Σοβαρά προβλήματα και καταστροφές προκάλεσε η σφοδρή καταιγίδα που έπληξε το βράδυ της Δευτέρας την Καλλονή και τα γύρω χωριά στη Λέσβο.
Η ένταση της βροχής ήταν τέτοια που μέσα σε λίγη ώρα η στάθμη του νερού ανέβηκε επικίνδυνα, ο ποταμός Τσικνιάς «έσπασε» με αποτέλεσμα τεράστιοι όγκοι νερού να κατακλύσουν το λεκανοπέδιο της Καλλονής, μετατρέποντας δρόμους σε ποτάμια και πλημμυρίζοντας δεκάδες σπίτια και επιχειρήσεις.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Μια ιστορία που επαναλαμβάνεται
Πλημμύρες στο λεκανοπέδιο της Καλλονής όπως και σήμερα, σημειώθηκαν τον Ιανουάριο και το Μάρτιο του 1931. Και ξανά το 1931, και το 1953 και το 1963.
Στο αποθετήριο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Μυτιλήνης, διαβάζοντας κανείς τον «Ταχυδρόμο» του 1931, την «Προοδευτική Λέσβο» του 1953, και τον «Λεσβιακό Κήρυκα» του 1963 διαπιστώνει κανείς ότι οι ίδιες μεγάλες πλημμύρες με σήμερα άφησαν και τότε πίσω τους ανείπωτες καταστροφές και πλήρη απόγνωση για τους κατοίκους.
Άνθρωποι που είδαν τις περιουσίες και τις καλλιέργειες τους να καταστρέφονται από τα ορμητικά νερά των χειμάρρων και του ποταμού Τσικνιά.
Η κατάσταση ήταν τραγική το 1931. Τα νερά κατέκλυσαν τα σπίτια, τα υπόγεια και τις αποθήκες, παρασύροντας λάδια, κάρβουνα, καφέδες, ζάχαρη, κρασιά και την περιουσία πολλών κατοίκων. Στην Καλλονή, μόνο, καταστράφηκαν επτά σπίτια, ενώ οι γύρω περιοχές, Τζουμαϊλή (Αρίσβη), Κεράμι, Αργιανά, Παπιανά, Σκάλα Καλλονής και Σουμούρια (προσφυγικός συνοικισμός) υπέστησαν επίσης σοβαρές ζημιές.
Οι φτωχοί πρόσφυγες των Σουμουριών κινδύνευσαν να πνιγούν μέσα στα σπίτια τους, από τα οποία τους έβγαζαν με δεμένα σχοινιά, όπως κατέγραψε η εφημερίδα «Ταχυδρόμος». Οι προξενηθείσες ζημιές στις καλλιέργειες, τα σπίτια και τις αποθήκες υπολογίζονταν σε περίπου πέντε εκατομμύρια δραχμές, ένα τεράστιο ποσό για την εποχή.
Το 1953, οι υπερχειλίσεις του Τσικνιά κατέστρεψαν την πατατοκαλλιέργεια και προκάλεσαν ζημιές που ξεπερνούσαν τα δύο δισεκατομμύρια δραχμές, ενώ οι κοινότητες ζήτησαν τη διευθέτηση της κοίτης των χειμάρρων για να προληφθούν μελλοντικές καταστροφές.
Δέκα χρόνια αργότερα, το 1963, η γέφυρα του ποταμού Τσικνιά κοντά στην Αρίσβη υπέστη καθίζηση, δύο ανοίγματα καταστράφηκαν τελείως και η συγκοινωνία με το βόρειο τμήμα του νησιού διακόπηκε, καθιστώντας αναγκαία την πλήρη ανακατασκευή της.
Σχεδόν ένα αιώνα μετά, η σημερινή πλημμύρα δείχνει ότι τα πλημμυρικά προβλήματα συνεχίζουν να ταλαιπωρούν την περιοχή, υπενθυμίζοντας ότι «η θέσις όχι μόνον των κατοίκων της Καλλονής αλλά και όλων των χωριών… εξακολουθεί να είναι τραγικά απελπιστική.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
