ΆλλαΣχετικά άρθρα
Πρόκειται για έναν “μυστικό” πληθυσμό από πολικές αρκούδες που επιβίωσαν χωρίς πάγο παρά το γεγονός ότι αυτός συνιστά το κύριο στοιχείο για την επιβίωση τους
Ένας μυστικός πληθυσμός πολικών αρκούδων στη Γροιλανδία ανακαλύφθηκε, σε έναν φαινομενικά αδύνατο για να μπορούν να ζήσουν, βιότοπο καθώς δεν διαθέτει τον απαραίτητο θαλάσσιο πάγο που χρησιμοποιούν ως έδαφος για να κινηθούν και να κυνηγήσουν την τροφή τους.
Η παράδοξη αυτή αγέλη, την οποία οι επιστήμονες αντιλαμβάνονταν στο παρελθόν ως μέλος ενός άλλου παραπλήσιου πληθυσμού βρίσκεται σε κοινή θέα κι όμως δεν γίνεται αντιληπτή για εκατοντάδες χρόνια.
Ο πάγος συνιστά το κύριο στοιχείο για την επιβίωση των πολικών αρκούδων, καθώς σε αυτόν μπορούν να κυνηγούν τις φώκιες που αποτελούν την κύρια πηγή τροφής τους.
Η νέα ανακάλυψη υποδηλώνει ότι ορισμένες τουλάχιστον πολικές αρκούδες μπορεί να είναι σε θέση να προσαρμοστούν στην εξαφάνιση του θαλάσσιου πάγου καθώς επιδεινώνεται η κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με τη μελέτη.
«Ο πάγος των παγετώνων μπορεί να βοηθήσει μικρούς αριθμούς πολικών αρκούδων να επιβιώσουν για μεγαλύτερες περιόδους υπερθέρμανσης του πλανήτη, αλλά δεν είναι διαθέσιμος για τη συντριπτική πλειοψηφία των πολικών αρκούδων», δήλωσε στο Live Science η Κριστίν Λεντρ, επικεφαλής ερευνήτρια στο Polar Science Center του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, οι πολικές αρκούδες κρατήθηκαν στη ζωή χάρη στον πάγο γλυκού νερού από τους παγετώνες που απορρίπτονται στη θάλασσα.
Όπως σημειώνουν οι επιστήμονες, παρά τις δυσοίωνες εκτιμήσεις για μεγάλη μείωση του πληθυσμού των πολικών αρκούδων της Αρκτικής, η ανακάλυψη αυτή αποτελεί μια μικρή ελπίδα δεδομένου πως οι σημερινές συνθήκες στην νοτιοανατολική Γροιλανδία είναι παρόμοιες με εκείνες που αναμένονται στην Αρκτική στο τέλος του αιώνα.
«Θεωρώ πως μπορούν να μας διδάξουν κάτι για τo σε ποια μέρη σπάνιοι, μικροί αριθμοί πολικών αρκούδων θα μπορούσαν να επιβιώσουν σε μια Αρκτική χωρίς πάγο» σημειώνει η δρ. Κριστίν Λεντρ, επικεφαλής της μελέτης από το πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον που συνεργάστηκε με το Ινστιτούτο Φυσικών Πόρων της Γροιλανδίας.
«Είναι γεωγραφικά, γενετικά και δημογραφικά απομομωμένες, που σημαίνει πως δεν επικοινωνούν με άλλες αρκούδες» σημειώνει η Λεντρ, παρότι ξεκαθαρίζει πως η αγέλη αυτή δεν εξελίσσεται σε νέο είδος.
«Περιστασιακά, υπάρχει κάποιος “μετανάστης” που έρχεται και προσθέτει γενετική διαφορετικότητα στην ομάδα. Όμως, επειδή είναι τόσο απομονωμένες γεωγραφικά, δεν έχουν μεγάλη γενετική συμβολή από άλλες πολικές αρκούδες από άλλα μέρη της Αρκτικής» προσθέτει η Λεντρ.
