Γιατί ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού;
Του Νικόλα Μπάρδη
Η Ύδρα είναι ένα γραφικό και ιστορικό νησί του Αργοσαρωνικού, που σήμερα αριθμεί περί τους 1.950 μόνιμους κατοίκους. Το ανάγλυφο του νησιού, η έλλειψη υδάτινων πόρων και η μικρή του έκταση συνετέλεσαν, ώστε οι Υδραίοι να ασχοληθούν από νωρίς με τη ναυτιλία και το εμπόριο, δραστηριότητες που έφεραν χρήμα στον τόπο. Στα χρόνια πριν την Επανάσταση του 1821 η Ύδρα έγινε ένα από τα πλουσιότερα και πολυπληθέστερα ναυτικά κέντρα του Ελλαδικού χώρου, ενώ εξαιτίας του μεγάλου της στόλου έπαιξε σημαντικό ρόλο και στον Απελευθερωτικό Αγώνα. Το νησί, ωστόσο, παρήκμασε με την εμφάνιση των ατμόπλοιων και την άνοδο του Πειραιά και της Ερμούπολης, με αποτέλεσμα πολλοί κάτοικοί του να μεταναστεύσουν. Σήμερα η οικονομία της Ύδρας στηρίζεται κατά βάση στον τουρισμό, και λιγότερο στην αλιεία.
Η Πόλη της Ύδρας είναι χτισμένη αμφιθεατρικά στο μέσον περίπου της βόρειας ακτής του νησιού, στο μυχό ενός κλειστού όρμου, που περιβάλλεται από γυμνά και βραχώδη βουνά. Τα επιβλητικά αρχοντικά και τα παραδοσιακά σπίτια, χτισμένα αμφιθεατρικά στις δύο πλαγιές του οικισμού, σε συνδυασμό με τα γραφικά καλντερίμια, τις ιστορικές εκκλησίες και το περιποιημένο λιμάνι, συνθέτουν μία εικόνα σαν αληθινή καρτ ποστάλ, που σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
O παραλιακός δρόμος, η Παύλου Kουντουριώτη, εκτείνεται από το άγαλμα του Mιαούλη μέχρι την περιοχή Πέταλο. H λιθόστρωσή του ολοκληρώθηκε το 1912 και σε αυτόν καταλήγουν όλα τα κάθετα σοκάκια, που ξεκινούν από ψηλά στο βουνό και καταλήγουν στη θάλασσα. Δεξιά και αριστερά στην είσοδο του λιμανιού της Ύδρας βρίσκονται οι Προμαχώνες με τα κανόνια, που προστάτευαν παλιά το νησί από τους πειρατές. Στην αριστερή πλευρά του λιμανιού, πάνω από τον Προμαχώνα, δεσπόζει το άγαλμα του Ναύαρχου Ανδρέα Μιαούλη, στη βάση του οποίου είναι θαμμένα τα οστά του, που ήρθαν στο νησί το 1985.
Φτάνοντας στο λιμάνι, το βλέμμα σας θα εστιάσει σίγουρα στον Καθεδρικό Ναό της Ύδρας, που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτίστηκε το 1648 και ανακατασκευάστηκε το 1774. Πρόκειται για μια τρίκλιτη βασιλική με τρούλο και δύο επιβλητικά μαρμάρινα καμπαναριά, ενώ στο εσωτερικό της έχει δύο ασημένιους πολυελαίους και έναν χρυσό εξάφωτο, που έχει πάνω του τις κεφαλές των Λουδοβίκων της Γαλλίας. Παλαιότερα ο Ναός λειτουργούσε ως Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Σήμερα μέσα στην αυλή του Ναού υπάρχουν οι προτομές του Λάζαρου Kουντουριώτη και του Aνδρέα Mιαούλη, καθώς και ο τάφος του πρώτου. Σε κάποια από τα κτίρια της Μονής στεγάζεται το Δημαρχείο, ενώ στα παλιά κελιά το Εκκλησιαστικό και Βυζαντινό Μουσείο της Ύδρας.
Δεξιότερα της Μονής αρχίζει ένας στενός, πλακόστρωτος και ανηφορικός, μα αναμφίβολα γραφικός δρόμος, ο οποίος οδηγεί στην παλιά πόλη, την λεγόμενη «Κιάφα». Από εκεί θα απολαύσετε μία πανοραμική θέα, που φτάνει μέχρι την Πελοπόννησο. Ο δρόμος δεξιά περνά από το Γηροκομείο και στη συνέχεια οδηγεί στο Καμίνι. Λίγο πιο κάτω συναντάμε το Αρχοντικό του Λάζαρου Κουντουριώτη, που χτίστηκε στα τέλη του 18ου αιώνα και λειτουργεί σήμερα ως παράρτημα του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου. Ο δρόμος από εκεί συνεχίζει, και φτάνει στο Περίπτερο, τον δυτικό Προμαχώνα του λιμανιού, που είναι μία από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ύδρας. Κάτω ακριβώς από το Περίπτερο υπάρχει η βραχώδης ακτή της Σπηλιάς, ενώ στην κορυφή του λόφου θα δείτε παρατεταγμένους τους ερειπωμένους πια Ανεμόμυλους. Ο δρόμος όμως δεν σταματά εκεί. Συνεχίζει και φτάνει στο Αυλάκι, μια γραφική παραλία κάτω από την απότομη πλαγιά του βουνού, για να καταλήξει στα γραφικά Καμίνια.
Στο πανέμορφο αυτό και ιστορικό νησί απαγορεύονται τα αυτοκίνητα, τα μηχανάκια, ακόμη και τα ποδήλατα! Και γι’ αυτό ευθύνεται ένας νόμος του 1950 που είχε ως στόχο να διατηρήσει το νησί αναλλοίωτο, χωρίς να χάσει την ιδιαίτερη ταυτότητά του από τις επιταγές της σύγχρονης ζωής. Η μορφολογία του εδάφους συνέβαλε καθοριστικά σ’ αυτό, ενώ ήταν και ο λόγος που οι περισσότερες δουλειές στο νησί γίνονταν με την πολύτιμη βοήθεια των μουλαριών, καθώς μόνο αυτά μπορούσαν να περάσουν από τα λαβυρινθώδη και στενά σοκάκια του νησιού. Οπότε, αν βρεθείτε στο νησί είναι μία καλή ευκαιρία να εξερευνήσετε το μέρος με τα πόδια, ενώ αν θελήσετε να πάτε σε κάποια πιο απομακρυσμένη ακρογιαλιά, τότε θα πάρετε σκάφος από το λιμάνι. Το μόνο σίγουρο είναι πως το νησί θα σας μαγέψει απ’ άκρη σ’ άκρη!
Πηγή: skai.gr
