
Γαλλία και Σαουδική Αραβία ελπίζουν να αξιοποιήσουν τη φετινή συνάντηση των παγκόσμιων ηγετών στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών προκειμένου να προσδώσουν μια νέα επείγουσα σημασία στην αναζήτηση μιας λύσης δύο κρατών στην ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση καθώς ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας μαίνεται.
Για να επιτευχθεί ωστόσο αυτό θα πρέπει οι προσπάθειες αυτές να περιλαμβάνουν έναν νέο οδικό χάρτη για την τελική παλαιστινιακή κρατική υπόσταση σε εδάφη που κατέλαβε το Ισραήλ στον πόλεμο της Μέσης Ανατολής το 1967 και παράλληλα ολοένα και περισσότερες δυτικές χώρες να προχωρήσουν στην αναγνώριση ενός τέτοιου κράτους πριν από την εγκαθίδρυσή του.
Βρετανία, Καναδάς, Αυστραλία και Πορτογαλία αναγνώρισαν επίσημα το παλαιστινιακό κράτος την Κυριακή, ενώνοντας τις δυνάμεις τους με σχεδόν 150 χώρες που το έχουν ήδη πράξει. Η Γαλλία αναμένεται να ακολουθήσει το παράδειγμα στη Γενική Συνέλευση αυτής της εβδομάδας.
Ωστόσο, οι προσπάθειες για την προώθηση μιας λύσης δύο κρατών αντιμετωπίζουν σημαντικά εμπόδια, ξεκινώντας από την έντονη αντίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ. Οι ΗΠΑ έχουν εμποδίσει ακόμη και Παλαιστίνιους αξιωματούχους να παραστούν στη Γενική Συνέλευση. Παράλληλα, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος αντιτίθεται στην παλαιστινιακή κρατική υπόσταση, έχει απειλήσει με αντίποινα – όπως πιθανότατα την προσάρτηση τμημάτων της Δυτικής Όχθης.
Αυτό όμως θα έθετε το όνειρο των Παλαιστινίων για ανεξαρτησία ακόμη πιο ακατόρθωτο.
Η δημιουργία όμως ενός παλαιστινιακού κράτους στην ανατολική Ιερουσαλήμ, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα θεωρείται διεθνώς εδώ και καιρό ως ο μόνος τρόπος επίλυσης της σύγκρουσης.
Οι υποστηρικτές λένε ότι αυτό θα επέτρεπε στο Ισραήλ να υπάρχει ως δημοκρατία με εβραϊκή πλειοψηφία. Η εναλλακτική λύση, λένε, είναι το status quo στο οποίο οι Εβραίοι Ισραηλινοί έχουν πλήρη δικαιώματα και οι Παλαιστίνιοι ζουν υπό ποικίλους βαθμούς ισραηλινού ελέγχου, κάτι που οι μεγάλες ομάδες υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε ότι ισοδυναμεί με απαρτχάιντ.
Οι ειρηνευτικές συνομιλίες που ξεκίνησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990 κατέρρευσαν επανειλημμένα εν μέσω βίας και επέκτασης των ισραηλινών οικισμών που στόχευαν στην αποτροπή ενός παλαιστινιακού κράτους. Καμία ουσιαστική διαπραγμάτευση δεν υπάρχει από τότε που ο Νετανιάχου επέστρεψε στην εξουσία το 2009.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου και το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής τάξης του Ισραήλ ήταν αντίθετοι με την παλαιστινιακή κρατική υπόσταση ακόμη και πριν ξεκινήσει ο πόλεμος στη Γάζα. Από την πλευρά της η κυβέρνηση Τραμπ δεν έχει δείξει κανένα ενδιαφέρον για την αναβίωση των ειρηνευτικών συνομιλιών, αντίθετα ζήτησε τη μετεγκατάσταση μεγάλου μέρους του πληθυσμού της Γάζας σε άλλες χώρες, ένα σχέδιο που το Ισραήλ έχει υιοθετήσει με ενθουσιασμό, ακόμη και όταν οι επικριτές λένε ότι ισοδυναμεί με εθνοκάθαρση.
Το γαλλο-σαουδαραβικό σχέδιο
Ελπίζοντας ίσως ότι αυτή θα είναι η πιο σκοτεινή στιγμή πριν από την αυγή, η Γαλλία και η Σαουδική Αραβία έχουν προωθήσει ένα σχέδιο για τον τερματισμό της σύγκρουσης με την ίδρυση ενός αποστρατιωτικοποιημένου κράτους που θα κυβερνάται από την Παλαιστινιακή Αρχή με διεθνή βοήθεια.
Το σχέδιο προβλέπει τον άμεσο τερματισμό του πολέμου στη Γάζα, την επιστροφή όλων των ομήρων και την πλήρη αποχώρηση του Ισραήλ. Η Χαμάς θα παραδώσει την εξουσία σε μια πολιτικά ανεξάρτητη επιτροπή υπό την αιγίδα της Παλαιστινιακής Αρχής — κάτι στο οποίο έχει ήδη συμφωνήσει — και θα καταθέσει τα όπλα της, κάτι που δεν έχει κάνει.
