Οι ρωσικές τακτικές προκαλούν στο Κίεβο πολλούς πονοκεφάλους στο πεδίο των μαχών – Με απλά λόγια, η Ρωσία έχει το πεζικό και η Ουκρανία όχι
Η τελική μάχη για τη μικρή πόλη Βελίκα Νοβοσίλκα του Ντονμπάς διήρκεσε έξι ημέρες, αν και η έκβαση ήταν προφανής πολύ νωρίτερα, όπως σημειώνει σε ανάλυσή του το The Economist. Τα πράγματα έγιναν κρίσιμα στις αρχές του νέου έτους, όταν τα ρωσικά στρατεύματα κατέλαβαν χωριά βορειοανατολικά και δυτικά της, πιέζοντας τους Ουκρανούς στρατιώτες από τρεις πλευρές.
Μέχρι την Πέμπτη 23 του μηνός, ο στενός διάδρομος είχε γίνει αδιάβατος. Η διαταγή για υποχώρηση ήρθε μόλις κατέβηκε η ομίχλη. Ήταν ένα εφιαλτικό εγχείρημα, κάτω από ουρανό γεμάτο drone και διασχίζοντας ένα ποτάμι. Τα στοιχεία από τα θριαμβευτικά ρωσικά κανάλια προπαγάνδας δείχνουν ότι πολλοί ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν να γλυτώσουν.
Η μικρή νίκη της Ρωσίας στη Βελίκα Νοβοσίλκα (πληθυσμός μόλις 5.000 πριν από τον πόλεμο) ακολούθησε το γνωστό μοτίβο: ανελέητες επιθέσεις πεζικού, καταστροφικές απώλειες, κατάρρευση της ουκρανικής άμυνας και εν τέλει υποχώρηση.
Η άμεση εστίαση για τις μονάδες που πολεμούσαν εκεί θα μετατοπιστεί τώρα πιθανώς πίσω στο Ποκρόβσκ στα βόρεια, έναν πολύ μεγαλύτερο κόμβο εφοδιασμού, στον οποίο η Ρωσία επιτίθεται με ένταση τους τελευταίους έξι μήνες. Οι μάχες εκεί έχουν ήδη ωθήσει τους Ουκρανούς στο να κλείσουν ένα κρίσιμο ορυχείο που προηγουμένως κάλυπτε τις μισές ανάγκες της εγχώριας μεταλλουργίας. Οι ρωσικές δυνάμεις προωθούνται επίσης σε κοντινή απόσταση προς την περιοχή όπου βρίσκονται χρήσιμα κοιτάσματα λιθίου.
Το σχέδιο του Κρεμλίνου εξαρτάται πιθανότατα από το πού μπορεί να σημειώσει γρήγορη πρόοδο. Ο ελάχιστον στόχος της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» (σ.σ. όπως αποκαλύπτει το Κρεμλίνο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) φαίνεται ότι εξακολουθεί να είναι η κατάληψη ολόκληρης της περιοχής του Ντονμπάς (που περιλαμβάνει τις επαρχίες Λουχάνσκ και Ντονέτσκ), η ανάκτηση του ελέγχου της ρωσικής περιοχής του Κουρσκ, την οποία η Ουκρανία έχει καταλάβει εν μέρει, και η διατήρηση της «χερσαίας γέφυρας» που κατέλαβε στα πρώτα στάδια του πολέμου και συνδέει την Κριμαία με τη Ρωσία.
Στο Κουρσκ, η Ρωσία δεν έχει ακόμη ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων, παρά το γεγονός ότι έχει αναπτύξει μια δύναμη που μαζί με 62.000 Βορειοκορεάτες στρατιώτες, ίσως τρεις φορές μεγαλύτερη από την ουκρανική ομάδα. Στο Ντονμπάς, εν τω μεταξύ, η εκδίωξη της Ουκρανίας από τις εναπομείνασες πόλεις, οι οποίες είναι καλά οχειρωμένες, δεν θα είναι εύκολη. Τα ανοιχτά πεδία δυτικά του Ποκρόβσκ και μια ψυχολογικά επιζήμια προώθηση στην περιοχή του Ντνίπρο μπορεί να αποδειχθούν πιο δελεαστικά. «Ψάχνουν τα αδύνατα σημεία μας», λέει ο Andriy Cherniak, αξιωματικός της στρατιωτικής αντικατασκοπείας.
