Πίσω από τα πέτρινα κτίσματά του, γεννήθηκαν πράξεις φροντίδας, πίστης και αλληλεγγύη, μια σιωπηλή μαρτυρία ότι η ανθρωπιά μπορεί να ανθίσει παντού
Το Λωβοκομείο της Χίου στέκει σήμερα βουβό, κουβαλώντας πάνω του αιώνες ανθρώπινου πόνου και ελπίδας. Ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα, όταν η λέπρα δεν ήταν μόνο αρρώστια αλλά και κοινωνική καταδίκη.
Και όμως, πίσω από τα πέτρινα κτίσματά του, γεννήθηκαν πράξεις φροντίδας, πίστης και αλληλεγγύη, μια σιωπηλή μαρτυρία ότι η ανθρωπιά μπορεί να ανθίσει ακόμα και μέσα στην απομόνωση.
[embedded content]
Πηγή: skai.gr
