Εκείνο το απόγευμα της 16ης Ιουνίου του 2006 στη «Φέλτινς Αρένα» του Γκελζενκίρχεν οι περισσότεροι κατάλαβαν πως η εκπλήρωση της «προφητείας» δεν αργεί. Ντεμπούτο με τα φρένα σπασμένα: γκολ και ασίστ μέσα σε είκοσι λεπτά συμμετοχής σε εκείνη την 6-0 ραψωδία της Αργεντινής επί της Σερβίας. Το τέλειο «πρελούδιο» του 19χρονου Λιονέλ Μέσι στον κόσμο των Μουντιάλ.
Οι πιο προχωρημένοι μάλιστα είχαν αρχίσει και άλλου είδους υπολογισμούς. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν 26 χρόνων στο Μεξικό το 1986 όταν απέδειξε πως ένας μόνος του μπορεί να τα βάλει με ολόκληρο τον κόσμο. Ο πιο κοντινός ποδοσφαιρικός του «γιος» θα ήταν 27 το 2014 στη Βραζιλία και η Αργεντινή θα είχε την απόλυτη ευκαιρία να ξανακαθίσει στον θρόνο μέσα στο σπίτι της αιωνίου αντιπάλου της. Μια ανάσα μακριά έφτασαν από την επιβεβαίωση. Εκείνο το γκολ του Μάριο Γκέτσε (113′) στην παράταση του τελικού με τη Γερμανία (1-0) στο «Μαρακανά» ακόμη στοιχειώνει τα όνειρα των Γκαούτσος.
Φτάσαμε στο 2022 και ο 35χρονος Μέσι είναι πια κοντά στη δύση της ποδοσφαιρικής του βασιλείας. Σαν Δον Κιχώτης όμως θα αναζητήσει για μια ακόμη φορά τη Δουλτσινέα του. Το μοναδικό τρόπαιο που λείπει από την απόλυτη συλλογή του καλύτερου ποδοσφαιριστή που είδαμε στον 21ο αιώνα.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Σκέφτηκε να τα παρατήσει μετά το «κάζο» του 2018 στα γήπεδα της Ρωσίας, πήρε κουράγιο… εκδίκηση από το Μαρακανά το περασμένο καλοκαίρι οδηγώντας την Αργεντινή στην κατάκτηση του Copa America νικώντας στον τελικό τη Βραζιλία. Ξέρει πως είναι πια μπροστά από τον «τελευταίο χορό» με το εθνόσημο στο στήθος. Εκείνο που τίμησε όσο άλλος κανείς σύμφωνα με τους αριθμούς (164 συμμ., 90 γκολ, 51 ασίστ).
Θα καταφέρει να φτάσει και να νικήσει το τελευταίο παιχνίδι στις 18 Δεκεμβρίου, στον επίλογο του 5ου Μουντιάλ της ένδοξης καριέρας του; Επτά «Χρυσές Μπάλες», 1 Copa America, 1 χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο (2008), 1 Παγκόσμιο Κύπελλο Νέων (2005), τρία Διηπειρωτικά, άλλα τόσο ευρωπαϊκά Super Cup καθώς και τέσσερα τρόπαια Champions League με την Μπαρτσελόνα περιμένουν να κάνουν άκρη στο δωμάτιο με τα τρόπαια. Για εκείνο το «μονάκριβο» που λείπει από την προσωπική συλλογή του κορυφαίου ποδοσφαιρικού «συλλέκτη». Ο χρόνος (ήδη) μετρά αντίστροφα…
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ: ΛΙΟΝΕΛ ΣΚΑΛΟΝΙ
Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας ήταν ακόμη συμπαίκτης του Λιονέλ Μέσι. Αγωνίστηκε μάλιστα και στα 120’ του θρίλερ με αντίπαλο το Μεξικό (2-1) που έδωσε στην Αργεντινή το εισιτήριο για τους προημιτελικούς. Ελβετικός σουγιάς στα χέρια του «σοφού» – και μέντορά του – Χοσέ Πέκερμαν από την εποχή που ήταν μικρό παιδί – πρωταθλητής κόσμου με τους Νέους το 1997. Ο Λιονέλ Σκαλόνι όμως έχει ήδη βάλει πλώρη να μπει σε εκείνη τη λίστα με τους ανθρώπους του ποδοσφαίρου που ως προπονητές ξεπέρασαν την προηγούμενη φήμη τους. Είναι μια τετραετία τώρα που ανέλαβε την ευθύνη έπειτα από το «κάζο» Σαμπάολι στα γήπεδα της Ρωσίας. Και μοιάζει ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Το άρθρο “Το κύκνειο άσμα ενός θρύλου“, δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο CRETA24.
