Της Μαρίνας Ζιώζιου
Αίσθηση προκαλούν οι χθεσινές αποκαλύψεις για επικείμενες κυρώσεις της Δύσης κατά του Πατριάρχη Μόσχας και Πασών των Ρωσιών Κύριλλου.
Μάλιστα, σύμφωνα με έγγραφο που επικαλείται το γαλλικό πρακτορείο AFP, ο Προκαθήμενος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας θεωρείται ως «ένας επί μακρόν σύμμαχος του προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και έχει γίνει ένας από τους κυρίαρχους υποστηρικτές της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία». Στο ίδιο μήκος κύματος και οι δηλώσεις του Πάπα Φραγκίσκου στην ιταλική εφημερίδα «Corriere Della Sera» ότι ο Κύριλλος «δεν μπορεί να γίνει το παπαδοπαίδι του προέδρου Πούτιν».
Αυτή είναι, όμως, η πραγματικότητα για τον Πατριάρχη Μόσχας… Δεινός υποστηρικτής του Ρώσου προέδρου έχει χαρακτηρίσει τον πόλεμο «ιερή αποστολή», που αποσκοπεί στην προάσπιση της Ορθοδοξίας και της ρωσικής ταυτότητας, που σύμφωνα με τον ίδιο, απειλούνται από την εκμαυλιστική επίδραση της Δύσης. Επί εβδομάδες Προκαθήμενοι Ορθοδόξων Εκκλησιών, που συνδέονται με το Πατριαρχείο Μόσχας, εκλιπαρούσαν τον Κύριλλο να ταχθεί ανοικτά κατά της ρωσικής εισβολής. Οι εκκλήσεις τους δεν βρήκαν ευήκοα ώτα.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ο Πατριάρχης Μόσχας σε λειτουργία τις άγιες ημέρες του Πάσχα έρανε με αγιασμό κομμάτια από πασχαλινό κέικ, πολλά από τα οποία στάλθηκαν στο Ντονμπάς. Στο κήρυγμά του προέτρεψε να «ηρεμήσουν οι καρδιές, το μυαλό, οι ψυχές, ώστε αυτή η αλληλοκτόνος διαμάχη να λήξει το συντομότερο δυνατόν και να επικρατήσει η πολυαναμενόμενη ειρήνη». Μίλησε για συμφιλίωση μεταξύ Ρώσων και Ουκρανών, χωρίς, ωστόσο, να καταδικάσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, που έχει προκαλέσει χιλιάδες θύματα και από τις δύο πλευρές. Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι με τον τρόπο αυτό συνεχίζει να στηρίζει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» της Μόσχας και τον Ρώσο πρόεδρο.
«Διπλωμάτης καριέρας»
Πολλοί αναρωτιούνται ποιο είναι το πραγματικό πρόσωπο του θρησκευτικού ηγέτη των Ρώσων… Διπλωμάτης καριέρας, ο Κύριλλος διετέλεσε επικεφαλής του τμήματος Εκκλησιαστικών Υποθέσεων της Εκκλησίας της Ρωσίας για δύο δεκαετίες. Ως «υπουργός Εξωτερικών» του Πατριαρχείου Μόσχας ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο. Ήταν ικανός και σκληρός, διαπραγματευτής, ενώ πολλές φορές – λέγεται – ότι έφθασε στο σημείο να διακόψει συνομιλίες που δεν συμβάδιζαν με τα «θέλω» του.
Έχοντας επίγνωση και αντλώντας δύναμη από το γεγονός ότι το Πατριαρχείο Μόσχας εκπροσωπεί, τουλάχιστον,100 εκατομμύρια ορθοδόξους Ρώσους απαιτούσε τον σεβασμό, αλλά και την κυριαρχία των θέσεων και των απόψεών του επί των συνομιλητών του.
Πολλοί συμπατριώτες του ασπάζονται την πεποίθησή του ότι θα πρέπει να πάρουν τα πρωτεία της Ορθοδοξίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και να υλοποιήσουν το όραμα του για τη δημιουργία της λεγόμενης Τρίτης Ρώμης.
«Εκλέχθηκε Πατριάρχης επί προεδρίας Πούτιν»
Αναμφισβήτητα η ιστορία του έχει ενδιαφέρον. Ο νυν Πατριάρχης Μόσχας γεννήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 1946 στο Λένινγκραντ (τη σημερινή Αγία Πετρούπολη) ως Βλαντιμίρ Μιχαήλοβιτς Γκουντιάεφ, γιος ενός ιερέα και μιας δασκάλας Γερμανικών. Στην οικογένειά του, η ιεροσύνη φαίνεται πως έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τον δρόμο που τελικά ακολούθησε και τον χαρακτήρα που διαμόρφωσε. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο παππούς του, ο πατέρας του καθώς και ο αδερφός του υπήρξαν και αυτοί ιερωμένοι.
