Μία συγκλονιστική ανάρτηση έκανε η χήρα του 22χρονου Κώστα, ο οποίος έπεσε νεκρός την περασμένη Κυριακή, από τα πυρά 44χρονου συγχωριανού του, σε χωριό του Μυλοπόταμου.
ΆλλαΣχετικά άρθρα
Πιο συγκεκριμένα, αποκάλυψε τι της είχε πει ο άτυχος Κώστας, σε περίπτωση που ο ίδιος πάθαινε κάτι κακό.
«Προχτές το είχε διαίσθηση και μου έλεγε ότι είμαστε δύο Κωστάκια και αν πάθω πράμα, θα έχω το γιο μου να με αντικαταστήσει», αναφέρει μεταξύ άλλων η χήρα του 22χρονου.
Δείτε αναλυτικά την ανάρτησή της:
«Δεν μπορώ να το πιστέψω. Όχι οχι είναι απίστευτο νόμιζα πως ήταν ψέμα..αλλά δυστυχώς δεν είναι. Έφυγε το στήριγμα μου, ο άντρας μου, ο πατέρας του παιδιού μου.. τι καταλάβατε τώρα που του στερήσατε τη ζωή, τη χαρά του παιδιού του.. έλεγε θα κάνουμε και άλλα παιδιά, αλλά δεν πρόλαβε, δεν μας άφησαν να χαρούμε τίποτα, ούτε το γάμο μας, ούτε το παιδί μας, ούτε τη ζωή μας ..
έκανε όνειρα για εμάς, για τα μωρό του..προχτές το ειχε διαίσθηση και μου έλεγε είμαστε δυο Κωστάκια και αν πάθω πράμα θα έχω το γιο μου να με αντικατάσταση…
Τι θα πω στο γιό μας καμάρι μου, τι θα του πω. Σε σκότωσε ο φονιάς, τι θα του πω; Πως θα το παρηγόρησω τι θα του πω τώρα που σε ψάχνει γύρω γύρω και δεν σε βλέπει πουθενά..δώσε μου ένα σημάδι ψυχή μου πως είσαι δίπλα μας να παρηγορηθώ λίγο …μας άφησες καρδιά μου ενώ γλύτωνες από πολλές αναποδιές. Τώρα γιατι; Γιατι δεν έκανες κάτι θα αποφύγεις τις σφαίρες γιατί δεν απομακρύνθηκες..
τωρα πως θα χαρείς το γιο σου που του έλεγες όταν έκλαιγε μην φοβάσαι εδω είναι ο μπαμπάς δεν σε πειράζει κάνεις δεν θα αφήσω κανένα να σε πειράξει, του έλεγες θα είμαι πάντα δίπλα σου… που είσαι Κωστή μου που είσαι.. έλεγα όνειρο είναι εφιάλτης είναι θα ξυπνήσω και θα είσαι δίπλα μας..άκουγα θορύβους όλο το βράδυ, λέω νατος μωρε έρχεται ψέματα ηταν ολα πλακα μας έκανε, συνήθιζε να κανει πλάκες εγω τρομαζα, μην φοβάσαι δεν παθαίνω πράμα εγω..
Αχ τι να πω, ότι και να πω θα το διαβάσεις? Το τηλέφωνο μου δεν χτυπάει πια να μου μιλήσεις να μου πεις τάισε το γιο μας και έρχομαι, μην το κάνεις μπάνιο θα το κάνουμε μαζί τωρααα..τιι… μονη μου.
Που εισαι να με βοηθάς που έλεγες αμε στο κοπέλι και θα ετοιμάσω εγω να φάμε. Ήσουν ο καλύτερος μάγειρας ο καλύτερος σύζυγος ο καλύτερος πατέρας που εχω γνωρίσει.. όλους και ολα τα σκεφτόσουν να βοηθάς τους πάντες αφου μπορω έλεγες γιατι να μην βοηθήσω ηντα θα παθω..αλλά τι που εισαι; Να πας να βοηθήσεις, θα έφτιαχνες το σπιτι μάς γιατι το μισό ήταν καμένο πολλα χρόνια πριν και λες πρέπει να το φτιάξουμε να εχει το κοπελι χώρο να αλωνίζει να καθόμαστε στο τζάκι το χειμώνα μαζί με το γιο μας.. ολα θα τα φτιάξουν έλεγες μην αγχώνεσαι .. που είσαι που έλεγες ότι θα φτιάξεις την αυλή για να κάνεις τις παρέες σου .απις σαραντησεις έλεγες θα κανω ένα μεγάλο τραπέζι για το γιο μου έλεγες.. αχ αντρα μου οτι και να γράψω ότι και να πω δεν γυρίζεις πίσω ..και είναι ακόμα μια μερα που σε βαλανε το τάφο.
Ακομα δεν το έχουμε πιστέψει οσο δεν θα έρχεσαι να σε δούμε τοσο θα μεγαλώνει ο πόνος..σαγαπαω ψυχη μου δεν θα φύγεις ποτε απο τη καρδια μου απο τι μυαλό μου.. σίγουρα αυτο δεν φτάνει δεν μπορω να κανω κατι αλλο δεν μπορω να σε γυρίσω πίσω δυστηχως».
