Την αναγνώριση της κυβέρνησής τους ζητούν οι Ταλιμπάν ως αντάλλαγμα για τον έλεγχο των μεταναστευτικών ροών στο Αφγανιστάν, ενώ αναγνωρίζουν ρόλο στην Τουρκία για την «επόμενη μέρα» της χώρας.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εξωτερικών του καθεστώτος των Ταλιμπάν Αμίρ Χαν Μουτάκι σε συνέντευξή του στο τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή «το γεγονός ότι το νέο κράτος στο Αφγανιστάν δεν αναγνωρίζεται επίσημα είναι επωφελές για το Ισλαμικό Κράτος. Οι χώρες του κόσμου, αφενός, λένε ‘να ελέγχετε τον Αφγανικό λαό για να μην μεταναστεύσει’. Από την άλλη πλευρά, δεν αναγνωρίζουν επίσημα την κυβέρνηση και ενισχύουν το ηθικό του ΙΚ. Αυτό δεν είναι προς το συμφέρον ούτε του Αφγανιστάν ούτε του κόσμου».
«Το ΙΚ πραγματοποιεί επιθέσεις σε τζαμιά και δρόμους. Θα συμφωνήσετε ότι η διασφάλιση της ασφάλειας όλων των τζαμιών και των δρόμων δεν είναι εύκολο έργο. Το ΙΚ δεν κατέχει κανένα μέρος στο Αφγανιστάν. Με αυτόν τον τρόπο, ασκείται διεθνής πίεση στην αφγανική κυβέρνηση. Αυτή η προπαγάνδα λειτουργεί και με τους δύο τρόπους για το Daesh / ISIS », είπε.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Σε ό,τι αφορά την Τουρκία ο υψηλόβαθμος αξιωματούχος των Ταλιμπάν σχολίασε ότι μπορεί να διαδραματίσει «ενεργό ρόλο σε επενδύσεις, στην πραγματοποίηση ορισμένων έργων, στην ανοικοδόμηση την αποκατάσταση του Αφγανιστάν, με τους πόρους που διαθέτει».
Σημειώνοντας ότι η ΕΕ υποσχέθηκε περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια ανθρωπιστική βοήθεια και το ύψος της βοήθειας αποφασίστηκε στη Διάσκεψη της Γενεύης, ο Μουτάκι είπε: «Αυτό αποκαλύπτει τη συνεργασία των χωρών του κόσμου μαζί μας. Οι σχέσεις μαζί μας γίνονται καλύτερες μέρα με τη μέρα και αυτό έχει θετικό αντίκτυπο επί του πεδίου» υποστήριξε.
Τόνισε ότι χρήματα που μπλοκάρισαν οι ΗΠΑ στάλθηκαν από άλλα κράτη για την ανάπτυξη του Αφγανιστάν.
«Το πραγματικό ερώτημα είναι, γιατί μπλοκαρίστηκαν αυτά τα χρήματα; Τι έκαναν οι πολίτες του Αφγανιστάν;» ρώτησε ρητορικά. «Από την άλλη πλευρά, οι ΗΠΑ και άλλες χώρες λένε ότι πρέπει να δοθεί ανθρωπιστική βοήθεια στο Αφγανιστάν και τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να γίνουν σεβαστά. Αλλά, αφήνουν τον Αφγανικό λαό με πληθυσμό περίπου 40 εκατομμυρίων χωρίς βασικές ανάγκες».