Το σύγχρονο πεδίο της μάχης, όπου κυριαρχούν τα κατασκοπευτικά drones, που παρακολουθούν και χτυπούν στόχους, αλλάζει τη φύση των μαχών. Στη Βελίκα Νοβοσίλκα, για παράδειγμα, τα τεθωρακισμένα οχήματα έπαιξαν ελάχιστο ρόλο. «Ένα από τα άρματα μάχης μας κινήθηκε κοντά στις γραμμές του μετώπου», λέει ο λοχαγός Ιβάν Σέκατς, αξιωματικός της 110ης ταξιαρχίας της Ουκρανίας που υπερασπίζεται την πόλη. «Δέκα drones επιτέθηκαν, ανατινάσοντάς το σχεδόν αμέσως». Η μάχη αντ’ αυτού γινόταν από το πεζικό -μικρές ρωσικές ομάδες των τριών, τεσσάρων, πέντε ατόμων, που στέλνονταν προς τα εμπρός κατά κύματα. Οι περισσότερες είχαν γρήγορο και αιματηρό τέλος. Κάποιοι όμως κατάφεραν να δημιουργήσουν νέες θέσεις και να μεταφέρουν τη μάχη πιο κοντά, αναγκάζοντας τους Ουκρανούς σε υποχώρηση.
Οι ρωσικές τακτικές προκαλούν στην Ουκρανία πολλούς πονοκεφάλους. Με απλά λόγια, η Ρωσία έχει το πεζικό και η Ουκρανία όχι. Τα προβλήματα επιστράτευσης και λιποταξίας έχουν πλήξει σκληρά τις εφεδρείες της Ουκρανίας. «Δυσκολευόμαστε να αντικαταστήσουμε τις απώλειες στο πεδίο της μάχης», λέει ο συνταγματάρχης Pavlo Fedosenko, διοικητής μιας ουκρανικής τακτικής ομάδας στο Ντονμπάς. «Μπορεί να ρίξουν στρατιώτες ενός τάγματος σε μια θέση που έχουμε επανδρώσει με τέσσερις ή πέντε στρατιώτες».
Οι ταξιαρχίες που απαρτίζουν την πρώτη γραμμή του Ντονμπάς είναι σταθερά υποστελεχωμένες, υπό πίεση και καταρρέουν. Η γραμμή του μετώπου συνεχίζει να υποχωρεί. «Δεν έχουμε πλέον τακτική πέρα από το να κλείνουμε τρύπες», λέει ο “Kupol”, το ψευδώνυμο ενός διοικητή που έχει πλέον αποσυρθεί, ο οποίος μέχρι τον Σεπτέμβριο ηγείτο μιας ταξιαρχίας που πολεμούσε στο ανατολικό Ντονμπάς. «Ρίχνουμε τάγματα μέσα στο χάος και ελπίζουμε ότι μπορούμε με κάποιον τρόπο να σταματήσουμε την προώθηση των Ρώσων».
Η προσοχή του κόσμου έχει στραφεί στις διαπραγματεύσεις που δεν έχουν ακόμη ξεκινήσει, στα αντιφατικά μηνύματα της κυβέρνησης Τραμπ που τη μια μέρα φαίνονται θετικά για την Ουκρανία και την επόμενη λιγότερο…θετικά. Όσο η γραμμή του μετώπου συνεχίζει να κινείται, ο Πούτιν φαίνεται να έχει λίγους λόγους να συμβιβαστεί. Οι Ρώσοι δεν θα ξεμείνουν από όπλα σύντομα, λέει ο αξιωματικός των μυστικών υπηρεσιών Τσέρνιακ. «Έχουν τουλάχιστον ένα χρόνο, ενδεχομένως και δύο, για να συνεχίσουν να πολεμούν όπως πολεμούν».
Το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα παραμένει μια «ιερή αγελάδα» για το Κρεμλίνο, πρόσθεσε, και θα προστατευτεί από ενδεχόμενους οικονομικούς αντίθετους ανέμους, πληθωρισμό ή κυρώσεις. Εν τω μεταξύ, η Βόρεια Κορέα προμηθεύει είδη που βρίσκονται σε έλλειψη, όπως κάννες όπλων και συστήματα πυροβολικού.
Τρία χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου, δεν είναι ακόμη σαφές αν η Ρωσία μπορεί να μετατρέψει τα πολλά τακτικά κέρδη της σε κάτι μεγαλύτερο – αρκετά για να πιέσει βαθύτερα πίσω από τις αποδυναμωμένες γραμμές της Ουκρανίας και να προκαλέσει πραγματική ανησυχία. Ο Τσέρνιακ ανέφερε ότι τα μέχρι στιγμής στοιχεία δείχνουν ότι αυτό είναι απίθανο. «Βλέπουμε τα αποθέματά τους, τους πυραύλους τους, τον εξοπλισμό τους – και δεν είναι αρκετά. Όχι ακόμα».
Πηγή: skai.gr
