Ο Γιάννης Σουλιώτης και η κάμερα του Prime Time παρουσιάζουν την αθέατη όψη του πρωταθλητισμού μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες των πρωταγωνιστών του
Ποιες είναι οι ψυχολογικές επιπτώσεις του διαρκούς αγώνα για τη διάκριση; Πόσο δύσκολη είναι η διαχείριση των συναισθημάτων πριν και μετά από ένα μεγάλο αθλητικό ραντεβού; Τι γίνεται όταν οι προβολείς σβήνουν στην πλέον παραγωγική ηλικία και πώς επιτυγχάνεται η μετάβαση στην επόμενη μέρα;
Ο Γιάννης Σουλιώτης και η κάμερα του Prime Time παρουσιάζουν την αθέατη όψη του πρωταθλητισμού μέσα από τις συγκλονιστικές μαρτυρίες των πρωταγωνιστών του.
«Το πιο δύσκολο για μένα ήταν ο πρώτος χρόνος αναγνωρισιμότητας από τον κόσμο. Ένα παιδί από τον Πειραιά, από το Χατζηκυριάκειο… Ξαφνικά να γίνεις, γιατί πήρε και ο Ολυμπιακός την πρώτη χρονιά το πρωτάθλημα, όταν έπαιξα μετά από δέκα χρόνια, να γίνεις τόσο αναγνωρίσιμος, να σε σταματάνε παντού. Εκεί ζορίστηκα πολύ, πέρασα μια αγοραφοβία, δυσκολευόμουνα να βγω από το σπίτι πέρα από να πάω στην προπόνηση», διηγείται ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, ο οποίος υπήρξε για χρόνια βασικός τερματοφύλακας στην ομάδα του Ολυμπιακού. Παράλληλα με το ποδόσφαιρο σπούδασε ψυχολογία & πλέον ασχολείται με τη συμβουλευτική για αθλητές.
Ο Ντέμης Νικολαΐδης αγωνίστηκε για 2 χρόνια στον Απόλλωνα Αθηνών, 7 χρόνια στην ΑΕΚ και ένα χρόνο στην Ατλέτικο Μαδρίτης, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα -το 2004- για να αναλάβει την προεδρία των κιτρινόμαυρων. Όταν ο κύκλος του στην ομάδα έκλεισε και μετά από έναν σύντομο πειραματισμό του στη διοργάνωση συναυλιών, ήρθε αντιμέτωπος με την κατάθλιψη. Είναι μάλιστα ένας από τους πρώτους αθλητές που τόλμησε να μιλήσει δημόσια για τη μάχη του με την κατάθλιψη.
Σήμερα, 20 χρόνια μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο Ντέμης Νικολαΐδης συντηρεί τη σχέση του με το ποδόσφαιρο ως σχολιαστής στο ραδιόφωνο του Sport – fm και στη NOVA.
Πριν από μερικά χρόνια ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος δημοσίευσε στον λογαριασμό του στα social media ένα κείμενο για την κατάθλιψη στην οποία είδε να βυθίζονται συναθλητές του, όταν αποσύρθηκαν από την ενεργό δράση. Είχε τίτλο: «Δεν είσαι τα πάντα, δεν είσαι το τίποτα».
«Δεν μπορείς μετά σταματώντας τον αθλητισμό, είτε ερασιτέχνης είσαι, είτε επαγγελματίας. Ξαφνικά να βρεις και στο σπίτι σου και να μην κάνεις τίποτα. Πρέπει αυτό όλο που έχεις μάθει, την εμπειρία που έχεις, όλο αυτό να το διοχετεύσεις σε κάτι άλλο, που να παίρνεις ικανοποίηση από αυτό.» λέει η Νίκη Μπακογιάννη.
«Όταν είσαι ένας ενεργός αθλητής, όλα τα φώτα είναι εκεί. Υπάρχει ένα περιβάλλον που καθημερινά σε καλεί στο τηλέφωνο ή αν μιλάμε και για αθλήματα πολύ λαοφιλή, όπως είναι το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ κλπ. Υπάρχει μια καθημερινή τριβή με δημοσιογράφους, με κόσμο, με μάνατζερ, με ανθρώπους γύρω σου. Και ξαφνικά όλα αυτά σταματάνε, σβήνουν, τελειώνουν. Και αν δεν είσαι προετοιμασμένος γι’ αυτό, αυτό που νιώθεις είναι ένα τεράστιο κενό, μια τεράστια ματαίωση», αναφέρει η Φρόσω Πατσού, πρώην αθλήτρια στίβου – αθλητική ψυχολόγος.
