Από τον περασμένο Απρίλιο το A23a, στριφογυρίζει επιτόπου ακριβώς βόρεια της Ανταρκτικής, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ακολουθεί το πιο ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα της Γη
Ένα εντυπωσιακό και συνάμα αξιοσημείωτο γεγονός έχουν παρατηρήσει το τελευταίο διάστημα οι επιστήμονες να συμβαίνει στο μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου, στο A23a.
Εδώ και μήνες στριφογυρίζει επιτόπου ακριβώς βόρεια της Ανταρκτικής, ενώ στην πραγματικότητα θα έπρεπε να ακολουθεί το πιο ισχυρό ωκεάνιο ρεύμα της Γης.
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι το παγόβουνο, το οποίο είναι διπλάσιο από το μέγεθος του Μεγάλου Λονδίνου και κάτι παραπάνω, έχει συλληφθεί πάνω από έναν τεράστιο περιστρεφόμενο κύλινδρο νερού.
Είναι ένα φαινόμενο που οι ωκεανογράφοι το αποκαλούν Στήλη Taylor – και είναι πιθανό το A23a να παραμείνει σε αυτή την κατάσταση για χρόνια.
«Συνήθως πιστεύετε ότι τα παγόβουνα είναι παροδικά, θρυμματίζονται και λιώνουν. Όχι όμως αυτό», παρατήρησε ο ειδικός σε θέματα πολικότητας, καθηγητής Μαρκ Μπράντον. «Το A23a είναι το παγόβουνο που απλώς αρνείται να πεθάνει», είπε ο ερευνητής του Open University στο BBC News.
Η μακροζωία του είναι καλά τεκμηριωμένη. Απελευθερώθηκε από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986, αλλά σχεδόν αμέσως κόλλησε στη λάσπη της θάλασσας Γουέντελ. Για τρεις δεκαετίες ήταν ένα στατικό «νησί πάγου». Δεν κουνήθηκε. Μόλις το 2020 άρχισε να επιπλέει ξανά και να παρασύρεται, αργά στην αρχή, προτού στη συνέχεια εκτοξευθεί βόρεια προς πιο θερμές περιοχές.
Στις αρχές Απριλίου, το A23a μπήκε στο Ανταρκτικό Περιπολικό Ρεύμα (ACC) – το μεγαλύτερο και πιο ισχυρό θαλάσσιο ρεύμα στην Γη – που μετακινεί εκατό φορές περισσότερο νερό σε όλο τον κόσμο από όλα τα ποτάμια της Γης μαζί. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα να σπρώξει το παγόβουνο των σχεδόν τρισεκατομμυρίων τόνων και να το εκτοξεύσει στον Νότιο Ατλαντικό. Αντίθετα, το A23a δεν μετακινήθηκε. Παραμένει στη θέση του ακριβώς βόρεια των Νήσων Όρκνεϊ, κάνοντας μια περιστροφή αριστερόστροφα κατά περίπου 15 μοίρες την ημέρα. Και αυτό θα έχει ως συνέπεια η φθορά και τέλος η εξαφάνισή του θα καθυστερήσουν.
Το A23a δεν έχει γειωθεί ξανά. υπάρχουν τουλάχιστον χίλια μέτρα νερού μεταξύ της κάτω πλευράς του και του πυθμένα της θάλασσας.
«Ο ωκεανός είναι γεμάτος εκπλήξεις και αυτό το δυναμικό χαρακτηριστικό είναι ένα από τα πιο χαριτωμένα που θα δεις ποτέ», δήλωσε ο καθηγητής Mike Meredith από το British Antarctic Survey.
«Οι στήλες Taylor μπορούν επίσης να σχηματιστούν στον αέρα· τις βλέπετε στην κίνηση των νεφών πάνω από βουνά» πρόσθεσε.
Το πόσο θα περιστρέφεται το παγόβουνο είναι άγνωστο.
Το A23a είναι μια τέλεια απεικόνιση για άλλη μια φορά της σημασίας της κατανόησης του σχήματος του πυθμένα της θάλασσας. Τα υποθαλάσσια βουνά, τα φαράγγια και οι πλαγιές έχουν βαθιά επίδραση στην κατεύθυνση και την ανάμειξη των υδάτων και στην κατανομή των θρεπτικών ουσιών που οδηγούν τη βιολογική δραστηριότητα στον ωκεανό. Και αυτή η επιρροή επεκτείνεται επίσης στο κλιματικό σύστημα: είναι η μαζική κίνηση του νερού που βοηθά στη διασπορά της θερμικής ενέργειας σε όλο τον κόσμο.
Η συμπεριφορά του A23a μπορεί να εξηγηθεί επειδή ο βυθός του ωκεανού ακριβώς βόρεια του South Orkney είναι αρκετά καλά μελετημένος. Αυτό δεν ισχύει για ένα μεγάλο μέρος του υπόλοιπου κόσμου.
Επί του παρόντος, μόνο το ένα τέταρτο του θαλάσσιου πυθμένα της Γης έχει χαρτογραφηθεί με τα καλύτερα σύγχρονα πρότυπα.
Πηγή: skai.gr
