Κλίμα: Ο στόχος να περιοριστεί η υπερθέρμανση του πλανήτη «είναι νεκρός»

Ο στόχος να περιοριστεί μακροπρόθεσμα η αύξηση της θερμοκρασίας της Γης κάτω από το όριο των 2° Κελσίου σε σύγκριση με την προβιομηχανική εποχή, ο οποίος ορίστηκε με τη συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, «είναι νεκρός», προειδοποίησε χθες Τρίτη εξέχων αμερικανός κλιματολόγος.

Ο Τζέιμς Χάνσεν, άλλοτε επικεφαλής κλιματολόγος της NASA, δημοσιοποίησε αυτή την εβδομάδα μελέτη, καρπό έρευνας σε συνεργασία με άλλους δεκαοκτώ επιστήμονες, που συμπεραίνει πως ορισμένα φαινόμενα που προκαλούν την κλιματική αλλαγή υποτιμώνται σε κρίσιμο βαθμό.

Η ανάλυση της κατάστασης και οι προβλέψεις τους δείχνουν πως «ο στόχος των 2° Κελσίου είναι νεκρός», συνόψισε χθες ο κ. Χάνσεν, κατά τη διάρκεια παρουσίασής της.

Ένα από τα πιο φιλόδοξα σενάρια της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (GIEC), που συγκρότησε ο ΟΗΕ, προέβλεπε πως η μείωση των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου πιθανόν θα επέτρεπε να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κάτω από το επίπεδο αυτό· όμως κάτι τέτοιο «είναι σήμερα αδύνατον», τόνισε ο κλιματολόγος.

Ο λόγος, εξήγησε, είναι πως η κατανάλωση ενέργειας σε παγκόσμια κλίμακα «αυξάνεται και θα συνεχίσει να αυξάνεται», με «μεγάλο μέρος της ενέργειας αυτής να εξακολουθεί να παράγεται με ορυκτά καύσιμα», που αποτελούν την κυριότερη πηγή εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Πέρα από το ότι η ενεργειακή μετάβαση γίνεται με υπερβολικά βραδύ ρυθμό, η ομάδα επιστημόνων διαπίστωσε επίσης στη μελέτη την «έλλειψη ρεαλισμού» όσον αφορά την αποτίμηση των κλιματικών συνθηκών, τονίζοντας πως αυτές οι τελευταίες επηρεάζονται πολύ περισσότερο από τις εκπομπές αερίων απ’ ό,τι είναι γενικά παραδεκτό.

Στην ανάλυσή τους, ο κ. Χάνσεν και οι συνάδελφοί του έλαβαν υπόψη τον ρόλο της αλλαγής κανονιστικών ρυθμίσεων στον τομέα των θαλάσσιων μεταφορών το 2020, οι επιπτώσεις της οποίας κατ’ αυτούς υποβαθμίζονται.

Η αλλαγή αυτή μεταφράστηκε σε μείωση των εκπομπών θειαφιού, που αντανακλούν το ηλιακό φως, επιστρέφοντάς το στο διάστημα, συμμετέχοντας έτσι στην ψύχρανση της ατμόσφαιρας.

Οι ερευνητές προέβλεψαν εξάλλου πως η μεσημβρινή αντιστρεπτική κυκλοφορία του Ατλαντικού Ωκεανού (AMOC), σύστημα θαλάσσιων ρευμάτων που διαδραματίζουν καίριο ρόλο στη ρύθμιση του κλίματος, θα σταματήσει «κατά τη διάρκεια των επόμενων 20 ως 30 χρόνων», εξαιτίας του λιωσίματος των πάγων.

Η εξαφάνισή τους θα προκαλούσε «μείζονα προβλήματα», ιδίως «την αύξηση του επιπέδου της θάλασσας κατά αρκετά μέτρα», προειδοποίησαν, κάνοντας λόγο για «σημείο από το οποίο δεν υπάρχει επιστροφή».

Σύμφωνα με τις προβλέψεις τους, οι μέσες θερμοκρασίες παγκοσμίως θα παραμείνουν ίσες ή ανώτερες κατά 1,5° Κελσίου σε σύγκριση με εκείνες της προβιομηχανικής εποχής τα επόμενα χρόνια, προτού τελικά φθάσουν το όριο των +2° Κελσίου μέχρι το 2045.

Η συμφωνία του Παρισιού, η οποία υιοθετήθηκε πριν από δέκα χρόνια από σχεδόν όλες τις χώρες —και από την οποία η Ουάσιγκτον ανήγγειλε την προσεχή αποχώρησή της, για δεύτερη φορά— είχε στόχο η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη να παραμείνει «κάτω από τους 2° Κελσίου» σε σύγκριση με τα επίπεδα της προβιομηχανικής εποχής και να συνεχιστούν οι προσπάθειες ώστε ει δυνατόν να περιοριστεί στον 1,5° Κελσίου.

Σκοπός ήταν να περιοριστούν όσο περισσότερο είναι εφικτό οι πιο καταστροφικές συνέπειες των κλιματικών αλλαγών και της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Η θερμοκρασία της υφηλίου έχει ήδη αυξηθεί κατά 1,3° Κελσίου κατά μέσον όρο και το όριο του 1,5° Κελσίου ξεπεράστηκε για πρώτη φορά τα τελευταία δυο χρόνια, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό (ΠΜΟ).

Πηγή: skai.gr