«Έχουν υπάρξει συναθλητές μου, ανθρώπους που εκτιμούσα και αγαπούσα, που μου έχουν χτυπήσει το κουδούνι σε πολύ κακή κατάσταση, για 100 ευρώ», αναφέρει ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος. «Υπάρχουν πάρα πολλές περιπτώσεις αθλητών που καταστραφήκαν οικονομικά. Όλα τα λεφτά χαλιούνται. Δεν υπάρχει αυτό που λένε έχει τόσα που δεν… Όλα τα λεφτά χαλιούνται» λέει ο ίδιος και συνεχίζει «όλοι, όλος ο περίγυρος έχει μάθει σε άλλους ρυθμούς, είτε σε άλλο επίπεδο ζωής, οικονομικό, είτε στα πάντα.»
Ο Παναγιώτης Πελεκούδας υπήρξε ένα από τα μεγάλα αστέρια του ελληνικού βόλεϊ. Ενώ αγωνιζόταν στον Ολυμπιακό, σε ηλικία 23 ετών, αποχώρησε από για τρεις μήνες από την ενεργό δράση για να παλέψει με τις κρίσεις πανικού από τις οποίες υπέφερε. Μετά την επιστροφή του, αγωνίστηκε στον ΠΑΟΚ και τον Παναθηναϊκο, κατακτώντας κύπελα και το 2020 το πρώτο πρωτάθλημα της καριέρας του
Ο Θοδωρής Ιακωβίδης είναι πρωταθλητής στην Άρση Βαρών. Πριν από 10 μήνες αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση. Μέχρι και σήμερα παλεύει να αποδεχθεί την απόφαση που ο ίδιος πήρε.
Μιλώντας για την κατάθλιψη ο Ντέμης Νικολαΐδης αφηγείται: «Δεν πρόσεχα τον εαυτό μου. Πήρα κιλά. Έπινα χωρίς να μου αρέσει το αλκοόλ. Είχα κλειστεί περισσότερο στον εαυτό μου, ενώ ήμουν κλειστός, έτσι κι αλλιώς… Δεν είχα κοινωνικές επαφές… Μόνο κάποιους φίλους». «Στην αρχή δεν το καταλάβαινες. Όταν μπαίνεις μέσα σε αυτό. Δεν μπορούσες να καταλάβεις πού είσαι… Ή τουλάχιστον εγώ δεν το κατάλαβα…»
Ο Γιάννης Σίμωσης, είναι ένα από τα μεγάλα ταλέντα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σε ηλικία 17 ετών έπαιζε στο Center 4 στην ομάδα του Πανιωνίου, μαζί με τον Ρεκόμπα και τον Στογιάνοφ. Δυστυχώς για εκείνον, ανέπτυξε έναν εθισμό στον Τζόγο, με αποτέλεσμα να παρατήσει στο τέλος την καριέρα του.
Συχνά οι αθλητές, ακόμα και παγκοσμίου φήμης, χάνουν τον βηματισμό τους, όχι όταν αποχωρούν από την ενεργό δράση αλλά στο απόγειο της καριέρας τους. Όσοι λυγίζουν από την πίεση του πρωταθλητισμού χάνονται στο σκοτάδι. Εκείνοι που το διαχειρίζονται αποτελεσματικά επιστρέφουν στους αγωνιστικούς χώρους πιο δυνατοί.
Μερικά χρόνια νωρίτερα ήταν ο Αμερικανός κολυμβητής Μάικλ Φελπς, ο πιο επιτυχημένος αθλητής των Ολυμπιακών Αγώνων, που είχε μιλήσει δημόσια για τη μάχη του με την κατάθλιψη.
Το 2021 η Αμερικανίδα αθλήτρια Σάιμον Μπελς, με δάκρυα στα μάτια είχε ανακοινώσει σε συνέντευξη Τύπου ότι αποχωρεί από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο στους οποίους αγωνιζόταν ώστε “να μην θέσει την ψυχική της υγεία σε κίνδυνο”.
Τον Ιούνιο του 2021 η παγκοσμίου φήμης τενίστρια Ναόμι Οσάκα, σε ηλικία 23 ετών ανακοίνωσε την απόσυρση της από τα κορτς προκειμένου να αναμετρηθεί με το τέρας της κατάθλιψης. Επέστρεψε 15 μήνες αργότερα, αγωνιζόμενη στο τουρνουά Open της Αυστραλίας.
Πηγή: skai.gr
