Βουλευτής προτείνει, με δικό του νομοσχέδιο, πλήρη απαγόρευση κινητών τηλεφώνων. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διατηρήσει ισορροπία μεταξύ παιδιών, συνδικάτων και τεχνολογίας
Δεν είναι η πρώτη φορά που η πλήρης απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων τίθεται επί τάπητος στη Μεγάλη Βρετανία. Άλλωστε γι αυτό πριν από εννέα μήνες υπήρξε νέα κυβερνητική οδηγία που έδινε την εξουσία στο κάθε σχολείο να λάβει τα μέτρα που επιθυμεί. Όμως το ζήτημα έχει τρία παρακλάδια – χωρίζεται σε αυτούς που επιθυμούν την πλήρη απαγόρευση, σε εκείνους που δεν την επιθυμούν καθόλου και βέβαια υπάρχει και το παρακλάδι εκείνο της τεχνολογίας, η οποία εξελίσσεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς χωρίς να λαμβάνει ιδιαίτερα υπόψη της τους εξωτερικούς παράγοντες.
Τώρα, κατ’ επέκταση, σε αυτό το πρόβλημα έχουν λόγο αρκετοί άνθρωποι. Αρχικά οι γονείς και τα παιδιά, τα σχολεία και οι καθηγητές και η κυβέρνηση, η οποία πρέπει να βρει την ‘χρυσή τομή’ στο μεγάλο αυτό δίλημμα. Γι αυτό και ο εργατικός βουλευτής Τζον Μακάλιστερ δήλωσε ότι, «είναι η ώρα να ξεκινήσουμε έναν εθνικό διάλογο στο Ηνωμένο Βασίλειο».
Τι προβλέπει το νομοσχέδιο του βουλευτή;
Αύριο, Τετάρτη, στην Βουλή των Κοινοτήτων (House of Commons) ο βουλευτής Μακάλιστερ, πρώην δάσκαλος και ο ίδιος, θα εγείρει το ζήτημα. Σύμφωνα με τον ίδιο, το νομοσχέδιό του, με όνομα ‘Safer phones bill’, στόχο έχει να «προστατεύσει τα παιδιά από τις βλάβες που μπορούν να προκληθούν από τον υπερβολικό χρόνο χρήση οθόνης και χρήσης των μέσων κοινωνικής δικτύωσης».
Συγκεκριμένα έχει τέσσερις στόχους. Αρχικά, την αύξηση του ορίου ηλικίας για την χρήση ίντερνετ από τα 13 έτη στα 16. Δηλαδή οι κάτω των 16 ετών θα χρειάζονται άδεια γονέα ή νόμιμου κηδεμόνα για να χρησιμοποιήσουν στο εξής πλατφόρμες όπως το TikTοk ή το Instagram. Κατά δεύτερον, την πλήρη απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων στα σχολεία. Τρίτον, να δοθεί περισσότερη εξουσία στην ρυθμιστική αρχή τηλεπικοινωνιών ‘Ofcom’, ώστε να αποτρέψει την έκθεση των παιδιών σε εφαρμογές που έχουν ως στόχο των εθισμό. Τέταρτον, η κυβέρνηση να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο τα κινητά διαφημίζονται στα παιδιά και να διασφαλίσει ότι οι εταιρείες λαμβάνουν υπόψη, κατ’ αρχην, την ευημερία των παιδιών.
Ο Βρετανός βουλευτής δεν είναι μόνος του σε αυτή την προσπάθεια. Ειδικοί από τον κλάδο της εκπαίδευσης και συνδικάτα έχουν πιέσει προς αυτή την κατεύθυνση, με τον Γενικό Γραμματέα του συνδέσμου διευθυντών σχολείων και κολεγίων, Πέπε ΝτιΛάσιο, να δηλώνει ότι «δεν είναι αρκετό να βασιζόμαστε αποκλειστικά στους γονείς και στα σχολεία για να διδαχθούν τα παιδιά τους κινδύνους των σύγχρονων κινητών τηλεφώνων».
Μάλιστα, σύμφωνα με τελευταίες έρευνες που έχουν γίνει σε εφήβους, με σκοπό να κατανοήσουν πως αντιδρούν στην απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων, αν και στην αρχή έμοιαζε αδιανόητο για τους ίδιους, πολλοί από αυτούς δηλώνουν πλέον ότι επικοινωνούν καλύτερα με τους συμαθητές τους και έχει φύγει το άγχος από πάνω τους αφού μένουν μακριά από το «δράμα των σόσιαλ», όπως δηλώνει μαθήτρια στο BBC.
Η στάση της κυβέρνησης και η αντίθετες απόψεις
Δεν είναι καινούριο, ότι πολλοί αντιτίθενται σε τέτοιες… καθολικές αποφάσεις. Πολλοί υποστηρίζουν ότι τα κινητά τηλέφωνα είναι χρήσιμα για την ανάπτυξη των παιδιών, ενώ μπορεί να βοηθήσουν και στην κοινωνικοποίησή τους. Η κυβέρνηση, υπολογίζοντας και τις δύο πλευρές, μοιάζει να θέλει να διατηρήσει μια πιο μετριασμένη στάση.
Σύμφωνα με το BBC, εκπρόσωπος της κυβέρνησης δήλωσε ότι «η νομοθεσία για μια ολοκληρωτική απαγόρευση των κινητών τηλεφώνων αφαιρεί την αυτονομία από τους διευθυντές των σχολείων, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα και τους μαθητές τους αλλά και την κοινότητά τους». Παράλληλα πρόσθεσε ότι, «ο νόμος για την ασφάλεια στο διαδίκτυο (Online Safety Act) θα εισαγάγει ισχυρές διασφαλίσεις ότι τα παιδιά δεν θα έχουν πρόσβαση σε επιβλαβές και ακατάλληλο για την ηλικία περιεχόμενο».
Πάντως, το ζήτημα φαίνεται πως θα διαρκέσει αρκετό καιρό μέχρι να υπάρξει μία τελική απόφαση. Όπως σχολιάζεται από τα βρετανικά μέσα σήμερα, είναι αρκετά δύσκολο να περάσει από κοινοβουλευτική διαδικασία ένα νομοσχέδιο που προέρχεται αποκλειστικά από έναν βουλευτή – κάτι που στη Μ. Βρετανία ονομάζεται ‘private members’ bill’ – χωρίς την εισήγηση του αρμόδιου υπουργού, όμως θεωρείται μεγάλη ευκαιρία για τους βουλευτές να αναδείξουν τη σοβαρότητα του ζητήματος.