Η συνέντευξη τύπου του προέδρου του ΟΦΗ,Μιχάλη Μπούση για τον CEO της ΠΑΕ,Μηνά Λυσάνδρου έβγαλε πολλές ειδήσεις.
Σχεδόν όλοι στάθηκαν φυσικά στην ανακοίνωση της πρόθεσης της ΠΑΕ να χτιστεί νέο γήπεδο για την ομάδα και μάλιστα ορίστηκε και η περιοχή του αεροδρομίου στην Αλικαρνασσό,που φυσιολογικά θα απελευθερωθεί μετά την αποπεράτωση ου νέου αερολιμένα στο Καστέλι.
Όμως,για εμένα,η πραγματική δήλωση-βόμβα ήταν η κατηγορηματική φράση του προέδρου ότι είναι περήφανος για τον ΟΦΗ γιατί είναι ανεξάρτητος.
Συμπληρώνοντας ότι για πρώτη φορά (από την εποχή Βαρδινογιάννη),που η ομάδα είναι ανεξάρτητη.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Η αλήθεια είναι ότι εμείς δε συμφωνούμε ως προς το σκέλος της εποχής Βαρδινογιάννη,
τουλάχιστον για την εποχή μετά το θάνατο του Θεόδωρου.
Αλλά δε θα τα χαλάσουμε σε αυτή τη λεπτομέρεια.
Χαιρόμαστε που ο πρόεδρος με αυτή του φράση έδειξε ότι έχει επίγνωση της ιστορίας της ομάδας και κυρίως του τι θέλει ο κόσμος της.
Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το κυριότερο διακύβευμα για τον ΟΦΗ ήταν η αυτόνομη παρουσία του στον ελληνικό αθλητισμό.
Ούτε κόκκινο,ούτε πράσινο παράρτημα.
Δεν ξεσηκώθηκε ο κόσμος επειδή η ομάδα δεν πήγαινε καλά.
Ξεσηκώθηκε γιατί δεν ήθελε να θεωρείται “παραμάγαζο” άλλων ΠΑΕ ή τουλάχιστον έτσι να παρουσιάζεται στα μάτια του φίλαθλου κόσμου της χώρας.
Εξάλλου η πρώτες σοβαρές αντιδράσεις ήρθαν μετά την ήττα με 3-4 από τον Παναθηναϊκό στο Γεντί Κουλέ,το 1999 και ενώ η ομάδα βρισκόταν στην πρώτη τριάδα και χτυπούσε πρωτάθλημα.
Πράγμα που σημαίνει ότι το κύριο αίτημα της ομιλίτικης κερκίδας ήταν βασικά η αυτόνομη πορεία της ομάδας.Η απαγκίστρωση της από άρματα εξουσίας και από άλλες ΠΑΕ.
Δεν αφορούσαν την αγωνιστική της παρουσία.
Για να είμαστε ειλικρινείς βέβαια τότε δεν υπήρχαν και αγωνιστικά προβλήματα για να αντιδράσει ο κόσμος.
Στη χειρότερη περίπτωση να μην έβγαινε στην Ευρώπη και να θεωρούνταν η χρονιά αποτυχημένη.Ούτε μπαράζ σωτηρίας,ούτε δέκα σερί ήττες,ούτε τελικοί με Φωστήρες και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις.
Ο πρόεδρος ξέρει
Ο Μιχάλης Μπούσης ξέρει λοιπόν ότι το βασικό χαρτί του είναι η ανεξαρτησία που έδωσε σε μια ομάδα, που οι οπαδοί της την είχαν σαν σημαία τους για χρόνια.
Μοιάζει να το ξέρει αυτό ο πρόεδρος και όσο θα μείνει μακριά από τα διάφορα άρματα εξουσίας,δεν έχει να φοβηθεί τίποτα.
Ένα νησί,μια ομάδα.Είναι εφικτό αυτό;
Παρακολούθησα τη συνέντευξη του Νίκου Νιόπλια στο Novasports και τα πολλά και ενδιαφέροντα που είπε.
Στα περισσότερα μπορεί να συμφωνήσει ο κάθε Ομιλίτης,εκτός από ένα:
Στο ότι παλιά, όταν είχε πρωτοέρθει στη Κρήτη,ο ΟΦΗ είχε δικό του κόσμο αλλά είχε και κόσμο που ήταν ΟΦΗ και κάποια “μεγάλη” ομάδα.
Επειδή είμαι κι εγώ λίγο μεγάλος,τόσο που θυμάμαι ακόμη και το πρώτο του παιχνίδι με τη φανέλα του ΟΦΗ.Σ’εκείνο το φιλικό στο ξερό (τότε) του Μαρτινέγκο.
Έχω να πω ότι αν ο ΟΦΗ είχε τόσους πολλούς “δίπορτους”,δηλαδή οπαδούς που είναι ΟΦΗ αλλά είναι και κάποια ομάδα του ΠΟΚ,τότε δε θα τον χωρούσε το Γεντί Κουλέ των 14 χιλιάδων (πριν μπουν οι καρέκλες) θεατών.
Μην πω ότι θα γέμιζε και το Παγκρήτιο σε κάθε του αγώνα.
Γιατί ο ΟΦΗ υπήρξε μονοπώλιο -όχι μόνο στο Ηράκλειο αλλά και – στην Κρήτη ολόκληρη, για δεκαετίες.
Κάποιοι τον ακολούθησαν και συνεχίζουν να τον ακολουθούν.
Κάποιοι άλλοι,όχι.Τόσο απλά.
Είναι φυσιολογικό αυτό.Συμβαίνει παντού.
Προσωπικά είχα φίλο από Αγκώνα που ήταν Φιορεντίνα και έναν άλλο από Πεσκάρα που ήταν Σαμπντόρια.Σαμπντόρια όχι Γιουβέντους και Μίλαν.
Σαν να λέμε ότι ήταν από τα Γιάννινα και ήταν…Ξάνθη.
Ή από τη Βέροια και ήταν ΟΦΗ!
Συμβαίνει αυτό,όχι σε μεγάλο βαθμό αλλά συμβαίνει.
Σ’αυτό το κομμάτι θα πρέπει να ρίξει το επικοινωνιακό της βάρος η ΠΑΕ.
Στη δημιουργία κόσμου εκτός Κρήτης.
Είναι δύσκολο αλλά όχι και ακατόρθωτο.
Εκεί όμως δε θα αρκέσει ο κρητικός σοβινισμός για να συσπειρωθεί ο κόσμος,εκεί θα χρειαστούν αγωνιστικές επιτυχίες από την ομάδα.
Τίτλοι,πορείες κτλ
Μπορούν να τα καταφέρουν;
Θα δούμε…
