
Θεός φυλάξοι… Φοιτητές αγγλικής λογοτεχνίας στη Βρετανία προειδοποιούν για τη βία και τις δολοφονίες στη Βίβλο, συμπεριλαμβανομένης της σταύρωσης του Χριστού.
Μετά την κριτική στον Όμηρο, τον Σαίξπηρ και τον Ντίκενς, και τις λογοκριμένες κλασικές ταινίες, οι φοιτητές «τα βάζουν» και με τον… λόγο του Θεού.
Παραδόξως, το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ υιοθετεί την κριτική, και όπως αναφέρει η Daily Mail, προειδοποιεί για «ευαίσθητο περιεχόμενο», δηλώνοντας ότι τα τέσσερα Ευαγγέλια του Ματθαίου, του Μάρκου, του Λουκά και του Ιωάννη περιλαμβάνουν σκηνές «έντονης σωματικής βλάβης και σεξουαλικής βίας» καθώς αφηγούνται τα γεγονότα που οδήγησαν στον θάνατο του Ιησού.
Χριστιανοί και ιστορικοί δήλωσαν ότι οι προειδοποιήσεις ευαίσθητου περιεχομένου ήταν «λανθασμένες», «παράλογες» και ασύμβατες με τις συζητήσεις για την ηθική.
Η μία ιστορία σχετίζεται με την ιστορία του Κάιν και του Άβελ, των πρώτων γιων του Αδάμ και της Εύας. Στο Βιβλίο της Γένεσης, ο Κάιν, το πρώτο άτομο που γεννήθηκε, σκοτώνει τον αδελφό του, τον Άβελ, ο οποίος γίνεται το πρώτο άτομο που πεθαίνει.
Ωστόσο, οι επικριτές της λογοκρισίας επισημαίνουν ότι δεν υπάρχει καμία αναφορά στη Βίβλο για το πώς ο Κάιν σκοτώνει τον Άβελ – και δεν μπορούσαν να εξηγήσουν καθόλου τη συμπερίληψη της «σεξουαλικής βίας» στις προειδοποιήσεις.
Η Άντρεα Γουίλιαμς, διευθύνουσα σύμβουλος του Χριστιανικού Νομικού Κέντρου, δήλωσε: «Η εφαρμογή προειδοποιήσεων ευαίσθητου περιεχομένου σε αφηγήσεις για τη σωτηρία που έχουν διαμορφώσει τον πολιτισμό μας δεν είναι μόνο λανθασμένη, αλλά και παράλογη. Το να ξεχωρίζει κανείς τη Βίβλο με αυτόν τον τρόπο είναι μεροληπτικό και βαθιά λανθασμένο. Το να υπονοεί κανείς ότι η ιστορία της σταύρωσης περιλαμβάνει ”σεξουαλική βία” δεν είναι απλώς ανακριβές, είναι μια βαθιά εσφαλμένη ερμηνεία του κειμένου. Η αφήγηση του θανάτου του Ιησού δεν είναι μια ιστορία τραύματος, είναι η απόλυτη έκφραση αγάπης, θυσίας και λύτρωσης, κεντρικής σημασίας για τη χριστιανική πίστη».
O Αιδεσιμότατος Μάικλ Ναζίρ-Αλί, πρώην Αγγλικανός Επίσκοπος του Ρότσεστερ που ασπάστηκε τον Καθολικισμό, δήλωσε: «Η γνώση της Βίβλου είναι απαραίτητη αν σπουδάζετε αγγλική λογοτεχνία.
«Οι μαθητές πρέπει να εκτίθενται σε ό,τι είναι δυσάρεστο και τρομακτικό, ώστε να μπορούν να μάθουν να το αντιμετωπίζουν». Η Βίβλος είναι πολύ συγκρατημένη στον τρόπο που περιγράφει τόσο τη δολοφονία του Άβελ από τον Κάιν όσο και τη σταύρωση, ειδικά αν συγκρίνετε τις αφηγήσεις των Ευαγγελιστών με κάτι σαν το «Πάθος του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον.
Ο Τζέρεμι Μπλακ, συγγραφέας του «Σύντομη Ιστορία της Ιστορίας», τόνισε: «Οι βιβλικές και κλασικές αφηγήσεις αντιτίθενται στο καλό και το κακό, στον κόσμο, στην κοινωνία και μέσα στα άτομα. Αυτοί οι αγώνες είναι στοιχειώδεις και θεμελιώδεις… Οι φοιτητές πρέπει να εκτίθενται στη δύναμη των κειμένων, στον ασυμβίβαστο χαρακτήρα τους και στη βία του περάσματος προς τη λύτρωση. Δεν υπάρχει ανάγκη για προειδοποιήσεις ευαίσθητου περιεχομένου όταν πρόκειται για ηθική».
Το Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ δήλωσε: «Μια σημείωση περιεχομένου είναι ένα τυπικό ακαδημαϊκό εργαλείο που χρησιμοποιείται για να υποδείξει πότε πρόκειται να συζητηθεί ευαίσθητο ή παραστατικό περιεχόμενο. Σκοπός του είναι να διασφαλίσει ότι τα θέματα μπορούν να επισημανθούν και να συζητηθούν ανοιχτά και κριτικά, προετοιμάζοντας παράλληλα τους φοιτητές που μπορεί να δυσκολευτούν με τέτοιες λεπτομέρειες».
Πηγή: skai.gr













