Πώς παράγονται τα αέρια και τι συμβαίνει στον οργανισμό αν αποφασίσετε πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια πράξη και τα κρατήσετε;
Φανταστείτε ότι έχετε βγει πρώτο ραντεβού ωστόσο ξαφνικά σας έρχεται η ανάγκη να… αεριστείτε. Τι θα κάνετε;;; Τι συμβαίνει στον οργανισμό αν αποφασίσετε πως δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια πράξη;
Σύμφωνα με το livescience.com, o μέσος άνθρωπος απελευθερώνει περίπου 0,5 έως 1,5 λίτρο άερια την ημέρα. Τα περισσότερα από αυτά τα αέρια είναι άοσμα, αλλά σπάνια ρισκάρεις να εξέλθουν αυτά τα αέρια από τον οργανισμό διότι είτε βρίσκεσαι στο χώρο εργασίας είτε μαζί με φίλους κάπου έξω.
Το αέριο είναι ένα φυσικό υποπροϊόν της πέψης και η συγκράτηση του μπορεί να προκαλέσει δυσφορία, φούσκωμα και ακόμη και ναυτία. Αλλά σύμφωνα με την Δρ Έλεν Στάιν, γαστρεντερολόγο στο RWJ Barnabas Health στο Νιου Τζέρσεϋ και εκπρόσωπο της Αμερικανικής Γαστρεντερολογικής Εταιρείας, το σώμα έχει άλλους τρόπους να χειριστεί αυτή τη συσσώρευση αερίων.
«Υπάρχουν πολλές διαφορετικές αλλαγές και κύκλοι που συμβαίνουν με τα βακτήρια που βρίσκονται στο έντερό μας και μας βοηθούν να τα αφομοιώσουμε», είπε στο Live Science. «Τα καλά νέα είναι ότι έχουμε μια διαδικασία για όλο αυτό, τα κακά νέα είναι ότι τα αέρια αυτά πρέπει να βγουν οπωσδήποτε».
Από τη στιγμή που καταναλώνετε έστω και μια μπουκιά τροφής, το σώμα σας αρχίζει να το διασπά τις τροφές αυτές. Για παράδειγμα, τα δόντια πολτοποιούν μηχανικά το φαγητό και το σάλιο το διασπά χημικά. Καθώς η τροφή ταξιδεύει προς τα κάτω στην πεπτική οδό, διασπάται περαιτέρω στο στομάχι, στο λεπτό έντερο και στο παχύ έντερο. Τα μικρόβια στο έντερο βοηθούν στη διάσπαση της τροφής στα πιο βασικά δομικά στοιχεία της. Στη συνέχεια, αυτά τα δομικά στοιχεία μπορούν να απορροφηθούν στην κυκλοφορία του αίματος και να παραδοθούν σε όλο το σώμα ως ενέργεια.
Αλλά δεν μπορούν να διασπαστούν όλα τα τρόφιμα από τον οργανισμό, ειδικά εάν το σώμα δεν μπορεί να διασπάσει πλήρως ορισμένες ουσίες. Για παράδειγμα, τα άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη δεν παράγουν αρκετή ποσότητα του ενζύμου λακτάση στο λεπτό έντερο, επομένως η λακτόζη, παραμένει και ζυμώνεται στο πεπτικό σύστημα, προκαλώντας συμπτώματα όπως φούσκωμα, διάρροια και υπερβολικά αέρια.
Ωστόσο, το αέριο συσσωρεύεται ακόμη και στην τυπική πέψη. Σύμφωνα με την Αμερικανική Εταιρεία Μικροβιολογίας, το υδρόθειο (το οποίο είναι και αυτό που κάνει τα αέριά μας να μυρίζουν περίεργα) παράγεται από φιλικά βακτήρια στο έντερο που διασπούν τις πρωτεΐνες. Πιο κάτω στην πεπτική οδό, οι υδατάνθρακες διασπώνται στο παχύ έντερο και τα υποπροϊόντα του υδρογόνου και του μεθανίου προστίθενται στο αέριο που συσσωρεύεται στο σώμα. Ακόμη και το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα μπορεί να υπάρχουν στο έντερο, που λαμβάνονται όταν ένα άτομο καταπίνει τροφή, λέει η Στάιν.
Τα αέρια αποτελούν φυσικούς τρόπους με τον οποίο το σώμα χειρίζεται αυτό το περιττό αέριο. Αλλά πριν απελευθερωθεί αυτό το αέριο, χτυπά τον σφιγκτήρα του πρωκτού. «Αυτή είναι η τελευταία στάση: το κέντρο ελέγχου… που σας λέει πότε να απελευθερώσετε ένα αέριο», εξήγησε η Δρ Στάιν.
Ο εξωτερικός σφιγκτήρας του πρωκτού είναι το μόνο μέρος της πεπτικής διαδικασίας που έχουμε συνειδητό έλεγχο. Έτσι, αν αποφασίσουμε ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να περάσει το αέριο, συστέλλουμε τον σφιγκτήρα και τα αέρια παγιδεύονται και υποχωρούν. Αλλά πρωτίστως, το σώμα προσπαθεί να τα απελευθερώσει. Έτσι, τα αέρια που… αγνοούνται κατά τη διάρκεια της ημέρας απελευθερώνονται ως επί το πλείστον όταν χρησιμοποιούμε την τουαλέτα ή όταν το σώμα χαλαρώνει όπως κατά τη διάρκεια του ύπνου τη νύχτα.
Αν και υπάρχει πάντα χρόνος και μέρος για να απελευθερώσετε τα αέρια, λέει η Στέιν το να τα κρατάτε πάντα μέσα μπορεί να είναι κακό για τα έντερα με την πάροδο του χρόνου. Μικροί θύλακες που ονομάζονται εκκολπώματα μπορούν να σχηματιστούν στο παχύ έντερο από το άγχος του συνεχούς φουσκώματος και μπορεί να γίνουν επιβλαβείς εάν μολυνθούν.
Πηγή: skai.gr
