Τα έβαλε με τον μπακαλιάρο ο Μητροπολίτης Κοζάνης!

Άστραψε και βρόντηξε ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος για τον μπακαλιάρο που τρώνε οι Έλληνες την 25η Μαρτίου. Ο ιεράρχης τόνισε στους πιστούς που παρακολούθησαν το κήρυγμά του την Κυριακή της Ορθοδοξίας ότι είναι ντροπή να λέμε ότι πρόκειται για έθιμο.

Ο ιεράρχης υπογράμμισε ότι είναι πολύ πιο ουσιώδης ο λόγος για την κατανάλωση ψαριών την εν λόγω ημέρα καθώς σχετίζεται με το θαύμα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της κυοφορίας του Χριστού.

[embedded content]

Μάλιστα, ο μητροπολίτης «μάλωσε» το εκκλησίασμα, τονίζοντας πως η νηστεία του Πάσχα είναι αυστηρή και πως επιτρέπεται μόνο κατανάλωση λαδιού, ωστόσο οι Πατέρες της Εκκλησίας θέλοντας να σηματοδοτήσουν και τη σπουδαιότητα του γεγονότος και της ημέρας του Ευαγγελισμού της Παναγίας επέτρεψαν στους πιστούς την κατάλυση ιχθύος μόνο για την εν λόγω ημέρα, καθώς και για την Κυριακή των Βαΐων κάθε Σαρακοστής πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα.

25η Μαρτίου: Γιατί σήμερα τρώμε μπακαλιάρο σκορδαλιά

Η νηστεία της Σαρακοστής είναι μακράν η πιο αυστηρή του χριστιανισμού. Για 40 ημέρες η διατροφή των πιστών περιορίζεται στα απολύτως απαραίτητα αφού δεν επιτρέπεται να καταναλώνουν κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά προϊόντα ή ακόμα και το λάδι. Ωστόσο, στη διάρκεια της σκληρής αυτής νηστείας πέφτει πάντα μέσα και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, γεγονός ιδιαίτερα χαρμόσυνο στη χριστιανική πίστη που δεν μπορεί παρά να εορταστεί καταλλήλως. Για τη συγκεκριμένη ημέρα, λοιπόν, γίνεται μια παύση στη νηστεία και προβλέπεται ένα μικρό παραστράτημα, όπου το ψάρι, το λάδι και το κρασί επιτρέπονται.

Γιατί όμως μπακαλιάρο;

Η εξήγηση είναι πολύ απλή. Η Ελλάδα, εκτός από το μεγάλο παραθαλάσσιο μέτωπο και τον νησιωτικό της χώρο, έχει και έναν μεγάλο ορεινό όγκο γεμάτο από πανέμορφα χωριά. Εκεί δηλαδή όπου στα τέλη του προ-προηγούμενου αιώνα ψάρι δεν έβρισκες εύκολα, εκτός… αν έψαχνες για μπακαλιάρο! Το ωραίο αυτό ψάρι με την ολόλευκη κρουστή σάρκα, παρόλο που συχνά το βρίσκουμε και στη Μεσόγειο, προτιμά να κολυμπάει κυρίως στα νερά του Ατλαντικού Ωκεανού, οπότε οι χώρες που τον αλιεύουν περισσότερο είναι η Νορβηγία, η Ισλανδία και η Πορτογαλία που του έχει μάλιστα τεράστια αδυναμία (στην πορτογαλική κουζίνα υπάρχουν περισσότερες από 400 συνταγές με μπακαλιάρο!). Οι λαοί αυτοί, εδώ και αιώνες συνηθίζουν να παστώνουν τον μπακαλιάρο και να τον εμπορεύονται σε όλες τις χώρες της Μεσογείου (και όχι μόνο), φυσικά και στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι ο παστός μπακαλιάρος πρωτοήρθε στη χώρα μας τον 15ο αιώνα και προτιμήθηκε αμέσως καθώς μπορεί να διατηρηθεί για πολύ περισσότερες μέρες από ένα φρέσκο ψάρι και άρα να ταξιδέψει αναλλοίωτο ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες, ορεινές περιοχές. Αυτός είναι και ο λόγος που η κωδική του ονομασία είναι «ψάρι του βουνού», αλλά και «Φτωχογιάννης», μια που η χαμηλή τιμή του τον καθιστά προσιτό σε όλους.

Πηγή: skai.gr