Το 1965, έχοντας αποφοιτήσει από το Γυμνάσιο, ο Γκουντιάεφ εισήλθε στη Θεολογική Ακαδημία του Λένινγκραντ και το 1969 εκάρη μοναχός, με το όνομα Κύριλλος. Στις 7 Απριλίου του ίδιου έτους χειροτονήθηκε ιεροδιάκονος και την 1η Ιουνίου ιερομόναχος. Το εντυπωσιακό στην περίπτωσή του είναι ότι το 1970 αποφοίτησε με «άριστα» από τη Θεολογική Ακαδημία του Λένινγκραντ με πτυχίο Θεολογίας, ολοκληρώνοντας τις οκταετείς σπουδές του σε μόλις 4 χρόνια. Σε ηλικία μόλις 28 ετών, ο Κύριλλος έγινε πρύτανης της Θεολογικής Ακαδημίας και Σχολής του Λένινγκραντ. Τις επόμενες δεκαετίες αναρριχήθηκε στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Ρωσίας και στις 27 Ιανουαρίου του 2009, κερδίζοντας το 75% των ψήφων του Συμβουλίου Επισκόπων της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Μόσχα, εκλέχθηκε Πατριάρχης επί προεδρίας Πούτιν. Ίσως και γι’ αυτό σύντομα το Πατριαρχείο Μόσχας συμμετείχε ενεργά στην επεκτατική πολιτική, που εφάρμοσε και εφαρμόζει ο Ρώσος πρόεδρος.
Έχει επιδείξει πλούσιο φιλανθρωπικό και ποιμαντικό έργο στη χώρα του, καταφέρνοντας να συσπειρώσει, προς το παρόν, το ποίμνιό του, ενώ τα κηρύγματά του πολλές φορές είναι αντιφατικά ακόμη και με την ίδια τη χριστιανική διδασκαλία ως προς την ανοχή και την αποδοχή στη διαφορετικότητα.
Χαρακτηριστικές είναι οι πρόσφατες δηλώσεις του για τη συσχέτιση της ηθικής κατάπτωσης της Δύσης έναντι της Ρωσίας και του πολέμου στην Ουκρανία.
«Η σύγκρουση στο Ντονμπάς αφορά την απόρριψη των αξιών που προσφέρονται από εκείνους που διεκδικούν την παγκόσμια εξουσία. Το τεστ για πλευρά στηρίζετε, είναι αν η χώρα σας είναι πρόθυμη να διοργανώσει παρελάσεις Gay Pride (παρελάσεις υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων)».
«Το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο προάγγελος του πολέμου»
Το κεφάλαιο «Ουκρανικό Αυτοκέφαλο» και η απειλή για Σχίσμα στους κόλπους της Ορθοδοξίας από τον Κύριλλο, όπως φάνηκε εκ του αποτελέσματος, ήταν ο προάγγελος του πολέμου στην Ουκρανία. Δυστυχώς, στη χώρα μας λίγοι το αντιλήφθηκαν… «Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»… «Τίποτα το άγνωστο, ουδέν το καινούριο». Ο Πατριάρχης Μόσχας χρησιμοποίησε όλη τη διπλωματική του επιρροή καθώς και την οικονομική ευρωστία του, για να πιέσει τα υπόλοιπα Πατριαρχεία και να προκαλέσει τη ρήξη στην Ορθόδοξη Εκκλησία.
Όπως και στο πεδίο των μαχών οι προσδοκίες των Ρώσων δεν έχουν, ευτυχώς, ευοδωθεί, το ίδιο ισχύει και για την εκκλησιαστική πραγματικότητα στην Ουκρανία.
Ουκρανοί κληρικοί του Μητροπολίτη Ονουφρίου, που πρόσκεινται στο Πατριαρχείο Μόσχας, δεν θέλουν να μνημονεύουν τον Ρώσο Πατριάρχη καθώς στο πρόσωπό του βλέπουν τον θρησκευτικό ηγέτη του εισβολέα τους. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να απομακρύνονται από τη ρωσόφιλη Εκκλησία της Ουκρανίας και κάποιοι να προσχωρούν στη νέα, Αυτοκέφαλη Εκκλησία της, υπό τον Μητροπολίτη Επιφάνιο ή να ζητούν αυτονομία, σταματώντας να μνημονεύουν τον Κύριλλο. H άμεση απάντηση της Μόσχας είναι ότι η διακοπή μνημόνευσης αποτελεί Σχίσμα.
Πηγή: skai.gr
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
