ΆλλαΣχετικά άρθρα
Μόλις το 15% περίπου των κατοικιών είναι ασφαλισμένο έναντι των φυσικών καταστροφών
Του Χρυσόστομου Τσούφη
Βλέποντας του συναδέλφους να μεταδίδουν το ρεπορτάζ τους έξω από σπίτια κι επιχειρήσεις που γίνονταν παρανάλωμα του πυρός σε απευθείας μετάδοση, δεν μπορούσα να σταματήσω να σκέφτομαι μεταξύ άλλων ένα από τα πολλά ζητήματα που αναδεικνύεται περίτρανα, είναι κι αυτό της ασφάλισης των νοικοκυριών κι επιχειρήσεων έναντι των φυσικών καταστροφών.
Τα στοιχεία είναι απογοητευτικά. Μόλις το 15% περίπου των κατοικιών είναι ασφαλισμένο έναντι των φυσικών καταστροφών. Ένα ποσοστό που δείχνει την ανεπάρκεια του μέτρου της μείωσης του ΕΝΦΙΑ κατά 10% για όσους ασφαλίζουν τις κατοικίες τους. Μάλιστα η ασφάλιση θα έπρεπε να είναι σωρευτική για σεισμούς, πλημμύρες και πυρκαγιές. Το Υπουργείο Οικονομικών επιβάλλεται κατά την προσωπική μου άποψη να ξαναδεί το συγκεκριμένο μέτρο. Επίσης όμως διερωτώμαι ότι αν κάποιος δεν πείσθηκε χθες βλέποντας τις φωτιές να καταστρέφουν σπίτια μέσα στον αστικό ιστό (Βριλήσσια, Πεντέλη) πότε και πώς μπορεί να πειστεί;
Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, των οποίων το ποσοστό ασφάλισης έναντι των φυσικών καταστροφών είναι ίσως ακόμη μικρότερο από 15%. Για τις μεγαλύτερες, με τζίρο άνω των 2 εκατ€, έχει ψηφιστεί η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης αλλά ο νόμος σύμφωνα με τους παράγοντες της αγοράς δεν έχει ακόμη ενεργοποιηθεί.
Μιλώντας με παράγοντες της ασφαλιστικής αγοράς, μου έλεγαν ότι τα τηλέφωνα από ιδιοκτήτες ακινήτων και επιχειρήσεων για το ζήτημα της ασφάλισης έχουν αυξηθεί τις τελευταίες ημέρες αλλά «έτσι γίνεται μετά από κάθε φυσική καταστροφή και μετά ατονεί» συμπλήρωναν με νόημα.
Γιατί να ασφαλιστούμε αφού έχουμε το κράτος θα υποστηρίξουν μερικοί.
Τα χρήματα του κράτους δεν καλύπτουν το σύνολο της ζημιάς που υφίσταται κάποιος, πρέπει να συμπληρωθεί και από δάνειο χαμηλότοκο με εγγύηση του δημοσίου. Επιπλέον φτάνουν με καθυστέρηση. Πέρα από τα χρήματα της πρώτης αρωγής , για τους υπόλοιπους πόρους χρειάζεται αναμονή. Οι περσινοί πληγέντες του Daniel ακόμη λαμβάνουν χρήματα. Επιπλέον υπάρχει το ενδεχόμενο κάποια στιγμή το κράτος να μην έχει (ειδικά στην Ελλάδα έχει ξανασυμβεί) για να παρέμβει μετά από μια καταστροφή. Θα πρέπει βέβαια να φροντίσει και ήδη έχει προβλεφθεί και ειδικός κωδικός στον προϋπολογισμό να έχει ειδικά αν η ΤτΕ της Ελλάδας αποδειχθεί σωστή στην ανάλυση της ότι η κλιματική αποσταθεροποίηση θα έχει έως το 2100 ένα κόστος 200δισ€ στην Ελληνική οικονομία. Σχεδόν ένα ολόκληρο ΑΕΠ!
Στον αντίποδα η διαδικασία της αποζημίωσης από την ασφαλιστική είναι πολύ σύντομη. Απαιτείται μόνο μια βεβαίωση της πυροσβεστικής εν προκειμένω (αφού μιλάμε για πυρκαγιά)ότι το σπίτι ή η επιχείρηση έχει πληγεί. Ακολουθεί αμέσως πραγματογνωμοσύνη και τα χρήματα πιστώνονται σε 10 με 15 ημέρες σύμφωνα με τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις.
Κάπου εδώ να προσθέσω και την ασφάλιση των ΙΧ έναντι της πυρκαγιάς μιας και τα κατεστραμμένα αυτοκίνητα στις άκρες των δρόμων ήταν επίσης πολύ συχνό φαινόμενο. Το 60-70% των ιδιοκτητών ΙΧ ασφαλίζονται και για πυρκαγιά. Δεν είναι κρίμα όμως το υπόλοιπο 30-40% να μην πάρει ούτε ευρώ όταν το συγκεκριμένο ασφάλιστρο κοστίζει μεταξύ 20-25€ το χρόνο?
Δεν υπάρχει επιστήμονας που να μην υποστηρίζει ότι εξαιτίας της κλιματικής κρίσης, οι φυσικές καταστροφές δεν θα γίνουν πιο συχνές και πιο έντονες. Θα πρέπει λοιπόν κι εμείς να «θορυβηθούμε» και να προστατέψουμε εαυτούς και περιουσίες ημών (κι ένας τρόπος είναι και η ασφάλιση), ταυτόχρονα όμως θα πρέπει και το κράτος να δώσει γενναία κίνητρα για να το κάνουμε.
Πηγή: skai.gr
