Η Ινδία και το Πακιστάν αναδιαμόρφωσαν την εξοπλιστική τους στρατηγική με το Δελχί να στρέφεται προς τη Δύση και το Ισλαμαμπάντ να εξαρτάται πλήρως από την Κίνα
Την τελευταία φορά που η Ινδία και το Πακιστάν ενεπλάκησαν σε στρατιωτική σύγκρουση, το 2019, Αμερικανοί αξιωματούχοι εντόπισαν αρκετή κινητικότητα στα πυρηνικά τους οπλοστάσια ώστε να σημάνει συναγερμός. Ο τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο, ξύπνησε μέσα στη νύχτα και, όπως έγραψε στα απομνημονεύματά του, «επικοινώνησε τηλεφωνικά για να πείσει και τις δύο πλευρές ότι η άλλη δεν προετοιμαζόταν για πυρηνικό πόλεμο».
Όπως αναφέρουν σε ανάλυσή τους οι New York Times, εκείνη η σύγκρουση αποκλιμακώθηκε γρήγορα μετά τις αρχικές συμπλοκές. Όμως έξι χρόνια αργότερα, οι δύο αντίπαλοι της Νότιας Ασίας βρίσκονται ξανά σε στρατιωτική αντιπαράθεση, έπειτα από την πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση σε τουρίστες στο ινδικά ελεγχόμενο Κασμίρ. Αυτή τη φορά όμως έχει αναδειχθεί ένα νέο στοιχείο αβεβαιότητας: οι σημαντικότερες στρατιωτικές συμμαχίες στην περιοχή έχουν αναδιαμορφωθεί.
Η Ινδία και το Πακιστάν αναδιαμόρφωσαν την εξοπλιστική τους στρατηγική στις περιόδους: 2006–2010 και 2020–2024.
Ινδία:
Ρωσία: από 75% (2006–2010) έπεσε στο 36% (2020–2024)
Γαλλία: αύξηση από 2% σε 33%
Ισραήλ: από 6% σε 13%
ΗΠΑ: από 2% σε 10%
Η Ινδία μετατοπίζεται από τη Ρωσία προς δυτικούς συμμάχους.
Πακιστάν:
Κίνα: από 36% σε 81%, καθιστώντας τη σχεδόν αποκλειστικό προμηθευτή
ΗΠΑ και Γαλλία: από 7% και 6% αντίστοιχα σε 0%
Ολλανδία: εμφανίζεται με 6% στο 2020–2024
Το Πακιστάν εξαρτάται πλέον σχεδόν πλήρως από την Κίνα, με δραστική μείωση των δυτικών προμηθειών.
Οι μεταβαλλόμενες ροές όπλων αντικατοπτρίζουν τις νέες γεωπολιτικές ευθυγραμμίσεις σε αυτή την ιδιαίτερα ασταθή γωνιά της Ασίας, όπου τρεις πυρηνικές δυνάμεις, Ινδία, Πακιστάν και Κίνα, συνυπάρχουν σε μια εύθραυστη ισορροπία.
Η Ινδία, παραδοσιακά αδέσμευτη, έχει αναδιαμορφώσει την επιφυλακτική της στάση απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και αγοράζει πλέον στρατιωτικό εξοπλισμό αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων από τις ΗΠΑ και άλλους δυτικούς προμηθευτές. Παράλληλα, έχει περιορίσει δραστικά τις αγορές φθηνών ρωσικών όπλων, παρά τη μακροχρόνια σχέση με τη Ρωσία από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου.
Το Πακιστάν, του οποίου η στρατηγική σημασία για τις ΗΠΑ έχει μειωθεί μετά το τέλος του πολέμου στο Αφγανιστάν, δεν αγοράζει πλέον τον αμερικανικό εξοπλισμό που κάποτε το ενθάρρυναν να αποκτήσει. Αντίθετα, στράφηκε σχεδόν αποκλειστικά προς την Κίνα για τις στρατιωτικές του προμήθειες.
Αυτές οι νέες συμμαχίες έχουν εισαγάγει τη λογική των μεγάλων δυνάμεων στη μακροβιότερη και πιο δυσεπίλυτη σύγκρουση της Νότιας Ασίας.
Πηγή: skai.gr