Η ψυχολογική κούραση που μας έχει προκαλέσει ο κορωνοϊός με όλα τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να περιοριστεί η πανδημία έχει αποκτήσει, πλέον, όνομα: είναι η κόπωση της πανδημίας. Ο συγκεκριμένος όρος επινοήθηκε για να περιγράψει τη συναισθηματική βία που νιώθουμε καθώς βρισκόμαστε επί παραπάνω από έναν χρόνο υπό μία κατάσταση που μας προκαλεί στρες.
Μιλώντας στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη, η ψυχίατρος και διευθύντρια της κλινικής «Άγ.Χαράλαμπος» Δρ. Εύα – Μαρία Τσαπάκη, ανέφερε πως ως ένα μεγάλο βαθμό είναι φυσιολογικό το αίσθημα αυτό, καθώς όλοι θέλουμε να γυρίσουμε στην κανονικότητα μας. «Αυτή η συμπεριφορά γενικότερα υπόκειται σε κάποιους κανόνες. Αν τα μέτρα είναι αποτελεσματικά, αν αστοχούν ή αν επιτυγχάνουν, αν η δική μας συμβολή στην υγεία μας μέσα από τα μέτρα που λαμβάνουμε και τις προφυλάξεις δουλεύουν. Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Θέλω να πω είναι πολλοί οι παράγοντες, οπωσδήποτε η χρονιότητα δεν βοηθάει γιατί είμαστε πολύ κουρασμένοι και ο ιός είναι εδώ. Δεν υπάρχει μια αμεσότητα στην λύση του προβλήματος. Με την έννοια ότι ένα χρόνο τώρα είμαστε ταλαιπωρημένοι και οι μισοί που τους προτείνεται το εμβόλιο δεν το δέχονται».
Η κ. Τσαπάκη αναφέρθηκε στα «κορωνοπάρτι», λέγοντας πως είναι εικόνες που απασχολούν πολύ τους ειδικούς. «Εδώ έχουμε να κάνουμε με την συμμόρφωση, την πίεση μιας μικρής ομάδας. Όταν κάποιος εντάσσει τον εαυτό του σε μια ομάδα και εργάζεται για το συμφέρον της, οι πιέσεις που του ασκεί η ομάδα αυτή είναι μεγάλες και πολλές φορές υπερνικούν τις ατομικές πεποιθήσεις. Όταν ένας γείτονας ξεσηκωθεί και κατέβει στην πυλωτή να πιει το κρασί του αμέσως δεν θα υπακούσουμε στις οδηγίες».
Σύμφωνα με την κ. Τσαπάκη, οι άνθρωποι επιστρατεύουν μια αρχέγονη ψυχολογική δύναμη, την άρνηση. «Μας βοηθάει να αισθανόμαστε πιο καλά στις δύσκολες καταστάσεις. Από τη μία μεριά αρνούμαστε να πιστέψουμε και να βιώσουμε την καταστροφικότητα του γεγονότος αυτού που καταλήγει στους θανάτους και από την άλλη υπάρχουν δυναμικές προσωπικότητες. Έχουν ένα υπερτονισμένο εγώ και πιστεύουν ότι ποτέ δεν θα συμβεί κάτι σε εκείνους. Αυτά τα δύο δεν βοηθούν στην συμμόρφωση με τα μέτρα και των οδηγιών γενικότερα».
