» γιορτάζεται στις ΗΠΑ εδώ και αιώνες, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες έχει αποκτήσει τον «χαρούμενο», καταναλωτικό της χαρακτήρα που γνωρίζουμε μέσα από τις χολιγουντιανές ταινίες. 

Η «Ημέρα των Ευχαριστιών» θεωρείται η αρχή της εορταστικής περιόδου των  Χριστουγέννων και την Πρωτοχρονιάς γιαυτό και την παρέλαση του Macy’s κλείνει κάθε χρόνο το άρμα του Άγιου Βασίλη. 

Όμως, τι ακριβώς έγινε την πρώτη «Ημέρα των Ευχαριστιών» το 1621; Η πραγματική ιστορία είναι πολύ πιο «σκοτεινή», με λίγες ταλαιπωρημένες οικογένειες Ευρωπαίων που έφτασαν σε μία άγνωστη χώρα, αντιμετωπίζοντας τους ήδη καταπιεσμένους και αποδεκατισμένους από τους Ευρωπαίους κατακτητές ιθαγενείς και προσπαθώντας να επιβιώσουν στους βάλτους του Νέου Κόσμου. 

Αφού επέζησαν έναν ολόκληρο χειμώνα και είχαν μια επιτυχημένη καλλιεργητική περίοδο, οι Προσκυνητές του Mayflower πραγματοποίησαν μια γιορτή συγκομιδής – όμως δεν είχε καμία σχέση με τη σημερινή εικόνα του εορταστικού τραπεζιού της Ημέρας των Ευχαριστιών, με τη γαλοπούλα και τη ζεστή οικογενειακή ατμόσφαιρα.

Ακόμα, αυτό που μαθαίνουν τα παιδιά στα αμερικανικά σχολεία, ότι οι προσκυνητές ήταν τυχεροί γιατί συνάντησαν «φιλικούς» Ινδιάνους, απέχει πολύ από την ιστορική αλήθεια, σύμφωνα με τους ερευνητές. 

«Τα μέρη της ιστορίας που λείπουν είναι αρκετά σκοτεινά και δεν αναφέρονται στις οικογενειακές γιορτές», είπε στο Live Science ο Ντέιβιντ Τζ. Σίλβερμαν, ιστορικός που ειδικεύεται στην πρώιμη αμερικανική και ιθαγενή ιστορία στο Πανεπιστήμιο Τζορτζ Ουάσιγκτον στην Ουάσινγκτον. 

Αρχικά, οι άποικοι του Πλίμουθ, γνωστοί ως Προσκυνητές, εγκαταστάθηκαν σε εγκαταλελειμμένη γη όταν όλοι οι Ινδιάνοι της φυλής Πατούξετ πέθαναν σε ένα ξέσπασμα ασθένειας (πιθανότατα πανούκλας) 

Στην πραγματικότητα, οι ιθαγενείς Wampanoag της περιοχής δεν ήταν φιλικοί και φιλόξενοι προς τους νεοφερμένους ξένους στη γη τους. Ήταν όμως πρόθυμοι να σχηματίσουν μια στρατιωτική συμμαχία μαζί τους επειδή είχαν αποδεκατιστεί από  ασθένεια που τους είχε μεταδώσει μια προηγούμενη ευρωπαϊκή αποστολή, γεγονός που τους  έκανε ευάλωτους σε εχθρικές φυλές, όπως ο λαός Narragansett.

Μέχρι τους προσκυνητές του Mayflower , οι Wampanoag είχαν έρθει σε επαφή με τους Ευρωπαίους εποικιστές για περισσότερο από έναν αιώνα, με μάχες, βία, και απαγωγές» και από τις δύο πλευρές, παρόλα αυτά επέλεξαν να συμμαχήσουν μαζί τους λόγω, μεταξύ άλλων, της στρατιωτικής τεχνολογίας τους: μεταλλικά όπλα και πυρομαχικά.

Αλλά και οι Άγγλοι ωφελήθηκαν πολύ από τη συμμαχία. Οι Wampanoag τους προστάτευαν από άλλες φυλές αυτόχθονων και τους δίδαξαν πώς να ψαρεύουν, να φυτεύουν καλλιέργειες και να μαζεύουν οστρακοειδή.

Γλέντι ναι, καλεσμένοι όχι

Το φθινόπωρο του 1621, οι Προσκυνητές αποφάσισαν να γιορτάσουν την πρώτη τους συγκομιδή, αλλά οι Wampanoag δεν είχαν αρχικά προσκληθεί ως φίλοι.

Στο γλέντι συμμετείχαν μόλις 50 από τους 100 που είχαν επιζήσει του σκληρού χειμώνα. Το φαγητό της γιορτής μαγειρεύτηκε από τις τέσσερις γυναίκες που επέζησαν του πρώτου τους χειμώνα στον Νέο Κόσμο, μαζί με τις κόρες τους και υπηρέτριες

Ο εορτασμός των αποίκων περιελάμβανε πυροβολισμούς στον αέρα, κάτι που οι ιθαγενείς ερμήνευσαν ως έκκληση για βοήθεια και έσπευσαν στην αποικία με 90 πολεμιστές. 

Εκεί ανακάλυψαν ότι οι Άγγλοι γλεντούσαν και ότι δεν υπήρχε πραγματική απειλή – έτσι οι μαχητές των ιθαγενών ενώθηκαν μαζί τους, σύμφωνα με τον Silverman.

Τι περιελάμβανε το τραπέζι της πρώτη γιορτής

Αρχικά, σύμφωνα με τους ιστορικούς, το «Τραπέζι των Ευχαριστιών» ήταν πιθανότατα ανύπαρκτο – έποικοι και ιθαγενείς θα είχαν απολαύσει το γεύμα τους καθισμένοι στο πάτωμα και πιθανώς τρώγοντας με τα χέρια τους, καθώς δεν θα υπήρχαν γυάλινα ή ασημικά και πολύ λίγα τραπέζια και καρέκλες

«Έφαγαν καλαμπόκι, ψάρια, ελάφια και τοπικά πτηνά, ίσως και άγρια γαλοπούλα, ενώ οι ιθαγενείς ίσως είχαν φέρει και κρέας από κυνήγι» σύμφωνα με την Kathleen DuVal, ιστορικός που ειδικεύεται στην πρώιμη αμερικανική ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στο Chapel Hill. 
 
Επίσης, τα περισσότερα από τα φαγητά της Ημέρας των Ευχαριστιών που απολαμβάνουν σήμερα οι Αμερικάνοι, όπως πχ η διάσημη πουτίγκα, δεν υπήρχαν καν εκείνη την περίοδο.

Για παράδειγμα, ούτε οι Άγγλοι ούτε οι Wampanoag είχαν βούτυρο, αλεύρι, ζάχαρη ή πατάτες, οι  οποίες ήρθαν  στις ΗΠΑ το 1719. Αντίθετα, πιθανότατα απολάμβαναν ψάρια, οστρακοειδή, χέλια, άγρια μούρα και μερικά χόρτα από το κήπους αποίκων. 
 

Πηγή: skai.gr