Αυτό που ξεκίνησε πριν δέκα χρόνια στη Λιβύη με την ανατροπή του ηγέτη Μουαμάρ Καντάφι εξελίχθηκε τα τελευταία χρόνια σε πόλεμο δι’ αντιπροσώπων. Ρωσία και Τουρκία αντιπαρατίθενται για περισσότερη επιρροή στη μεσογειακή λεκάνη. Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στηρίζει τον στρατηγό του αποκαλούμενου Εθνικού Στρατού της Λιβύης LNA Χαλίφα Χαφτάρκαι ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν τη λεγόμενη κυβέρνηση εθνικής ενότητας, η οποία στο μεταξύ έχει δώσει τη θέση της σε μια μεταβατική κυβέρνηση
Από τον περασμένο Οκτώβριο ισχύει μια εύθραυστη εκεχειρία στη Λιβύη, την οποία ο ΟΗΕ είναι αποφασισμένος να στηρίξει ζητώντας από όλους τους ξένους μαχητές να εγκαταλείψουν τη χώρα. Την πρωτοβουλία του ΟΗΕ στηρίζει και η Μόσχα αποκρύπτοντας ωστόσο το μέγεθος της εμπλοκής της στον εμφύλιο της Λιβύης: με ρώσους στρατιώτες και ρώσους μισθοφόρους της λεγόμενης Ομάδας Βάγκνερ, οι οποίοι πολεμούν στα μέτωπα του πολέμου.
Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πλήθος βίντεο, αμφιβόλου προελεύσεως, με συλλήψεις ρωσόφωνων μαχητών από παραστρατιωτικούς, προσκείμενους στη κυβέρνηση της Λιβύης. Το πιθανότερο είναι ότι πρόκειται για προπαγάνδα.
«Οι μισθοφόροι εκπληρώνουν ένα συμβόλαιο»
Το μόνο βέβαιο είναι ότι τα τελευταία χρόνια η Λιβύη έχει μεταβληθεί σε πεδίο ένοπλων συγκρούσεων μεταξύ μισθοφόρων, στον οποίο εκτός από Ρώσους πολεμούν κυρίως Σουδανoί, πολεμιστές από το γειτονικό Τσαντ, αλλά και Σύροι. Κάθε ένοπλη σύγκρουση μετριέται σε χρήμα. Λέγεται ότι η ρωσική Ομάδα Βάγκνερ ζητά για τις υπηρεσίες ενός τριμήνου 175 εκατομμύρια δολάρια, ενώ εικάζεται ότι άραβες μισθοφόροι λαμβάνουν 800 έως 1.200 δολάρια.
Αναφερόμενος στους μισθοφόρους ο αμερικανός ειδικός σε στρατιωτικά ζητήματα Σον Μακφέιτ δηλώνει στο τηλεοπτικό δίκτυο ABC: «Οι μισθοφόροι εκπληρώνουν ένα συμβόλαιο. Δεν πρέπει να είναι οπωσδήποτε κακόβουλοι όπως αρέσκεται να τους σκιαγραφεί το Χόλιγουντ. Μπορούν είτε να χειρίζονται έναν σταθμό ηλεκτρικού ρεύματος είτε να καίνε το σπίτι σου, να συμμετέχουν σε παρέμβαση ανθρωπιστικού χαρακτήρα ή να διαπράττουν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Οι μισθοφόροι είναι απλώς εργαλεία».
Τίποτα δεν ενσαρκώνει την παράνοια του εμφυλίου στη Λιβύη όσο οι Σύροι μισθοφόροι, οι οποίοι υπολογίζονται περίπου σε 13.000. Κάποιοι από αυτούς προέρχονται από την περιοχή της Δαμασκού, η οποία ελέγχεται από τον πρόεδρο Ασάντ. Άλλοι πάλι προέρχονται από τη βόρεια Συρία, που ελέγχεται από τη Τουρκία. Οι μεν στρατολογούνται από τους Ρώσους οι δε από τους Τούρκους και σκοτώνουν ο ένας τον άλλο στη Λιβύη. Αντί να αποσύρει τους μισθοφόρους της, όπως ζητά ο ΟΗΕ, η Άγκυρα απέστειλε πρόσφατα επιπλέον 380 μαχητές στη Λιβύη, αναφέρουν οι πληροφορίες του Συριακού Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Πηγή: DW – Μάρτιν Ντουρμ (SWR Κάιρο)/ Στέφανος Γεωργακόπουλος
