Η οπαδική βία συνεχίζει να σπέρνει τρόμο στη Θεσσαλονίκη. Μετά την άγρια επίθεση σε έναν 16χρονο φίλο του Άρη στην Καλαμαριά, όπου 15 άτομα προσπάθησαν να του πάρουν τη φανέλα, άγνωστοι έγραψαν το προκλητικό σύνθημα «Άλκη που είσαι;» σε τοίχο του Παλέ Ντε Σπορ, ειρωνευόμενοι τη μνήμη του αδικοχαμένου Άλκη Καμπανού.
Το περιστατικό προκάλεσε έντονη κατακραυγή, με τον δικηγόρο της οικογένειας, Γιάννη Πουλτσίδη, να τονίζει δημόσια την απαράδεκτη φύση της πράξης. Όπως σημείωσε, η επίθεση στον 16χρονο απέδειξε πόσο εύκολα μπορεί να επαναληφθεί η τυφλή βία και ότι η αποφυγή νέου θανάτου ήταν ζήτημα τύχης.
Παράλληλα, ο Πουλτσίδης υπογράμμισε ότι με εντολή της οικογένειας θα κινηθούν όλες οι νόμιμες διαδικασίες για τον εντοπισμό των υπευθύνων και την απόδοση των ποινικών ευθυνών. «Ως άνθρωπος θλίβομαι, ως συνήγορος οργίζομαι», ανέφερε χαρακτηριστικά, καλώντας την κοινωνία να δείξει μηδενική ανοχή σε κάθε μορφή βίας και πρόκλησης.
Αναλυτικά όσα ανέφερε:
ΆλλαΣχετικά άρθρα
«Σκέφτηκα πολύ για να κάνω τη συγκεκριμένη ανάρτηση. Όμως, όπως προχθές, ως άνθρωπος (πρωτίστως) και συνήγορος της οικογένειας του αδικοχαμένου και κατακρεουργημένου Αλκη μας, έδωσα συγχαρητήρια στην αποστολή του Ν.Π.Σ. Βόλου για την κίνηση τους να αφήσουν από ένα λουλούδι στο σημείο όπου δολοφονήθηκε άγρια, έτσι και σήμερα οφείλω να γράψω δύο γραμμές για την «αντίπερα όχθη» (από άποψη ανθρώπινης συμπεριφοράς), δεδομένου ότι τα περιστατικά έχουν ήδη δημοσιοποιηθεί.
Πρώτον, προχθές μια ομάδα τουλάχιστον 10 ατόμων (σύμφωνα με τα ρεπόρταζ) επιτέθηκαν σε ένα ΠΑΙΔΙ 16 ετών, χτυπώντας το με λοστούς και κάθε πρόσφορο μέσο, επειδή φορούσε τη μπλούζα της αγαπημένης του ομάδας. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Πόσο απέχει από τη δολοφονία του Αλκη; Το γεγονός ότι δε θρηνήσαμε άλλο ένα θύμα τυφλής οπαδικής βίας είναι καθαρά θέμα τύχης. (Ολα τα παραπάνω προκύπτουν από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ και όχι από ίδια άποψη καθότι δε χειρίζομαι τη σχετική δικογραφία).
Δεύτερον, σήμερα προέκυψε ότι σε ένα τοιχάκι του Παλε Ντε Σπορ στο κέντρο της πόλης, «κάποιοι» έγραψαν το εξής: «Αλκη που είσαι»; Προφανώς αυτό απευθυνόταν με ειρωνεία στον θάνατο του αείμνηστου Αλκη, θεωρώντας (προφανώς) κατόρθωμα και επίτευγμα την στυγερή δολοφονία του. Τυχόν ισχυρισμοί ότι «δεν είναι υβριστικό», «δεν αναφερόταν στον αείμνηστο Αλκιβιαδη Κανπανο», «δεν ξέρουμε ποιοι το έγραψαν» ή ότι «δεν έχει ειρωνική χροιά», «από το ένα αυτί μπαίνουν και από το άλλο βγαίνουν».
Ως άνθρωπος λοιπόν, θλίβομαι και αναρωτιέμαι πού έχει φτάσει η κοινωνία! Ως συνήγορος της οικογένειας του Αλκη όμως, οργίζομαι και κατόπιν εντολής της οικογένειας θα κινηθεί κάθε νόμιμη διαδικασία για τον εντοπισμό των υπαιτίων και την απόδοση των ποινικών ευθυνών που προκύπτουν από το αηδιαστικό ερώτημα που «ελαφρά τη καρδία» έγραψαν».