Η διεθνής κοινότητα θα βοηθούσε την Παλαιστινιακή Αρχή να ανοικοδομήσει τη Γάζα και να κυβερνήσει τα εδάφη, πιθανώς με τη βοήθεια ξένων ειρηνευτικών δυνάμεων. Θα ακολουθούσε η περιφερειακή ειρήνη και ολοκλήρωση, πιθανώς συμπεριλαμβανομένης της ομαλοποίησης των σχέσεων της Σαουδικής Αραβίας με το Ισραήλ.
Το αμερικανο- ισραηλινό μέτωπο
Από την άλλη, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ υποστηρίζουν ότι η διεθνής προσπάθεια για ένα παλαιστινιακό κράτος ανταμείβει τη Χαμάς και δυσχεραίνει την επίτευξη συμφωνίας για τον τερματισμό του πολέμου και την επιστροφή των εναπομεινάντων ομήρων.
Οι συνομιλίες για την κατάπαυση του πυρός στη Γάζα κατέρρευσαν ξανά όταν το Ισραήλ πραγματοποίησε αεροπορική επιδρομή στις 9 Σεπτεμβρίου με στόχο τους διαπραγματευτές της Χαμάς στο Κατάρ. Οι ΗΠΑ είχαν αποχωρήσει από τις συνομιλίες τον Ιούλιο, κατηγορώντας τη Χαμάς. Το Ισραήλ τερμάτισε μονομερώς μια προηγούμενη κατάπαυση του πυρός τον Μάρτιο.
Ο Νετανιάχου παρουσιάζει τη διεθνή αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους ως επίθεση στη χώρα του. Κατά τη διάρκεια συνάντησης με τον υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο την περασμένη εβδομάδα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός δήλωσε ότι «είναι σαφές ότι εάν ληφθούν μονομερείς ενέργειες εναντίον μας, αυτό απλώς προκαλεί μονομερείς ενέργειες από μέρους μας».
Ο Νετανιάχου και οι ακροδεξιοί εταίροι του στον συνασπισμό επιθυμούν εδώ και καιρό να προσαρτήσουν μεγάλα τμήματα της Δυτικής Όχθης, κάτι που θα καθιστούσε σχεδόν αδύνατη την εγκαθίδρυση ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους.
Οι ΗΠΑ δεν έχουν λάβει δημόσια θέση για το θέμα, αλλά σε συνέντευξή του στο Fox News, ο Ρούμπιο συνέδεσε «αυτή τη συζήτηση για την προσάρτηση» με το ζήτημα της αναγνώρισης της κρατικής υπόστασης.
Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα έχουν χαρακτηρίσει την προσάρτηση «κόκκινη γραμμή», χωρίς να αναφέρουν ποιες επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει στις Συμφωνίες Αβραάμ του 2020, στις οποίες η χώρα ομαλοποίησε τους δεσμούς της με το Ισραήλ.
Περισσότερα εμπόδια
Ωστόσο, αυτά δεν είναι τα μόνα εμπόδια για την ίδρυση ενός παλαιστινιακού κράτους. Το γαλλο-σαουδαραβικό σχέδιο παρακάμπτει σημαντικά ζητήματα που προκαλούν διχασμό, όπως τα τελικά σύνορα, την τύχη των οικισμών, την επιστροφή των Παλαιστινίων προσφύγων από προηγούμενους πολέμους, τις ρυθμίσεις ασφαλείας, το καθεστώς της Ιερουσαλήμ και την αναγνώριση του Ισραήλ ως εβραϊκού κράτους.
Εξαρτάται επίσης σε μεγάλο βαθμό από την Παλαιστινιακή Αρχή, η σημερινή ηγεσία της οποίας περιφρονείται από πολλούς Παλαιστίνιους που την θεωρούν διεφθαρμένη και αυταρχική. Το Ισραήλ λέει ότι δεν είναι πλήρως αφοσιωμένη στην ειρήνη και την κατηγορεί για υποκίνηση παρά τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις.
Το σχέδιο προβλέπει επίσης, τη διεξαγωγή παλαιστινιακών εκλογών εντός ενός έτους, αλλά ο πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς έχει καθυστερήσει τις προηγούμενες ψηφοφορίες, όταν φαινόταν ότι το κόμμα του θα έχανε, κατηγορώντας τους ισραηλινούς περιορισμούς. Η Χαμάς, η οποία κέρδισε τις τελευταίες εθνικές εκλογές το 2006, θα αποκλειστεί εκτός εάν παραδώσει τα όπλα της και αναγνωρίσει το Ισραήλ.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι το σχέδιο είναι πιθανό να καταλήξει στο σωρό μαζί με προηγούμενες συμφωνίες, παραμέτρους και οδικούς χάρτες για τη Μέση Ανατολή, με το Ισραήλ να αποκτά τελικά τον πλήρη έλεγχο της γης από τον ποταμό Ιορδάνη μέχρι τη Μεσόγειο Θάλασσα, κυβερνώντας εκατομμύρια Παλαιστίνιους που στερούνται βασικά δικαιώματα.
Πηγή: skai.gr











