«Βγαίνουμε από την πανδημία πιο δυνατοί» ανέφερε μιλώντας στον Περιφερειακό Τηλεοπτικό Σταθμό CRETA και στην εκπομπή Live με την Αντιγόνη, η Υφυπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Δόμνα Μιχαηλίδου, η οποία βρίσκεται στο Ηράκλειο με αφορμή το 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο «Επ’ Αρωγή».
Η κα. Μιχαηλίδου επεσήμανε ότι για πρώτη φορά μπαίνει σε κεντρικό κάδρο το παιδί και συγκεκριμένα η ανάγκη των παιδιών να μην περνούν την παιδικότητα τους σε ένα ίδρυμα. «Τα παιδιά πλέον δεν είναι στα ιδρύματα επειδή η βιολογική τους μητέρα, τα άφησε βρέφη σε ένα καλάθι σε κάποιο νοσοκομείο. Τα περισσότερα παιδιά έχουν βιολογική οικογένεια και με παρέμβαση του Εισαγγελέα, έχουν απομακρυνθεί από τη βιολογική τους οικογένεια, γιατί έχει κάποια κακοποιητική ή παραβατική συμπεριφορά. Γι’ αυτό είναι στα ιδρύματα όχι επειδή είναι ορφανά αλλά επειδή η οικογένεια τους δεν μπορεί να τα μεγαλώσει, σύμφωνα με τον Εισαγγελέα. Γι’ αυτό προκρίνουμε την αναδοχή, γιατί δεν μπορούμε να πούμε μέχρι να αποφασίσει το αρμόδιο Δικαστήριο ότι το παιδί απομακρύνεται μια για πάντα από την οικογένεια του. Πρέπει αντί για ιδρύματα, να μεγαλώνει σε μια οικογένεια που τους προσφέρει αγάπη, είτε με την προοπτική να τα υιοθετήσει ή να γυρίσουν στην βιολογική τους οικογένεια όταν και αν κριθεί κατάλληλη».
«Βγάζουμε τα παιδιά από τα ιδρύματα και τα βάζουμε στην κατάλληλη οικογένεια»
Μάλιστα, όπως μας ενημέρωσε η κα. Μιχαηλίδου, το 50% των παιδιών επιστρέφουν στις βιολογικές τους οικογένειες ενώ το 50% μένει με την ανάδοχη οικογένεια. «Έχουμε κάνει ότι μπορούμε, συνεχίζουμε να επικοινωνούμε τι είναι ο θεσμός της αναδοχής, έχουμε βγάλει μηνιαίο βοήθημα των 325 ευρώ κάθε μήνα, για να μπορέσει μια οικογένεια να έχει βοήθεια από το κράτος ως προς τα βασικά έξοδα ανατροφής ενός παιδιού, διευρύναμε πριν από δέκα ημέρες τα ηλικιακά όρια για να μπορούν νεότερες και μεγαλύτερες οικογένειες να υιοθετήσουν ένα παιδί. Δεν χρειάζεται να μην έχεις παιδιά, ούτε να είσαι παντρεμένος. Μπορείς να αναλάβεις τη φροντίδα ενός παιδιού. Μιλάμε για μια κοινωνική αλλαγή όχι απλά για μια κοινωνική δράση. Βγάζουμε τα παιδιά από τα ιδρύματα και τα βάζουμε στην κατάλληλη οικογένεια».
«Σώσαμε ηλικιωμένους από την πανδημία»
Όσον αφορά την προστασία των ευάλωτων στην πανδημία η κα. Μιχαηλίδου ανέφερε πως «καταφέραμε να μην πεθάνουν ηλικιωμένοι, όπως δυστυχώς έχασαν τη ζωή τους εκατοντάδες χιλιάδες στη Σουηδία, στη Γαλλία, σε χώρες με κράτη πρόνοιας δεκαετιών πολύ ισχυρά χρηματοδοτούμενα. Εμείς τα καταφέραμε αλλά πρέπει να κατακτήσουμε τα αυτονόητα και να πάμε ένα βήμα μετά. Ένα άτομο με αναπηρία, δεν μπορεί να λαμβάνει ένα επίδομα μόνο. Πρέπει να το βοηθήσουμε με την παροχή υπηρεσίας, που θα τον βγάζει από το σπίτι, να μπορεί να πάει στο σούπερ μάρκετ, να μαγειρέψει».
Αναφορικά με την τρίτη ηλικία, η κα. Μιχαηλίδου υπογράμμισε πως είμαστε μια χώρα, με πολύ ουσιαστικό δημογραφικό πρόβλημα που κατά ένα βαθμό, αντικατοπτρίζεται στην υπογεννητικότητα. «Στην Κρήτη είστε πολύ καλά, αλλά αντικατοπτρίζεται και στο μικρό αριθμό παιδιών που κάνει η οικογένεια και σε ένα πληθυσμό που γηράσκει και έχουμε συνταξιοδοτικά κρόσσια που έχουν δημοσιονομικό κόστος για το πως καλύπτουμε τις συντάξεις που πρέπει ως κράτος να καλύψουμε και εκεί επενδύουμε. Στην ενεργό γήρανση. Έχουμε διασφαλίσει αρκετά κονδύλια, ώστε όλοι οι συμπολίτες μας να συμμετέχουν ενεργά στην κοινωνική και επαγγελματική ζωή, με ψηφιακή κατάρτιση, με δεύτερες ευκαιρίες μέσα από προγράμματα του ΟΑΕΔ. Ώστε να μην τους περιορίζουμε σε μια παθητική αποδοχή της σύνταξης. Τους θέλουμε ενεργούς στην κοινωνία μας».
Η κα. Μιχαηλίδου τόνισε ότι οι μήνες της πανδημίας ανέδειξαν τα προβλήματα στις σωστές διαστάσεις τους. Συμπλήρωσε μάλιστα, πως οι γραμμές παιδικής κακοποίησης «έδειξαν» ότι υπάρχουν πράγματα που «κρύβονται κάτω από το χαλί». «Υπάρχουν συμπεριφορές όπως της Ρόδου όπου διαβάζοντας τις κανείς, θέλει να κλείσει τα αυτιά του και να αντιληφθεί το μέγεθος της κακοποίησης και του κακού που μπορεί να συμβαίνει σε ένα παιδί, από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον. Για πρώτη φορά ενεργοποιηθήκαμε, πήραμε τα πρώτα βήματα, υπάρχουν και άλλα, αλλά κάναμε δύο σημαντικά πράγματα και τα δύο ήδη πέρασαν από το Εθνικό Κοινοβούλιο».
«Θα εργάζονται με παιδιά μόνο όσοι έχουν λευκό ποινικό μητρώο»
Το πρώτo αφορά όσους εργάζονται με τα παιδιά. Σύμφωνα την κα. Μιχαηλίδου μέχρι την περασμένη εβδομάδα μπορούσε κάποιος να εργαστεί με παιδιά έχοντας ποινικό μητρώο για αδικήματα όπως η παιδεραστία. «Για να εργάζεται ο οποιοσδήποτε με παιδιά στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα ακόμη και ως εθελοντής, πρέπει να έχει λευκό ποινικό μητρώο για συγκεκριμένα αδικήματα, όπως η κακοποίηση παιδιών ή η προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ενδοοικογενειακή βία, εμπορία ανθρώπων και εμπορία ναρκωτικών. Δεν μπορείς να εργάζεσαι με παιδιά χωρίς να προσκομίζεις λευκό ποινικό μητρώο».
Το δεύτερο σημαντικό στο κομμάτι της αντιμετώπισης, είναι ότι σε κάθε δομή που φροντίζουν ή φιλοξενούν παιδιά θα υπάρχει ένας υπεύθυνος παιδικής κακοποίησης, δηλαδή ένας κοινωνικός λειτουργός που ήδη εργάζεται εκεί. «Τον εμπιστεύονται τα παιδιά και η οικογένεια. Δυστυχώς, τα περιστατικά παιδικής κακοποίησης που λαμβάνουμε είναι ένα μικρό ποσοστό των όσων συμβαίνουν. Γιατί ο κόσμος φοβάται να μιλήσει και ιδιαίτερα σε μικρότερες κοινωνίες, ο φόβος είναι μεγαλύτερος. Πρέπει να υπάρχει υπεύθυνος και θα υπάρχει σε κάθε δομή ένας άνθρωπος που θα παίρνει την κατάλληλη υποστήριξη ώστε να μπορεί να μιλάει με παιδιά και τις οικογένειες τους και να τους μεταφέρει την κρίσιμη πληροφορία πριν να είναι πλέον αργά».
